« Poprzednie hasło: PRZYPADLE | Następne hasło: PRZYPADŁY » |
PRZYPADŁOŚĆ (41) sb f
a jasne; o prawdopodobnie jasne (tak w -ość).
sg | pl | |
---|---|---|
N | przypadłości | |
G | przypadłości | przypadłości |
D | przypadłości | |
A | przypadłość | przypadłości |
I | przypadłością | przypadłościami |
L | przypadłości | przypadłościach |
sg G przypadłości (2). ◊ D przypadłości (2). ◊ A przypadłość (1). ◊ I przypadłością (1). ◊ L przypadłości (2). ◊ pl N przypadłości (11). ◊ G przypadłości (7). ◊ A przypadłości (12). ◊ [I przypadłościami.] ◊ L przypadłościach (3); -ach (1), -åch (1) RejWiz (1:1), -(a)ch (1).
Sł stp brak, Cn s.v. przypadek rzeczy, Linde XVI (trzy z niżej notowanych przykładów) i XVIII w.
przypadłość czego (2): [cnota] Przypadłość przyſzłych rzecży rozeznawáć vcży. RejWiz 4; RejZwierc 231.
przypadłości miedzy kim (1): RejZwierc 240v cf Szereg.
przypadłości czyje [w tym: pron poss (4), ai poss (1)] (5): Bo themu [człowiekowi] więcey trzebá w iego obłędnoſciach/ Aby wżdy nędznik wiedzyáł o ſwych przypádłoſciach. RejWiz 116; Tákże też przypádłośći náſze od ſzcżęſcia [= losu] wſzytki ſie mienić á mieſzáć muſzą RejZwierc 82, 236v. Cf »przypadłości ludzkie«.
»przypadłości ludzkie« (1): Wſzytki ine przypadłoſći ludzkie wſzytczy mijają A gdzie pani wylatuie/ wſzytczi o tym ſpiewa ią [!] RejJóz C5.
»świeckie(-a), ziemskie przypadłości(-ć)« [szyk 2:1] (2:1): A ktoż nam pochlebuie/ iedno co nie bacżą/ Iáko ty przpádłośći zyemſkie dziwno ſkacżą. RejWiz 189v; Ale wierna myſl záwżdy ieſt tey beſpiecżnośći/ Ze ſie máło przeſtrzega ſwieckich przypádłośći. RejWiz Cc3; RejZwierc 240v.
przypadłości czyje (1): Tákże y ty iedno trway mocnie w ſwey ſtáłośći/ Vźrzyſz żeć ſie odmienią ty twe przypádłośći. RejWiz 35.
przypadłości czyje (2): FalZioł V 15v; Mnima cżłowiecża náturá Iż ták záwżdy ſkákáć turá. Nie ma náturá dawnośći/ Ná ſwe káżde przypádłośći. RejZwierc 236v.
Jako ostatni człon we współrzędnym połączeniu wieloczłonowym (1): Cięſzkie rodzenie cżęſto kroć na matki przichodzi: dla rozmagitych przycżyn [...] Dla vcżynienia iakiey wrzedzienice albo roſpadliny/ albo iakich inſzych przypadłoſci złych w maciczy FalZioł V 17a.
przypadłości czyje (1): Miey ná bácżnośći/ Swe przypádłośći. Pięknie przyſtoi Gdzie cnotá ſtroi. RejZwierc 238v.
W porównaniu (1): Nuż łákomſtwo/ nuż pychá/ nuż gniew/ nuż zazdrośći/ Wierz mi iż ty zá febrę ſtoią przypádłośći. RejWiz 94.
W połączeniu szeregowym (1): ále gdy mowiemy/ że Bog ieſth nie tylko ſpráwiedliwy/ ále ſámá ſpráwiedliwość/ miłoſierdzie [...] tuć więc iuż nieuſtáwicżnośći/ przypádłośći/ álbo też odmiánie żadne ſie mieyſce nie zoſtáwa. SarnUzn B8.
W przeciwstawieniu: »przypadłość ... istność« (1): iż w Bogu niemáſz accidens, to ieſt przypádłośći/ iedno ſubſtantia, to ieſt iſtność SarnUzn B4.
przypadłości czego, czyje: Widome tedy Ciało Pana Chriſtuſowe/ z ſtrony Przypádłoſci ſwych/ ieſt w Niebie; ále Iſtota iego/ [...] ieſt pod oſobą Chlebá poświęconego y dla tego my, to dźiwne przemienienie Chleba w Ciało, zowiemy poſpolićie, Tranſsubſtantiationem; [...] to ieſt Przypádłoſci Chleba, ktoreykolwiek, w Przypádłoſci Ciałá Páńſkiego odmienienie. HerbOdpow R2v (Linde), Ff8v; WujPosN 1584 I 214 (Linde).
W połączeniu szeregowym: iż tu więcey nie ieſt chleb chlebem/ áni wino winem [...]: ták iż iedno ſáme zwierzchnie oſoby á przypádłość/ álbo właſnośći chlebá y winá [...] zoſtawáią. WujPosN 1584 I 214 (Linde).
W przeciwstawieniu: »przypadłości ... istota (a. istność)«: ći [dialektycy] dobrze rozumieią; iako Przypadłoſci tylko rzecży/ a nie Iſtność ich/ okiem bywa oglądana. Białość Chlebowa/ Okrągłość/ y Smak/ ſąć Przypadłoſciámi: te ty widźiſz: Iſtoty niewidźiſz: te zoſtaią w Sákramenćie HerbOdpow Ff8v, R2v (Linde).
Synonimy: 1. przyczyna, przygoda, trafunek, zdarzenie; a. brzemię, doległość, niefortuna, przeciwność, przygoda, trapienie; α. bol, bolączka, bolenie, boleść, choroba, ciężkość, dolegliwość, mdłość, niemoc, niezdrowie, słabość; 2. kstałt, rodzaj, własność; 3. dobro, dochod, imienie, majętność, możność.
LWil