![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
strona: kt
1:
ZALE NA=
2:
GROBNE
3:
Ná śláchetnie vrodzonego y znácżnie v=
4:
cżonego mężá/ nieboſzcżyká Páná IA=
5:
NA KOCHANOWSKIEGO,
6:
Woyſkiego Sándomierſkiego/ ꝛć. Polaká zacne=
7:
go/ Sláchćicá dźielneo y Pòéty wdźięcżnego.
8:
Ktory z niemáłym ſmutkiem wſzech cnych Polakow po=
9:
ſtąpił/ w Lublinie/ Roku Páńſkiego/ M. D.
10:
LXXXIIII. Dniá XVI. Mieśią=
11:
cá Sierpniá/ pod Konwokácyą.
12:
¶ Przez Sebeſtyaná Klonowicá z Sulimie=
13:
rzyc/ ná kſztałt Idyllion Theokrytowego/ ktore
14:
ma napis/ Epitaphios Bionos, nápiſáne.
15:
IN COCHANOVIVM.
16:
Gratior eſt parcus moribundi clangor oloris,
17:
Quàm ſi multa ftrepat cognata monedula coruo.
18:
W Krákowie/ 1585.
strona: ktv
1:
AD ZOILVM, AVTHOR.
2:
3:
4:
5:
6:
7:
Innocuam fleo, quæ nullum Philomela momordit,
8:
Omnes demulſit, lingua maligna vale.
9:
Te flemus Cochanoui, flos nitidiſsime vatum,
10:
Non decet infletum funus abire tuum.
11:
Głośny tu ſłowicżek leży nie vſzcżknął nikogo/
12:
Wſzytkie ćieſzył/ nie ſzcżypże też zazdrośći niebogo.
13:
Ciebie Kochánowſki złoty/ nieopłákánego
14:
Nie puśćiem do przewozu y kráiu podźiemnego.
strona: A2
1:
Zdawná sláchetnym Ich
2:
Miło: Pánom/ Páwłowi y Piothrowi
3:
Cżernym z Witowic/ ꝛć. Pánom y dobrodźieiom łá=
4:
ſkáwym: Author/ wſzego dobrá od Páná Bo=
5:
gá życży/ y ſłużby ſwe ofiáruie.
6:
I
A niewiem ktoby ſię więcey kochał w Kochánowſkim/
7:
Nád ćię zacney bráćiey paro/ w onym mężu Boſkim.
8:
Zwłaſzcżá tu w Lubelſłim kráiu/ ácż v wſzytkich wſzędźie
9:
Był w ſwey cenie Kochánowſki/ ieſt/ y záwſze będźie.
10:
A wſzákże to wiem zá pewne o Cżernych cnym domu/
11:
Ze ſwą chęćią nie vſtpąią w tey mierze nikomu.
12:
Bo tego sláchćicá praca y Pòéſis oná/
13:
V was według ſwey godnośći byłá vważoná. Adám Konopnicki.
14:
On wáſz pieſzcżogłośny Iádam/ z támtego wárſtátu
15:
Doſtáiąc świeżey roboty/ podawał ią świátu.
16:
Iemu naprzod było śpiewáć pienie nowocżynne/
17:
Toż záś potym oſtárzáłe puſzcżáć miedzy inne.
18:
Náćieſzywſzy naprzod vſzy domowe ſwych pánow/
19:
Poſyłał też nowe Pſálmy do inſzych źiemiánow.
20:
Potym też przy dobrey myśli cżáſem ſię przydáło/
21:
Ze ſię też to/ choć nie rychło/ miedzy gmin podáło
22:
Aliśći też rzemieśnicżek by co vcżonego/
23:
Spiewa rymy przynieśione z Párnáſſu ſławnego.
24:
Acż ſą y inſze przycżyny ktore mię ták ſtale
25:
Przyćiągáią/ ábym do was obroćił ſwe żale.
26:
Pierwſza domu ſtárożytność/ bo ták długie wieki/
27:
Niemáłym znákiem przećiw wam ſą Boſkiey opieki.
28:
Chowáią y chowáć będą ten wáſz ſtan wyſoki/
29:
Y ná tym ſię nic nie mylą niebieſkie wyroki.| A ij | Bo po |
strona: A2v
1:
Bo po was oycżyzná wiele dźielnośći doznáłá/
2:
Cżego y teraz przykłádem świeżym ſprobowáłá.
3:
W młodych lećiech ſyny ſwoie/ iáko ná ofiárę
4:
Slećie Rzecżypoſpolitey/ trzymáiąc iey wiárę.
5:
Owa w bitwie y w pokoiu/ domá y w potrzebie/
6:
Nie lutuiećie prac/ dźieći/ dobr/ y ſámi śiebie.
7:
Ieſt też nád pokoiowe y nád krwáwe poſługi/
8:
Ktore oycżyznie cżynićie/ do was przymiot drugi.
9:
Kochaćie ſię też w zabáwkách y náukách owych/
10:
Co w ludźiech rády ſkracáią vmyſłow ſurowych.
11:
Bo ták miárkowány żywot/ dochodźi ſwey ceny/
12:
Gdy głaſzcżą ſrogość Marſowę łágodne Kámœny.
13:
Swym przykłádem y potomſtwo ſwe do tego maćie/
14:
Ktore dla tychże náuk w kray cudzy poſyłaćie.
15:
To ia tedy przedſię biorąc/ te ſwoie zabáwy
16:
Wam poſyłam/ proſząc o chęć y pozor łáſkáwy.
17:
Godná byłá wáſzá zacność dáru zacnieyſzego
18:
Niż płácżu/ zwłaſzcżá odemnie ledwo znáiomego.
19:
Wſzákże tám lepiey cżáſem wniść gdźie od żalu kwielą
20:
(Iáko piſmo mowi) niż tám kędy krotochwilą.
Eccle: 7.
21:
Sam też zbáwićiel płácżące ſławi ſzcżęſliwemi/
22:
Smieſzne żárty płácżem ſtráſzy y łzámi krwáwemi.
23:
A ták cudzey śmierći płácżąc/ ná właſną tym cżáſem
Matt. 5. Luc. 6.
24:
Pámiętaymy/ ktora tudźieſz dybie nam zá páſem.
25:
W.M. vprzeymy ſługá wſzego
26:
dobrá życzliwy
27:
Sebeſtyan Acernus, z
28:
Sulimierzyc/ mieſz=
29:
cżánin Lubelſki. | ZALE |
strona: A3
| grafika |
1:
ZALE NAGRO=
2:
BNE NA SMIERC
3:
IANA KOCHANOW-
4:
SKIEGO, WOYSKIEGO
5:
Sándomierskiego. ꝛć. Poety zacnego.
6:
ZAL PIERWSZY.
7:
P
Lácżćie rzeki Słowáńſkie/ Sáuromátſkie
8:
kráie/
9:
Zielonowłoſe drzewá/ boć mnie iuż nie sſtáie
10:
W vśćiech ſłow y łez w ocżu/ záiąkáwe łkánie
11:
Tchu y śieł mi vięło/ y cżęſte wzdychánie.
12:
Nárzekánie ſtrawiło ſłow bogáte ſprzęty/
13:
Płácżem ſię łzy ſkarmiły/ á żalem vięty
14:
Vmyſł/ iuż ſię ſprácował/ wylał źrzodłá ſwoie/
15:
Z ocżu perłowe krople/ á płácżliwe zdroie.
