« Poprzednie hasło: NIEPOKALANIE | Następne hasło: NIEPOKALENIE » |
NIEPOKALANY (147) part praet pass pf
niepokalany (146), niepokalan (1).
W pisowni łącznej (129), w rozłącznej (18).
e oraz o jasne; -kål- (130), -kal- (13); -kal- Leop (8), BibRadz, KarnNap, PaxLiz; -kål- : -kal- Mącz (6:1), SkarJedn (12:1); -an- (139), -ån- (5); -ån- RejPosWstaw; -an- : -ån- SkarŻyw (29:1), LatHar (34:2), SiebRozmyśl (3:1).
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | niepokalany | f | N | niepokalana | n | N | niepokålan(e) |
G | niepokalan(e)go | G | niepokalanej | G | niepokålanégo | |||
D | D | niepokalan(e)j | D | niepokålan(e)mu | ||||
A | niepokalany, niepokålan(e)go | A | niepokalaną | A | niepokålané | |||
I | niepokalanym, niepokålanem | I | niepokålaną | I | niepokålanym | |||
L | niepokalanym | L | niepokålan(e)j | L | niepokålanym | |||
V | V | niepokålanå, niepokålan(a) | V | niepokålan(e) |
pl | ||
---|---|---|
N | m an | niepokålani |
subst | niepokålan(e) | |
G | niepokålanych | |
A | m pers | niepokålan(e) |
I | m | niepokålan(e)mi |
L | niepokålanych |
sg m N niepokalany (15). ◊ G niepokalan(e)go (9). ◊ A niepokalany (8), niepokålan(e)go (8). ◊ I niepokalanym (2) SkarŻyw, WujNT, niepokålanem (2) MurzHist, RejPosWstaw; ~ -em (1) -(e)m (1). ◊ L niepokalanym (1). ◊ f N niepokalana (6), niepokalana (1); ~ (attrib) -å (6); ~ (praed) -a (1). ◊G niepokalanej (20); -éj (1), -(e)j (19). ◊ D niepokalan(e)j (1). ◊ A niepokalaną (15). ◊ I niepokålaną (6). ◊ L niepokålan(e)j (1). ◊ V niepokålanå (5), niepokålan(a) (1). ◊ n N niepokålan(e) (9). ◊ G niepokålanégo (10); -égo (2), -(e)go (8). ◊ D niepokålan(e)mu (1). ◊ A niepokålané (5); -é (1), -(e) (4). ◊ I niepokålanym (2). ◊ L niepokålanym (2). ◊ V niepokålan(e) (2). ◊ pl N m an niepokålani (cum sb barankowie) (1) KrowObr 67v. subst niepokålan(e) (1). ◊ G niepokålanych (7). ◊ A m pers niepokålan(e) (2). ◊ I m niepokålan(e)mi (3). ◊ L niepokålanych (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.
- W funkcji przymiotnika (147)
niepokalany od czego (1): Prawdziwe/ [...] nabożeńſtwo v Bogá y Oycá to ieſt/ [...] záchowáć ſámego ſiebie ⟨n⟩iepokalanem od ſwiátá [immaculatum se custodire ab hoc saeculo Vulg Iac 1/27]. RejPosWstaw [1434].
W połączeniach szeregowych: (4): LatHar 555; [Bóg] odrodźił nas ku nádźiei żywey/ przez zmartwychwſtánie Ieſuſá Chriſtuſá/ ku dźiedźictwu nieſkáźitelnemu/ y niepokalánemu [incorruptibilem, et incontaminatam]/ y nie zwiędłemu/ na niebieśiech prze was záchowánemuWujNT 1.Petr 1/4, Col 1/22, Hebr 7/26.
W charakterystycznych połączeniach: niepokalany(-i, -a, -e) człowiek (ludzie) (3), dusza (4), dziedzictwo, kapłan, kościoł (7), nabożeństwo (2), nauka (3), przybytek (2), serce (5), stan, stolica rzymska, sumnienie (3), wiara (6), żywot (5).
»niepokalane ciało (i krew) (Pana)« [szyk 3:1] (4): Vżyway niepokalánego ćiáłá Páná twego w wierze zupełney SkarŻyw 119, 119; (nagł) Czwartá [modlitwa] świętemu Bázyliuſzowi przypiſána. (–) ZNamći ia Pánie to/ żem ieſt niegodny vczeſtnictwá/ niepokalánego Ciáłá twego/ y Krwie drogiey LatHar 210, 196.
bibl. »łoże, łożnica niepokalana(-e)« = cubile immaculatum PolAnt; torus immaculatus Vulg [szyk 6:1] (6:1): SeklKat K4v; Vtćiwe małżeńſtwo we wſſytkich/ á łoże nyepokaláne [Hebr 13/4]. Ale kurewniki y cudzołożniki będźye Bog ſądźił. KromRozm I C2; BibRadz Hebr 13/4; otoſz maſz z Chryſtuſem zmowę/ bądzże iego oblubieńcą/ ábyś godná byłá łożnice niepokaláney iego. SkarŻyw 224, 363; ArtKanc V2v; WujNT Hebr 13/4.
»niepokalane narodzenie« = pochodzenie z prawego łoża (1): Polak cztérzy rzeczy właſné ma/ którymi hárdym y wſpániłem człowiekiem [...] ná świećie ieſt. Naprzód Mátką/ którą Státutem ſrogim de Turpiloquo, obwárował ſobie Polak/ pilnie ſtrzegąc niepokalánégo národzenia ſwégo. OrzQuin Q2v.
»niepokalana oblubienica Chrystusowa (a. Krystowa)« [o Kościele] [szyk 3:1] (4): OrzQuin Y2v; y tę niepokaláną oblubienicę Chryſtuſowę kośćioł S. Rzymſki zpotwarzoną/ w poháńbienie/ tobie narodzie Ruſki/ podáli. SkarJedn 230, 219, 242.
»niepokalana(-e) ofiara, poświęcenie« [szyk 4:3] (5:2): WujJud 237v [3 r.], 239v; Odpráwiwſzy Krzeft/ pomázuie mu [dziecku] Kápłan wierzch głowy Krzyżmem świękym [!]/ [...] iżby ſie y modlitwy ſwoie ofiarowáło niepokáláną y wdźięcżną ofiárą Pánu Bogu/ záwżdy świątobliwie żyiąć KarnNap Cv; Záſie chleb y wino w ćiáło y krew [...] lezuſa Chryſtuſa niepokalánym poświącenim przemieniwſzy: wſtąpił ná kázálnicę SkarŻyw 511; O Przenaświętſza Troyco/ rácż przyiąć tę (niepokaláną á máieſtatowi twemu Boſkiemu dźiwnie przyięmną) ofiárę LatHar 106.
»poczęcie niepokalane [= wolność od grzechu pierworodnego] Panny (Maryjej) (a. Bogarodzice)« [szyk 2:2] (4): Psal: 45 Poránne porátowánie/ pięknie wyraża Pánny tey pocżęćie niepokaláne. LatHar 414 marg. Cf Zestawienie.
»niepokalany sakrament« = Komunia święta (1): A potym mu dał niepokalány á ożywiáiący Sákráment/ y obiáśniłá ſię twarz Theophilá SkarŻyw 173.
»niepokalane tajemnice (Zbawiciela)« = Komunia święta (4): yżeś iuſz przez pięć niedziel do niepokalánych táiemnic zbáwićielá náſzego nie przyſtępowáłá. SkarŻyw 35, 442; LatHar 209, 211.
»niewinny a (i) niepokalany« [szyk 1:1] (2): TAk niewinną á niepokaláną Oblubienicę Chryſtuſowę zpotwarzywſzy [...] nic nie opuśćili co ku wiecżnemu rozdziałowi od kośćioła [...] ſłużyć mogło. SkarJedn 242; CzahTr A4. [Ponadto w połączeniach szeregowych 2 r.]
»święty (a, i) niepokalany« ‒ tam sanctus tam sincerus Mącz; sanctus et immaculatus Vulg (11): KromRozm I N4; iako Piotr święty napominá abyſcie świętem a niepokálanem żywotem ſérca waſze panu bogu kościołęm czynili MurzHist S; KromRozm III C7, Dv; Mącz 437a; SkarŻyw 119, 136; áby ſam ſobie wyſtáwił kośćioł chwálebny/ ktoryby nie miał zmázy/ ábo zmárſku/ ábo czego tákowego: ále iżby był święty y niepokalány (marg) nienágániony. (–) WujNT Eph 5/27 [przekład tego samego tekstu KromRozm I KromRozm III (2)] Eph 1/4, s. 669, Cccccc3. [Ponadto w połączeniach szeregowych 3 r.]