16:
Przetoż przy niſkiey źiemi wznikáiące źiołká/
17:
Piſáne kwiatki/ z ktorych ſkąpa bierze pſzcżołká
18:
Soki wdźięcżne ná łąkách Sármátſkich/ gdźie przyſzłá
19:
Biáłłáwa/ przećiw gruntom Siećiechowym Wiſłá.| A iij | Płácżćie |
strona: A3v
| ZALE NAGROBNE. |
1:
Płácżćie prze bog y trawy płácżćie źiemnorodne/
2:
Płácżćie gorne y polne/ płácżćie źiołá wodne.
3:
Hyacinthe żáłośniey niż pierwey zákwitay/
4:
A płácżliwe litery ſam ná ſobie cżytay.
5:
Láſy cżarne y w polách nowo zápuſzcżone
6:
Gáie/ y wy bezludne y nie oſádzone
7:
Puſzcże/ od Kárytáńſkich gor do pułnocnego
8:
Brzegu/ gdźie morze gnuśne od mrozu wiecżnego. Długość y ſzerokość Słowáńſkiego narodu.
9:
Od tąd kędy Mæotis zamulona leży/
10:
A do Pontu Boſphorem y Cymmeriyſkim bieży.
11:
Aż tám gdźie Oceanus dźikiemi wodámi
12:
Z zachodnemi nas Láchow dźieli narodámi.
13:
Płácżćie przezrocżyſtych pol iłowáte wzory/
14:
Wiekopámiętne dęby/ choynowe bory.
15:
Płácżćie ſośnie rzewniwe/ miáſto łez żywicę
16:
Leyćie proſzę obfićie przez martwą źrzenicę.
17:
Niech ſię dowie Aplhæe twoiá Aretuſa
18:
Niech wiedzą Syracuſæ y Dorycka Muſa
19:
Ze vmárł/ vmárł nam iuż Polſki Orpheus, y on
20:
Ozdobá Lechu twoiá Słowieńſki Amphion.Dla Teokrytá ktory był Syrákuzánin.
21:
Vmárł IAN KOCHANOVVSKI, KOCHANOVVSKI drogi/
22:
Ieſli śmierćią zwáć mamy/ kiedy miedzy bogi
23:
Iowiſz kogo przypuśći/ á z tego pádołu
24:
Prziymie do nieśmiertelnych Boháterow ſtołu.
25:
Lecż zá náſze nie ſtoi/ bo co tám v śiebie
26:
Oſobliwego máią Bogowie ná niebie/ | Oto |
strona: A4
| ZALE NAGROBNE. |
1:
Oto zmyſłom cżłowiecżym dármo ſię y kuśić/
2:
Aby kiedy ná świećie miáły tego ſkuśić.
3:
Iuż przeminęły z tobą Orpheu one cżáſy/
4:
Gdy zá tobą krocżyły w taniec plęśne láſy.
5:
Głuche pieśni śpiewáią v niewrotney żony/
6:
Pieśni nieprześpiewáne/ wielowdźięcżne ſtrony. Orpheus gdy zágrał láſy táńcowáły.
7:
Tákże teraz ná vcżćie v Bogow gdy śpiewa
8:
KOCHANOVVSKI, tegoż też Hebe mu nálewa
9:
Co y drugim zá ſtołem/ trunku bezśmiertnego/
10:
Nie dochodźi tu do nas z niebá pienie iego.
Hebe ſzynkarká v bogow w niebie.
11:
Iuż ſię z niego nie ćieſzą niebotycżne ſkáły/
12:
Iuż ſię lutniey nie będą láſy ozywáły.
13:
Iuż nie ma/ y żáłoſna/ iuż nie ták pozorna
14:
W gornych ćieniách vśiádłá Echo głoſotworna.
Echo pogłośie leśne co po mowiących pomawia.
15:
ZAL II.
16:
L
Abęćie/ ktore wychował Threicki
17:
Strymon/ obycżay maćie Pòétycki.
18:
Bo ſkonánie ſwe/ wdźięcżnym poſpolićie
19:
Pieniem zdobićie.
Strymon rzeká w Trácyey Lábęćiámi á Zorawiámi ſławna.
20:
Sámi nagobne żale właſnym noſem/
21:
Y żáłobliwym wypráwiaćie głoſem.
22:
Nigdy ták ſłodko nie śpiewaćie ſobie
23:
Iáko przy grobie. Lábęć napiękniey przed ſmierćią ſpiewa.
| Inſze |
strona: A4v
| ZALE NAGROBNE. |
1:
Inſze źwierzętá wyrodny ſtrách ſuſzy
2:
Gdy ſię więc z ćiáłem rozwieść przydzie duſzy.
3:
Lábęc krzykliwie gardłecżkiem przebiera
4:
Kiedy vmiera.
5:
Tymże ſpoſobem Pòéta vcżony/
6:
Ktory ná wſzytkie Sármátſkiego ſtrony
7:
Słynie narodu/ y cudzy znáć muſzą/
8:
Co o nim tuſzą.
9:
Przed zeſzćiem z tego ludzkiego zawodu/
10:
Dowcipu ſwego/ vćieſznego płodu
11:
Zoſtáwił doſyc/ á gdy iuż omdlewał
12:
Nawdźięcżniey śpiewał.
13:
Przed oſtátecżnym wieku ſwego kreſem/
14:
Niepoſpolitym ośláchcił napiſem
15:
Smierć ſwoię ſławną/ coby lepiey ná deń
16:
Nie tráfi żaden.
17:
Przetoż Lábęćie Strymonu byſtrego
18:
Y wychowáńcy złotopiacżyſtego
19:
Hebru/ gdźie lutnia pływáłá y głowá
20:
Orpheuſowá. Hebr rzeká pocżyna ſię v Iędrnopolá.
21:
Iuż nárzekayćie/ Biſtońſkim powiedzćie/
22:
Nymphom/ y wy też Oeagrides wiedzćie.
23:
Poległ iuż poległ Słowieńſki Orpheus
24:
Y też Muſæus.Wſzytkie te przezwiſká Trácką źiemię znácżą gdźie kwitnął Orpheus.
| Zal |
strona: B
| ZALE NAGROBNE. |
1:
ZAL III.
2:
Z
Lotołucżny Apollon/ śmierć twoię przedcżeśną/
3:
Obmawia ná ſwey lutni żáłobliwą pieśnią
4:
Cżáſem wzdycha/ cżáſem też pálcámi pokłáda/
5:
Przezdźięcżną lutnią/ cżáſem ná ſtronę odkłáda.
Apollo bog lekárſki y pòétycki.
6:
KOCHANOVVSKI iedyny/ nieprzebráne morze
7:
Słow y rzecży oſobnych/ Polſki Steſychorze.
8:
Phœbuſowá roſkoſzy/ śioſtr wielovmiętnych
9:
Kochánku/ niebá godny y wiekow pámiętnych.
10:
Płácżą ćię Sátyrowie kozłonogie boſtwo
11:
Y Panes Arkádiyſcy/ mężow leśnych mnoſtwo.
12:
Grzmi od głoſu Mænalus ſośniną poroſły/
13:
Rozlega ſię po leśiech płácż k niebu wynioſły.
Panes, bog páſterſki. Mænalus gorá w Arkádyey.
14:
Miedzy wſzemi nawięcey on ſię Sátyr śili/
15:
Miedzy gminem rogátym naſmutniey ſam kwili:
16:
Co go náſzy Polacy polá roſkopuiąc
17:
Wygnáli z Sármácyey/ á láſy rumuiąc. Sátyr Polſki Kochánowſkieo.
18:
Płácżą też po ogrodźiech niewymownie owi
19:
Co przyſzli z Helleſpontu bogowie wierzbowi.
20:
W żáłobie chodząc płácżą/ lámentuią rzewno/
21:
Choć dopiero kmieć ná nie ćioſał grube drewno.
Priapi bogowie ogrodni.
22:
Płácżą ćię też Naiádes zdroiowe boginie/
23:
Pod wieloſtocżną Idą/ przy źrzedlney dolinie.
24:
Proſtowłoſe Krenides wárkocże ſamopás
25:
Po rámionách puśćiwſzy płácżą/ płácże y lás.
Naiades y Crenides ſą pánny ábo wodne boginie.
| B | Miáſto |
strona: Bv
| ZALE NAGROBNE. |
1:
Miáſto wody ſtokowey/ łzy ſię wybijáią/
2:
Kremides z ſwych krynic łez ſzcżerych vpijáią.
3:
Ták wielki żal boginie wodotocżne śćiſka/
4:
Ze ſzcżery płácż á láment z źiemnych żył wypryſká.
Driades duſze álbo boginie drzewne.
5:
Smutne Hamadriades duſze leśnych drżęniow/
6:
Odeſzły ćiał drzewiánych y dąbrownych cięniow.
7:
Napææ weſpoł przyſzły y ſmutne Driades,
8:
Przyſzły ćię też żáłowác gorne Oreades.
Oreades boginie gorne.
9:
Goſpodárne pſzcżołecżki do vlow nie nioſą
10:
Brzemięniá/ ktore ſpádło z Iowiſzową roſą.
11:
Bo nád miod pieśni twoich/ nie trzebá inſzego
12:
Podbieráć w plenich bárćiách/ miodu wdźięcżnieyſzego.
13:
Zrzuca ſwoy nieźrzáły płod drzewo/ dobrowolne
14:
Sobie cżyni śieroctwo/ kwiatki więdną polne.
15:
Y polá otworzyſte po te wſzytkie cżáſy
16:
Płácżą y trawne łąki/ płácżą chłodne láſy.
17:
Echo dźwięki tworząca iuż teraz vmilkłá/
18:
Iużći ſię nie ozywa iáko ono zwykłá.
19:
Nie vcżyſz láſow śpiewáć/ niememi ſię sſtáły/
20:
Milcżą gory Mænálſkie/ milcżą łyſe ſkáły.
21:
Nie ták nas grzeie Phœbus, nie ták nam przypáda/
22:
Nie ták nam iáko tobie Echo odpowiáda.
23:
Gdy pod láſy mownemi śpiewáć ſię kuśiemy/
24:
Dworna Echo przydrzeźnia/ że milcżeć muśiemy. | Zal |
strona: B2
| ZALE NAGROBNE. |
1:
ZAL IIII.
2:
N
Ie ták płácże ná brzegách ná Puteoláńſkich
3:
On miłośnik dźiećinny/ ábo ná Thebáńſkich
4:
Przewodnik Amonow Delphin pláſkonoſy/
5:
Nie ták kwieli ſłowicżek we krzu roznogłoſy. Delphin rybá morſka dźień miłuie. Gellius li.7.cap.8.
6:
Nie ták Pándyonowá iáſkołká okrutnie
7:
Lámentuie pod dymną ſtrzechą/ nie ták ſmutnie
8:
Tereus krolewic Thrácki ſynacżká żáłował/
9:
Ktorego ſzuka choć go w żołądku przechował.
Pandione vwárzyłá Tereuſowi mężowi ſyná y ieść mu go dáłá.
10:
Nie ták ná Oceáńſkich wodách źimorodna
11:
Halcyone nárzeka/ oná wdowá ſtradna:
12:
Co iey ná morzu Ceyx małżonek vtonął
13:
Sámę po nim nieznośny fráſunek pochłonął.
Wiáſkołkę ſię przemieniłá. Halcyone morſki wrobl.
14:
Nie ták nád grobem płácżą Memnonowym oni
15:
Pod Troią zábitego páná dźiwowroni.
16:
Dawnowiecżni Heròés nie táki żal mieli/
17:
Co od ſmutku wielkiego drudzy poptáſzeli. Ptacy Memnonowi.
18:
Drudzy záś Marpeſowym Mármurem ſtánęli/
19:
Drudzy w drzewá/ drudzy ſię w źiołá przewierzgnęli:
20:
Drudzy ſię roſpłynęli w zdroie wiekoćiecżne/
21:
Drudzy ſię też rośćiekli w byſtre nurty rzecżne.
22:
Iáko my ciebie płácżem ſzcżodrym oblewamy/
23:
Choć ſię ieſzcże w ſtrumienie wżdy nie roſpływamy.
24:
Nie ożeleięmy ćię IANIE KOCHANOVVSKI,
25:
Poki ćię tu cżytamy o Pòéta Boſki.| B ij | Zal |
strona: B2v
| ZALE NAGROBNE. |
1:
ZAL V.
2:
K
Toż ták śmiáły/ ktoż ták proſzę zuchwáłego cżołá/
3:
Ktoryby ſię śmiał pokuśić o twe ſtrony zgołá?
4:
Coby ſię więc vſty ſwymi ſtroiu trzćiniánego
5:
Dotknąć ważył/ y piſzcżałki ze źdźbłá owśiánego.
6:
Iáko ieden świętokraycá godźienby był ſkárgi/
7:
Ktoby ná munſztug vcżony śmiał położyć wárgi:
8:
Ná ktorymeś ty więc dźiwne wypráwował pieśni/
9:
Ze ſię ſłucháiąc Pan zdumiał y bogowie leśni.
10:
Gdy z przytuloną do pierśi tyś ſię porozumiał
11:
Lutnią/ ſłoniem opráwioną/ ſam ſię Phœbus zumiał.
12:
Káżdyby rzekł ze ſam Phœbus bije w kręte ſtrony/
13:
Y oſnowę trzewonitną ćwicży Bog vcżony.
14:
Pan też z zagorza záglądał trząſáiąc rogámi/
15:
Choć ſuremką ſwoią ſłynie tám miedzy bogámi.
16:
Z dáleká ſię przyſłuchywał/ ſtuláiąc koſmáte
17:
Vſzy/ gdyś ná ſzcżupłey trzćinie/ pieśni grał bogáte.
18:
Echo też zá tobą chodząc zá wiecżorney roſy/
19:
Zbieráłá po dźwięcżnym leśie roſpuſzcżone głoſy.
20:
Nárćiſſowi ſię ſwoiemu po dolnych źwierzyńcách
21:
Zálecáłá pieśnią twoią/ po kiściáſtych trćińcách.
Metam: 3.
22:
Komuż tedy odkázuieſz odumárłe ſprzęty/
23:
Lutnią y treśc niedotycżną/ o Pòéta święty?
24:
Tchu y dowćipu po tobie żaden dźiś nie ma ſto/
25:
Coby ſię twych pieśni podiął/ pártácżeſmy proſto. | Chćieliſmy |
strona: B3
| ZALE NAGROBNE. |
1:
Chćieliſmy twe gęśli oddáć páſterſkiemu Bogu
2:
Ná puſtyniách Arkádiyſkich/ przy kolącym głogu.
3:
Niechćiał przyiąc vpominku/ bo nie vfał ſobie
4:
Zeby więc brákiem nie ſtánął/ y wtorym po tobie.
5:
ZAL VI.
6:
M
Lekolicżna Galathea wielmi ćię żáłuie/
7:
Z morzá ſię przez trzy mieśiące iuż nie vkázuie.
8:
Iuż ná twoie ſłodkie wierſze z brzegow nie wychodźi/
9:
Z wody pięknych Neptunowien w taniec nie wywodźi.
Galathea iedná też głádyſzká morſka bogini.
10:
Wdźięcżnieś śpiewał niż on Cyklops/ obrzybogowoy
:
(ny.
11:
Nád ine w ſztukách Muzyckich KOCHANOVVSKI hoyny.