»zupełny i niepokalany« (1): tęż [wiarę] też zupełną y niepokaláną/ áż do śmierći ſtátecżnie á mocnie zá Bożą pomocą trzymáć y wyznáwáć będę WujJud 27.
W połączeniu szeregowym (1): Niepokalána/ nieſkáżona/ przecżyſtá dziewico/ mnie złoſliwego grzeſznika nie odmiátay proſzę SkarŻyw 120.
»niepokalana dziewica (Maryja a. Matka Boża)« (6): Poznay wnim prawdziwą náturę ludzką/ y ćiáło nie zniebá przynieśione [...] y ze krwie nie pokalaney dziewice/ bez ſpráwy męſkiey vcżynione SkarŻyw 2; gdy ſię przed obrázem niepokaláney dziewice Mátki Bożey modlił/ z iey S. przycżyny y pomocy zlecżonym zoſtał SkarŻyw 319, 120; LatHar 466; WujNT 293; SiebRozmyśl G4.
»(święte) niepokalane(-a) dziewictwo, niewinność (Panny Maryjej)« (2:1): O ſzwyąte a nyepokalane dzyeuycztwo twoye [...] abouyem zwyecznoſzczy czyſta ſyą ftala nyſch anyely PatKaz II 22; Y potym zawołał/ Sancta et immaculata virginitas. O święte á niepokaláne dziewictwo/ mátki Bożey wzywáiąc SkarŻyw 414; LatHar 73.
»niepokalana Maryja« (1): O prawdzyuye naczyfthfza anyepokalana marya O prawdzyuye vyelebna pany nad gwyazdy pouyſſona PatKaz I 18.
»niepokalana matka, rodzicielka« [szyk 2:1] (2:1): Na koniec/ wyznawa Bogá w Troycy iedynego/ á iż imię iego zniepokáláney mátki/ ćiáło wzieło y z ſtáło ſię poyśrzednikiem náſzym. SkarJedn 308; SkarŻyw 112; LatHar 514.
»niepokalana panna (boża rodzicielka, a. matka, a, Maryja)« [szyk 12:1] (13): O święta á niepokalána Pánno/ Boża rodźicielko Márya/ Mátko Páná náſzego Iezuſá Chryſtuſá/ rácż ſię zá mną przycżynić LatHar 40, 7, 155, 220, 232, 402 (12); ku chwale wſzechmogącégo Bogá/ y niepokalánéy Panny Máriiéy [et intemeratae virginis Mariae gloriosae JanStat 863] chwalebnéy y wſzytkiéy rzéſzy niebieſkiéy SarnStat 1086.
peryfr. »święty a niepokalany Syna bożego przybytek« (1): Ták y dźiſieyſzy kacyrze żądło ſwoie iádowite/ ná Pánnę naświętſzą [...] obroćili/ łáiąc/ [...] on święty á niepokalány ſyná Bożego przybytek ReszPrz 43.
»czysty a niepokalany« (3): PatKaz I 18; LatHar 155; A iákoś zoſtáłá czyſtą á niepokaláną dźiewicą ták przed porodzeniém/ iáko przy porodzeniu/ tákże téż y po porodzeniu: áby mię téż raczył czyſtą á niewinną vczynic SiebRozmyśl G4.
W charakterystycznych połączeniach: niepokalany(-a) baran(ek) (8), cielec (2), kozioł (2), owca.
»niepokalany, niepomazany« (1): Wykupieni ieſtheśćie/ [...] nadroſſſzą krwią/ iáko báránká niepokaláneg⟨o⟩ n⟩iepomázánego [sanguine quasi agni immaculati et incontaminati Vulg 1.Petr 1/19] Kryſtuſá. KrowObr 182.
»niewinny i niepokalany« (1): grzechy twoie wſzyſtkie/ iáko ieden niewinny y niepokalány báran/ na ſie wźiął CzechRozm 209v.
Synonimy: 1. czysty, niewinny, niezgwałcony, niezmazany, ślachetny, święty; a. cały, czysty, dziewiczy, niedotkniony, nienaruszony, niepomazany, nieporuszony, nieskażony, niesplugawiony, nietykany, panieński; 2. niepomazany, niesplugawiony, zdrowy.
Cf NIEPOKALONY, POKALANY
AK