12:
Przetoż iáko od Gigántá dźikiego ſtroniłá/
13:
Ták do ćiebie Gáláthea ſerce przykłoniłá.
Cyclops obrym ktorego Galathea wzgárdźiłá.
14:
Y teraz po ześćiu twoim Neryne płácżliwa/
15:
Zápomniawſzy wod oycżyſtych/ práwie ledwo żywa/
16:
Siedźi ná piaſcżyſtym brzegu Amphitry ſrogiey/
17:
Trzody ſwoiey przyglądáiąc/ płácże lutnie drogiey.
18:
Iáko po ſtárym páſterzu liſzy ſię więc rádo
19:
Ośieroćiáłe/ nowemu nieprzywykłe ſtádo.
20:
Ták po tobie ośieroćiał Słowieńſki Helikon/
21:
Y on zdroy co gi otworzył kopytem lotny koń.
22:
Poległy z tobą poſpołu fráſzki zacnośmieſzne/
23:
Y wierſze nieobráźliwe/ y żárty vćieſzne.| B iij | Goło= |
strona: B3v
| ZALE NAGROBNE. |
1:
Gołowęſe Cupidines tey żáłoſney chwile
2:
Płácżą/ łucżki położywſzy przy twoiey mogile.
3:
Płácże Venus wolnowłoſa/ od żalu opada/
4:
Ládá iák roſplećionymi wárkocżmi wiátr włada.
5:
Więcey niż Adonideſá Cyprſkiego żáłuie/
6:
A oſtydłe vſtá vſty żywemi cáłuie.
7:
Płácże rzeká ſzumnogłośna Meletes krzykliwy
8:
Płynąc pod Smyrneńſkie mury/ bo dopier cnotliwy
9:
Náſz Polſki Homerus vmárł/ frymárcżył ná one
10:
Nieśmiertelne wcżáſy duſzne/ zá nádźieie płone. Smyrná miáſtho w ktorym ſię Homerus vrodźił przy rzece Melos od kthorey też był zwāMeleſigenes.
11:
Acż pierwey płákał Homerá wiermi ćiekáwemi/
12:
Teraz IANA płácże łzámi ledwie nie krwáwemi.
13:
Dwoie dźieći opłákuiąc ſtrumień nie vięty/
14:
Nárzeka w brzegi wpadáiąc/ żalem będąc zięty.
15:
Ale co to mowić wiele/ płácże káżdy ſwego/
16:
Meletes Meleſygená/ á KOCHANOVVSKIEGO
17:
Cięſzko WISLNA NYMPHA płácże/ Naias bogom rowna/
18:
Ná topolowym porzecżu VANDA CRACVSOVVNA.
19:
Homerus piſał/ pod Troią iáko Greki rządźił
20:
Agámemnon/ y Vlyſſes iáko długo błądźił.
21:
Iáko Achilles Hektorá włocżył kolo Troiey/
22:
Iák doznał Vlyſſes wſtydu Penelopy ſwoiey.
23:
Náſz záśię Pòéta Lácki/ Pòéta ze wſzytkim/
24:
Nie báwił ſię w piſmie ſwoim báłwochwálſtwem brzyd
:
(kim
25:
Z krolem y z prorokiem śpiewał dobroć nieprzeżytną
26:
Bogá zaſtępow/ brząkáiąc w Arphę dźieśięćnitną. Pſálmy przełożone przez Kochánowſkiego
| Vcżył |
strona: B4
| ZALE NAGROBNE. |
1:
Vcżył chwalić ięzykiem ſwym Sármátſkie mieſzcżány
2:
Bogá ſwego/ y napierwey Słowieńſkie Camœny
3:
Smiał nápoić w Pegáſowym zdroiu wiekoćiecżnym/
4:
Y zá cnemi Pòétámi torem iśc beśpiecżnym.
5:
Ten ieſt Polſkim Sophokleſem/ ten ieſt Cállimáchem/
6:
Eurypidowi podobien y wſzem rownym Láchem.
7:
Leśnomowny Theocritus, y on zbożodárney
8:
Ziemie oracż Heſiodus, oracż goſpodárny. Imioná niektorych Pòétow Greckich y Láćińſkich.
9:
Ten Láćińſki Maro grzmotny/ ten ieſt Naſo ſnádny/
10:
Ten ieſt Flaccus w obycżáiách y w wierſzách przykłádny
11:
Ten kiedy chce ſtárodworſki ieſt też Martialis,
12:
Acż rzadko/ ále też dotknie/ iáko Iuuenalis.
13:
Ten Propertius miłoſny y Polſki Tibulus
14:
Też cżáſem Lesbiey śpiewa iák Rzymſki Catullus.
15:
Cżáſem też ná chćiwych łoniech grzeie Kupidyná/
16:
Pobudza łucżnego mátki piánorodney ſyná.
17:
ZAL VII.
18:
P
Lácżą ćię też záwołáne miáſtá/ ſzerokiego
19:
Narodu Słowieńſkiego.
20:
Ktorych/ Polus nieruchomy/ dźielnemu plemieniu
21:
Máło nie ná ćiemieniu.
Polum Arcticum iáko Miechowitá piſze/ Polacy żeláznym kołem zową.
22:
Ktorym pułnocna Cálliſto nigdy nie záchodźi/
23:
Nigdy w morzu nie brodźi. | Naprzod |
strona: B4v
| ZALE NAGROBNE. |
1:
Naprzod Krákow pośiniáły od ołownych dáchow
2:
Gdźie mnoſtwo iáſnych gmáchow.
3:
Gdźie ná ſkále Smokorodney mátká Polſkich grodow/
4:
Grunt Sármátſkich narodow.
5:
Gdźie wiſłá ktorą z Kárpatu Callirhòé rodźi
6:
Pod mieyſkie mury chodźi.
Callirhòé tu ſię kłádźie miáſto ſtoku/ z ktorego ſię rzeki pocżynáią.
7:
Płácże Poznań Stáropolſki/ ktory więc vpártá
8:
Podlewa ſzcżodrze Wártá.
9:
Płácże ćię Litwá ſpolſzcżáła/ żáłuie ćię śilno
10:
IANIE Dwugrodne Wilno.
11:
Porządny Lwow w Ruſkich kráiách/ vcżonych vćiechá/
12:
Płácże godnego Lechá.
13:
A ná Lublin nárzekánie przyſzło z płácżem krwáwym/
14:
Práwie dźiedźicżnym práwem.
15:
Tuś nam poległ IANIE drogi/ iáko przy oycowey/
16:
Głowie Mecœnáſowey.
17:
Tuś onę ſzcżęſliwą duſzę/ onę duſzę błogą
18:
Poſłał niewrotną drogą.
19:
Do oycżyzny/ zá oycámi/ do oycá wiecżnego/
20:
Do wieku beſpiecżnego.
21:
Nie ták Aſkrá Heſyodá żáłuie pod onem
22:
Sławiętnym Helikonem.
23:
Nie ták Smyrná/ Rhodus/ Colophon/ Sálámin ſła=
:
(wna/
24:
Y nie ták Ios dawna.
25:
Nie ták przepyſzne Argos/ y Athenæ vcżone/
26:
Po Homerze zátrwożone. Te śiedm miaſt ſwárzą ſię z ſobą o rodzaj Homerow.
| Ktore |
strona: C
| ZALE NAGROBNE. |
1:
Ktore śiedm miaſt y po dźiś dźień ſwárzą ſię o cnego
2:
Rodźicá wątpliwego.
3:
Nie ták Pindárá ſwoiego Boœtyckie láſy
4:
Płácżą/ áż po te cżáſy
5:
Nie ták po ſwym Alcæuśie/ morzem obtocżona
6:
Lezbos/ łzámi zmocżona.
7:
Nie ták Paros mármurowa Archilochá ſwego
8:
Płácże/ dawno zeſzłego.
9:
Nie ták ćiebie Mitylenæ płácżą Sáppho Grecka/
10:
Pòétrya Lesbicka.
11:
Nie ták żáłuie Mántua drogiego Mároná/
12:
Kátulluſá Weroná.
13:
Nie ták Sulmo lámentuie Naſoná zmárłego
14:
Od gromu Ceſárſkiego.
15:
Nie ták Wenuſya ſtęka po Horácyuśie/
16:
A po Terencyuśie
17:
Nie ták Kártago nárzeka. Iáko my po tobie
18:
Kwilemy ná twym grobie.
19:
Nie wſpominam cudzoźiemcow/ rowiennicy twoi/
20:
Płácżą ćię wſzytko ſwoi.
21:
Płácże w Krákowie Trzećieſki Andrzey ſtárodawny
22:
Pòétá z oycá ſławny.
23:
Ieſzcżeś do końcá nie vmárł/ zoſtał KOCHANOVVSKI
24:
Drugi Pòétá Boſki.
25:
Kreẃ iednoherbowna płácże/ więc przyſtąpił drugi
26:
Zal/ bráterſkie zaſługi.| C | Zacnie |
strona: Cv
| ZALE NAGROBNE. |
Martial.
Da Mecœ=
nates & e=
rūt tibi Mar
ce Marones
Vergiliū
tibi vel tua
rura dabūt.
Da Mecœ=
nates & e=
rūt tibi Mar
ce Marones
Vergiliū
tibi vel tua
rura dabūt.
1:
Zacnie rodzone potomſtwo REIA dowćipnego
2:
Enniuſá Polſkiego/
3:
Płácże/ boś przodká ich idąc iuż przetártym torem/
4:
Był rymow ſucceſſorem.
5:
Płácżą ćię Sláchćicy Polſcy/ tobą miáſto ſzkoły
6:
Zdobili ſwoie ſtoły.
7:
Ná mię płácż gośćinnym práwem przyſzedł/ bo tu iáśnie
8:
Zacny Pòétá gáśnie.
9:
W moiey ſąśiedzkiey oſádźie/ w ten ziazd záwołány/
10:
Miedzy zacnymi Pány.
11:
Bogiem nátchnionych Pòétow woniący kwiát mdleie
12:
Smiertelny nań wiátr wieie.
13:
Tuś poległá głowo zacna/ głowo pożądliwa
14:
Z tobą Pòéſis żywa.
15:
Ieſli v nas śmierćią znácżyſz potomká iákiego/
16:
Nie naydźieſz tu tákiego.
17:
Coby nieprzymierzánego rymu mogł doſtąpić
18:
Ná mieśce twe náſtąpić.
19:
Wſzytkoſmy tu zyſkołowne Wentumnowe dźieći/
20:
Nie dbąmy byle mieći.
21:
Ia kiedy ſię nád proſty gmin ku niebu ná chwilę
22:
Do Phœbuſá wychylę.
23:
Wnet fráſunek/ zazdrościwy iákiś wrog przytocży/
24:
Ktory mię záś w gmin tłocży.
25:
Trzebá bowiem ánimuſzu nie zamarſzcżonego/
26:
Do wierſzá vcżonego. | Kiedyby |
strona: C2
| ZALE NAGROBNE. |
1:
Kiedyby ſię gdźie nád rzecżką włoká mogłá doſtáć/
2:
Mogłoby ſię co ſproſtáć.
3:
Siłáć więc ieden Mecœnas nácżyni Maronow/
4:
Nie ſzcżędząc ſwych zagonow.
5:
Słyſzę młynik nie záwádźi choć owo tárkoce/
6:
Przy ſzumiącym potoce.
7:
Kiedy od brátá Neptuná/ Ceres vſzuſzona
8:
Bywa więc pokruſzona.
9:
Kiedy od cżęſtego mliwá/ cżęſto w kámień twárdy
10:
Krzeſzą ſkálne oſkárdy.
11:
Roi ſię też ingenium, gdy ſię pſzcżołki roią/
12:
Y kiedy krowki doią.
13:
Nie brzydka też rybká w ſtáwie/ choć linek z płocicą/
14:
Gdy ſię łowią drgubicą.
15:
Nie gań ſtobrożnego gumná/ choć máły przydátek/
16:
Kłádę tu náoſtátek.
17:
ZAL VIII.
18:
Z
Acżnićie Słowáńſkie Muſæ Sycyliyſką dumę/
19:
Powiedzćie ſwych żalow ſummę.
20:
Ach moy goſpodnie iedyny/ cżymże źięmnorodne
21:
Drzewá y źiołá ták godne/
22:
Iż w tym nád cżłowieká máią/ obumárwſzy w roli/
23:
Młodzą ſię záś látu k woli?| C ij | Niezbyty |
strona: C2v
| ZALE NAGROBNE. |
1:
Niezbyty kopr ćięſzkowonny/ gorcżycá płácżliwa/
2:
Záwſze ná wioſnę ożywa.
3:
Więc y pokrzywá żądliſta nienawiſne źiele/
4:
Nikt iey nie śieie nie piele.
5:
Iednák ſię z źiemie napierwey ná wioſnę wydźwignie/
6:
Trzy kroć pożytki wyśćignie.
7:
Pátrzay iáko ſkocżna wierzbá od mátki odćiętá
8:
Wynika z máłego prętá.
9:
Sprochniáły pień podśiecżony/ pátrz iáko zá cżáſem/
Iob. 14.
10:
Oſadza ſię nowym láſem.
11:
Z ćiáłá mátki pobutwiáłey młodź wynika nowa/
12:
Nádźieiá drzewá gotowa.
13:
Smierći ſię winna máćicá áni chmiel nie boi/
14:
Choć owo o ſzcżudle ſtoi.
15:
Bo ſię ſam z ſámego śiebie ná káżdy rok śieie/
16:
Wſkoro ſię wioſná rośmieie.
17:
Phœnix ptaſzek ſamopłodny/ ſpaliwſzy ſię pierwey/
18:
Sam ná ſię znowu zácżerwi.
19:
Też letni wąż co rok z śiebie młodego vcżyni/
20:
Z oźimiey ſię ſkory lini.
21:
Ktożby rzekł iż bykorodne ták ſię pſzcżoły rodzą/
22:
Z martwego wołu pochodzą.
23:
Cżerwie ktore ciáło wołu robotnego tocżą/
24:
W płowe ſię ſkrzydłá obłocżą.
25:
Więc iáko był robotnikiem/ on przodek rogáty/
26:
Ták reż roy/ z prace bogáty. | Koń |
strona: C3
| ZALE NAGROBNE. |
1:
Koń ná woynę vrodzony/ śierſzenie záiſte
2:
Z śiebie wypuſzcża śierdźiſte.
3:
Cżerwie ktore ciáło koniá walecżnego tocżą/
4:
W złote ſię ſkrzydłá obłocżą.
5:
Więc iáko był naiezdnikiem przodek/ ták też one
6:
Dźieći cżynią rozdraźnione.
7:
Też z ogrodney wąśiennice/ pátrz iáki to fortel/
8:
Wzlata mákoſkrzydły motel.
9:
Przetoż nád oycżyſtym źielem/ nád kápuſtą lata
10:
Motel/ wąśionká ſkrzydláta. Mákoſkrzjdły dla tego że ſkrzydłá ma iákoby z mákoweo kwiećia.
11:
Co źimá záwſze vmiera iáſkołká/ lecż záśię
12:
Ożywa po źimnym cżáśie.
13:
Owa nierozumne rzecży/ máią ſwe nadźieie/
14:
Ze ich zgołá nie rozwieie
15:
Wiátr po śmierći/ lecż zoſtáną/ w cżęśći álbo w cále/
16:
Przeſtáną wżdy ácż ná mále.
17:
Albo z śiebie wypuſzcżáią/ iákie roie mśćiwe/
18:
Albo ſáme w cále żywe.
19:
A my co ſię Potentaty y mądrymi cżyniem/
20:
Wſkoro ſię więc raz powiniem.
21:
Iuż nas tu żaden ná świećie znáiomy nie pytay/
22:
Ani ſię iuż známi witay.
23:
Bo kto zá Elephántowę zaydźie tám raz bronę/
24:
Nie wroci ſię ná tę ſtronę.
25:
Iuż tám ſpi ſen wiekuiſty/ nikomu ná iáwi/
26:
Co ſię tám dźieie/ nie ziáwi.| C iij | Lecż |
strona: C3v
| ZALE NAGROBNE. |
1:
Lecż miedzy cżcżemi ćięniámi w Cypryſſowym gáiu/
2:
Milcży tám/ w milcżącym kráiu.
3:
Ciáło prochnu y cżerwiowi zdawná odkazáne/
4:
Muśi pewnie być oddáne.
5:
Mozg/ niegdy rozumu ſtolec/ choć w kośćiáney cżáſzy/
6:
(Gdy powiem wezdrgną ſię náſzy)
7:
Brzydka żábá opánuie/ záśiędźie to mieśce/
8:
Co teraz w niebo wzlećieć chce.
9:
A źimny wąż przez paćierze ná chrzypćie prześięże/
10:
Co ſie tám z ſzpiku zálęże.
11:
Táć ieſt náſzá kondycya kiedy polężęmy/
12:
A z świátem ſię roſprzężęmy.
13:
Nalepiey ten kurká ſtrzelił/ co ſię niebieſkiego
14:
Bał oycá y páná ſwego.
15:
Ná on świát z dobrym ſumnieniem/ pięknie ſię wypráwił
16:
Tu dobrą ſławę zoſtáwił.
17:
Chwalił vſty ſwemi Páná/ y potomſtwo pozne/
18:
Nie ieſt prace iego prozne.
19:
Ktoż wątpi że iuż przy świętey Arfie Dawidowey/
20:
Przyſłucha ſię pieśni nowey?
21:
ZAL IX.
22:
P
Omáłu pątniku mijay chceſzli iść ſpokoiem/
23:
Kędy dotkliwy Hipponax w mściwy grobie ſwo=
:
(iem| Odpocży= |
strona: C4
| ZALE NAGROBNE. |
1:
Odpocżywa/ nie przebudzay śierſzeniá ſpiącego/
2:
By nie vſzcżknął/ w dáleką ſię drogę kwápiącego.
Hipponax y Archilox Pòétowi vſzcżypliwi.
3:
Też muśiſz pomáłu dybác po nieſtwornym grobie
4:
Sierdźiſtego Archilochá/ niechay tám ſpi ſobie.
5:
Bo ten kąſa y po śmierći/ wierá gośćiu wárá/
6:
Wnet tám śierſzeni wyleći z grobu co nie miárá.
7:
Bo ten wymyślił napierwey wierſze vſzcżypliwe/
8:
Ktoremi o śmierć przypráwił pánienki cnotliwe.
9:
Z Lykámbem oycem/ w bogátych Thebách/ znákomitym
10:
Doiezdżáiąc duſz niewinnych rymem iádowitym.
Licámbes mieſcżánin Thebáńſki.
11:
Gdy ie przywiodł do zadźierzgu/ znácżnie ſię obłowił/
12:
Sam śiebie y pioro ſwoie bezbożne ogłowił.
13:
Helikon dźiewicży/ dźiewicżą śmierćią żáłośnie
14:
Poſkromił niewinną gorę/ niewinną krwią ſprośnie.
15:
Przetoż przy obudwu grobiech ćicho podrożniku/
16:
Y wędrowny towárzyſzu ſtąpay bez okrzyku.
17:
Widźiſz iáko mśćiwe roie mogiłę ośiádły/
18:
Oſſy y śierſzenie/ ſtrzeż ſię by ćię nie opádły.
19:
Pátrz iż z grobow nie wyraſta/ ni máćicá winna/
20:
Ni z buynego bluſzcżu powoy/ ni drzewiná inna.
21:
Tylko ćierpkie tarnie á głog/ á nieſzcżęſne płonki/
22:
Od ktorych zęby trętwieią wzdrygáią ſię cżłonki/
23:
Ale przy tey tu mogile/ przy tym martwym ciele/
24:
Przechodź ſobie podrożniku y tám y ſám śmiele.
25:
Grob tu bráćie ieſt Pòéty z narodu Polſkiego/
26:
Grob zdobićielá cnych mężow/ grob KOCHANOVVSKIEGO.
| Tu ſię |
strona: C4v
| ZALE NAGROBNE. |
1:
Tu ſię ſkąpych pſzcżołek roie zwabiły bez wieśći/
2:
Tu znioſły z rozlicżnych kwiatkow wyſyſáne treści.
3:
Tu pálmowe/ tu bobkowe/ tu drzewo oliwne/
4:
Dáie wonność wyraſtáiąc y owoce dźiwne.
5:
ZAL X.
6:
N
Ie vżyte/ nie vnoſzone/
7:
Nie przepárte/ nie vproſzone/
8:
Wy o wiekow ludzkich nieprzebyte prządki/
9:
Przecż ták vpornie rwiecie śmiertelne wątki.
Párcæ ſą trzy śmiertelne boginie/ kthore przędą ludzki wiek/ ktorych imioná ſą/ Lacheſis, Cloto, Atropos.
10:
Ná polách Demogorgonowych/
11:
Y ná nowinách Herebowych/
12:
Przędźiecie len śiany/ mocżony w káłuży/
13:
Gdźie dźiewiętobrzeźná Styx ſię w koło krąży.
14:
Lacheſis ná krężel náwijaſz/
15:
Hydrą iádowitą powijaſz.
16:
Kądźiel wiekomierną ſwym śioſtrom gotuiąc/
17:
Ku oprzędźieniu rok záwity miánuiąc.
18:
Klotowemi pálcy żártko
19:
Tárga zgrzebi/ á práwą wártko
20:
Ręką záś wrzećionem obrotnym zátacża/
21:
Niewyślinionemi vſty nić zámacża.
22:
Atropos co zwije niewrotna
23:
Ná wrzećiono/ śioſtrá robotna. | Iuż |
strona: D
| ZALE NAGROBNE. |
1:
Iuż ſię to nie wroći/ iuż ſwym trybem przędzá
2:
Muśi iść/ aż przyrwie nić vpárta iędzá.
3:
Cżemuż wáſze wyroki ſrogie
4:
Niedbáią nic ná wieki drogie
5:
Zacnych mężow/ ách nieśmiertelnośći godnych/
6:
Nam śmiertelnym ludźiom do wiela przygodnych?
7:
Nie ſłuſznie was prządkámi piſzą/
8:
Bo ſię prządki ſnádno vćiſzą/
9:
Báśniámi ſen krocą y gnuśną teſknicę/
10:
Gęśli też vcżynią z prządki tąnecżnicę.
11:
Ale was áni wdźięcżne ſtrony/
12:
Ani zabawki vćieſzone
13:
Okroćić mogą/ Bo ſercá żeláznego/
14:
Coby ruſzeło/ nie máſz nic ták ważnego?
15:
Nigdy ſię przędąc nie wzdrzemiećie/
16:
Nigdy ſię żártom nie śmieiećie.
17:
Nie vbłagáńſze niż morze rozgniewáne/
18:
Głużſze niżli wiátry nie vhámowáne.
19:
Nie vżytſze niż morſkie wáły/
20:
Twárdźieyſze niż niekowne ſkáły.
21:
Srożſze niż Caucaſus gęſty nieprzebyty/
22:
Gorſze niż Acheron głuchy nie vżyty.
Caucaſus gorá gęſta/ ſkáliſta nie przebyta.
23:
Bo wżdy kiedyś krzemienne ſkáły
24:
Amphioná pilno ſłucháły.
25:
Caucaſus táńcował Hæmus y Rhodope,
26:
Gdy twoy ſyn záśpiewał piękna Calliope.
Hæmus y Rodope gory w Trácyey.
| D | Wroćił |
strona: Dv
| ZALE NAGROBNE. |
1:
Wroćił ſrogi Acheron żonę/
2:
Iuż ią był przewiodł ná tę ſtronę
3:
Orpheus, Bowiem lutnia y pochlebne ſtrony
4:
Wyłudźiły ią od ſtráſzney Perſephony.
5:
Ale was Parcæ twárdouche/
6:
Boginie do błagánia głuche/
7:
Ni was wdźięcżne Muſæ pieśniámi vkoią/
8:
Vtrapieni was też prozno łzámi poią.
9:
Kiedyście iuż temu cżłowieku
10:
Nie przepuśćiły w tákim wieku.
11:
Iużći wierzę żeśćie corki Herebowe/
12:
Z cięmney nocy ſpłodzone plemię ſurowe.
Parcæ corki Herebowe/ á według niektorych Dæmogorgonare.
13:
ZAL XI.
14:
B
Luſzcżu przebuyny/ tu przy tey mogile/
15:
Cicho wyraſtay/ popinay ſię mile/
16:
Roſkłáday piękne liśćie lubuy ſobie
17:
Przy tym tu grobie. Bluſzcż po Láćinie Hedera, źiele pnie ſię rádo po drzewách y po ſtárych murzech y grobiech.
18:
Powijay ſobą mieśce ná wſze ſtrony/
19:
Ná ktorym leży mąż nienágániony.
20:
Vwiy tu proſzę chłodnik ſámoroſły
21:
Wzgorę wynioſły.
22:
A gdy dorośćieſz/ gdy będźieſz ná dobie/
23:
Nie ſtoy iáłowo/ záwieſzay po ſobie | Wdźię= |
strona: D2
| ZALE NAGROBNE. |
1:
Wdźięcżne bluſzcżowki/ á niechay gron wſzędźie
2:
Obfitośc będźie. Bluſzcżowki/ po Láćinie Corymbi.
3:
Tudźieſz też niechay Bromius cnotliwy/
4:
Wſzcżepi winnicę/ niechay vrodźiwy
5:
Płod rośćie/ niechay śięgáią rámioná
6:
Hyperyoná.
Hyperion, ſłońce ábo niebo.
7:
Idźćie do Peſtu Charites zwycżáyne/
8:
Gdźie ſą ogrody ſowitorodzáyne:
9:
Przynieśćie rożey nabuynieyſze krzaki
10:
Zoſtawćie bráki.
11:
Zámnożćie w głowách rożyniec vćieſzny/
12:
Zoſtawcie nam tu vpominek wiecżny:
13:
Gdźie odpocżywa zacnieyſza niż głowá
14:
Steſychorowá.
15:
A wy godźiny piękne/ tu ſię zwiedźćie/
16:
Z tey rożey co dźień/ świeże wieńce pleććie.
17:
Niech ſię wonnośći nigdy nie przebierze
18:
Niech będźie w mierze.
19:
Naiades y wy Nereides ślicżne/
20:
Rwićie po gorách kwiatecżki rozlicżne.
21:
Potrzęśćie źiemię dopiero tárgánym
22:
Kwiecim rożánym.
23:
Złote owoce z drzew bogátych rwáne/
24:
Drugie pod ſádem ſtrzeżonym zbieráne/
25:
Tu ćięſzkie iábłká Heſperides prośćie
26:
Do grobu nośćie.| D ij | Niech |
strona: D2v
| ZALE NAGROBNE. |
1:
Niech tu zápuſzcżą trwáły gay cedrowy
2:
Leśne Driades, ábo więc dębowy.
3:
Niechay wierzchámi śięga lás wyſoki
4:
Aż pod obłoki.
5:
Niechże łágodny Zephyrus powiewa/
6:
A liſt od ſłońcá niechay nie omdlewa.
7:
Niechay poſzeptem wieie wiátr po nowym
8:
Gáiu dębowym.
Zephyrus wiátr Wioſenny ze wſzech nawdźięcżnieyſzy.
9:
Niech tu z Párnáſſu lecą dwuwierzchniego
10:
Roie/ z pſzcżelnikow kráiu Attyckiego.
11:
Niechże nowy gay ozdobią z ochotą
12:
Nową robotą.
13:
W ſámym pośrzodku pod piękną dębiną/
14:
Nie przecżerpáne źrzodłá niech wypłyną.
15:
Niech zbytnie ná doł zbiegáią głębokiem
16:
Wody potokiem.
17:
Wodne Naiades niech záwſze źieloną
18:
Trawą/ ozdobią tę wodę ſtudźioną.
19:
Wſzędy niech ſię pſtrzą nigdy nieodmienne
20:
Kwiatki Wioſenne.
21:
Niechże dźiewięć śioſtr corek Iowiſzowych
22:
Prziydą tu w wieńcách porządnych bobkowych.
23:
Niech codźień kwielą od ráná do mroku
24:
Około ſtoku.
25:
A niechay kwieląc żáłobliwym krzykiem/
26:
Dádzą ſię ſłyſzec Słowieńſkim ięzykiem. | Niechay |
strona: D3
| ZALE NAGROBNE. |
1:
Niechay te ſłowá płácżą powtarzáiąc/
2:
Lez vpijáiąc.
3:
Tu źiemie ten kęs y tá licha truná
4:
KOCHANOVVSKIEGO zámknęłá nam IANA
5:
Ciáło. lecż wſzytek Lechow narod złoty
6:
Nie zamknie cnoty.
7:
ZAL XII.
8:
N
Ie podeymuy ſię tu dźiełá miſtrzu nie vcżony/
9:
Ktorybyś w rzemięśle ſwoim nie był doświádcżo
:
(ny.
10:
Trzebá tu nowy grob robić z mármuru drogiego/
11:
Potrzebáby co wydrożyć práwie chędogiego.
12:
Trzebáby ſztukę vkázáć w tym niepoſpolitą/
13:
Iákoby przemowić chćiáłá/ vcżynić twarz litą.
14:
Z bládłego mośiądzu/ ábo z miedźi cżerwonáwey/
15:
Nie byłby ſzkodźien rotgiſarz tey ſwoiey zabáwy.
16:
Ieſliby też więc chćiał málarz ſwey ſławy popráwić/
17:
Trzebáby tu iáko żywą oſobę wypráwić.
18:
A tákby tu mogł dobry miſtrz ſwego powetowáć/
19:
Gdyby mogł cnego Pòétę wykonterfetowáć.
20:
Trzebáby też ánimuſzu práwie zágrząnego
21:
Ogniem piękny Phœbe twoim/ Pòéty rządnego:
22:
Coby go więc popędliwość ruſzyłá wrodzona
23:
Do rymu/ byłáby praca wiecżnie nágrodzona.| D iij | Wiele |
strona: D3v
| ZALE NAGROBNE. |
1:
Wiele widzę obiecuieſz miſtrzu Stámieckiego
2:
Rzemięſłá/ coś teraz przyſzedł z kráiu Niemieckiego.
3:
Inſza brácie robić koło ceglánego muru/
4:
Inſza iák żywe oſoby wywodźić z mármuru.
5:
Widzę żeś też nie Durerus malárzu choć z Niemiec/
6:
Acż v nas ma záwżdy mieśce pierwſze cudzoźiemiec.
7:
Prozno fárby ná kámieniu kámieniem rośćieraſz/
8:
A przezdźięki tu roboty v nas ſię dopieraſz. Albrycht Dyrar málarz niepoſpolity w Niemcách.
9:
Prozno cynober cżerwony y błękitny lázur/
10:
Prozno chwaliſz biały bláywás/ tráfi w to y Mázur.
11:
Trzebá piękny poſąg wywieść pod oley robiony/
12:
Według cerklá rozmierzony/ pęnzlem ozdobiony.
13:
Rodgiſarzu prozno formy gotuieſz gliniáne/
14:
A práwie po formſznáyderſku ſztucżnie wyrzynáne.
15:
Prozno wyląney oſoby grabſztyklem popráwiaſz/
16:
Y cżás trawiſz forſzneyduiąc/ prozno ſię zábawiaſz.
17:
Prozno też pòétá bucżny płone ſłowá leieſz/
18:
Bo przećiw IANOVVYM wierſzom vmyślnie ſzáleieſz.
19:
W ſłowá ládá kto bogáty/ o ſamę rzecż idźie/
20:
Komu wſzytko iák przymuſnął pięknie y w ląd prziydźie.
21:
Szkándowáć poſmycżnym Niemcom/ ieſt rzecż przy=
:
(zwoita/
22:
Ale ſię oleiu w ſetnym wierſzu nie dopyta.
23:
Bo ieſt mowá przyrodzona tám tego narodu/
24:
Iákby głośne pudło ſpuśćił z wyſokiego wſchodu.
25:
Ktoby IANA chćiał málowáć trzebá Apelleſá/
26:
Chceſzli go z mármuru wywieść/ miey Práxyteleſá. | Niechay |
strona: D4
| ZALE NAGROBNE. |
1:
Niechay go ſławny Phidias ſam leie ze złotá/
2:
Niech ryſuie Scopas, będźie robotą robotá.
3:
Coby piſał nagrobny żal/ iuż tu nie żárt wierá/
4:
Trzebáby nam wzbudźić z kráiow podźiemnych Homerá
5:
Ale mi nie máluy żaden dowćipu Boſkiego/
6:
Tylko po zacnym piſániu znay KOCHANOVVSKIEGO.
7:
Iam ſię też tu práwie werwał z motyką ná ſłońce/
8:
Tylko rymem záwięzuiąć v wierſzykow końce/
9:
Smiáłym mię chuć vcżyniłá. Acż to máła śmiáłośc/
10:
Płákáć cnotliwych po śmierći/ owſzem więtſza żałość.
11:
Záłuię Polaká Polak/ á w cudze ſtrzemioná
12:
Wſtępuię Theokrytowe/ gdźie płácże Bioná.
13:
Przetoż o ſzcżęśliwa duſzo/ te wierſze ná grobie
14:
Prziymi z wdźięcżnośćią odemnie/ álbo wſtań piſz ſobie.
15:
Bo cię płácże ſam płácż náwet/ cżerwone powieki
16:
Lzámi obfitemi będźie odwilzał ná wieki.
17:
Záłuie ćię ſam żal IANIE, iuż vrzędu ſwego
18:
Sam żal y płácż nie odpráwi bez wierſzá twoiego.
19:
Ale ty płákác nie będźieſz/ boć iuż oſchły ocży/
20:
Iuż ſię gorąca łzá z głowy zá łzą nie potocży.
21:
Iużeś w licżbie nieśmiertelnych duchow/ iuż nádźieie
22:
W ſkutek ſię tám obroćiły/ wiátr ich nie rozwieie.
23:
Pijeſz one wody żywe z beſpiecżnego ſtoku/
24:
Nálewać też ślicżna Hebe/ bezśmiertnego ſoku.
25:
Przetoż by kto nie rozumiał żeć niebá zayźrzemy/
26:
Tu miárę ſwym żalom iteż koniec vcżyniemy. | Zal |
strona: D4v
| ZALE NAGROBNE. |
1:
ZAL XIII.
2:
Z
Lotopromienny Phœbe, by nie ſtrzały
3:
A nie promienie/ ledwoby ćię znáły
4:
Sioſtry/ we wſzytkiem podobienći Boſki
5:
Pòétá Polſki.
6:
Ieſli náćiągnął ná dumę Phrygiyſką
7:
Poſłuſzne ſtrony/ álbo ná Lidiyſką.
8:
Ieſli Doryckie zácżął pieśni ſobie
9:
Był rowien tobie. Rozność śpiewánia/ ktore zową Tonos.
10:
Przetoż o Phœbe duſzá ták ćwicżona/
11:
Niech miedzy bogi będźie policżona.
12:
Ná ktorą ſam Bog wylał ſwoie dáry
13:
Práwie bez miáry.
14:
Niech ſię Sármátom zacnym nád ćiemieniem/
15:
Nowym gwiazdecżká zápali promieniem.
16:
Niechay przezwiſko wiecżne nośi cnego
17:
KOCHANOVVSKIEGO.
18:
Pozwolił Phœbus łágodnemi brwiámi/
19:
Wyſzedł od bogow złoćiſtemi drzwiámi:
20:
Zálećił poznym wiekom IANA cnego
21:
Bogow godnego.
22:
Koniec tych żalow. | Threnodia. |
strona: E3
| grafika |
1:
2:
3:
4:
5:
6:
7:
8:
9:
10:
11:
12:
13:
14:
ECHO.
15:
Rozmowcy/ Bátrách Poetá niedoſzły/ kto=
16:
rego zmiánkę cżyni w tymże IdyllionTheocritus, ktore=
17:
mu odpowiáda Echo. to ieſt Dźwięk leśny/ ow co ſię
18:
wołáiącemu w leśie/ á zwłaſzcżá wiecżor
19:
álbo po rośie ozywa.
20:
BATRACH.
21:
Podrzeźniácżko/ cżemuż ták pomawiaſz po mnie wolno.
22:
ECHO. Bo mnie wolno.| E iij | B. Widzę |
strona: E3v
| grafika |
1:
B. Widzę Nympho ſzcżebietliwa/ ſzydźiſz ze mnie ſmolno.
2:
Echo. Smolno.
3:
B. Pokiż ſię będą ozywáć te opoki y ty.
4:
Echo. Poki y ty.
5:
B. Iuż ia widzę żeś ty iákiś towárzyſz nie zbyty.
6:
Echo. Zbyty.
7:
B. Proſzę tedy powiedzże mi iáko ćię wżdy mam zbyć.
8:
Echo. Idź.
9:
B. A kiedyby ſię z tobą w tey dolinie zábáwić?
10:
Echo. Nie zábáwić.
11:
B. Mogę ſpytáć? á za mi wżdy rozmowy pomożeſz?
12:
Echo. Możeſz.
13:
B. Głoſem cży poſzeptem woliſz/ powiedz mi iáko chceſz?
14:
Echo. Iáko chceſz.
15:
B. Ieſliś głucha/ muſzę ná ćię wołáć/ toż vſłyſzyſz.
16:
Echo. Toż vſłyſzyſz.
17:
B. Abo ćicho będę mowił/ za ſię też vciſzyſz.
18:
Echo. Ciſzyſz.
19:
B. Wieſz że vmárł KOCHANOVVSKI. płácże Sclauonia.
20:
Echo. Y ia.
21:
B. Nie ćieſzy ſię Calliope áni Vrania. áni ia.
22:
Echo. Ani ia.
23:
B. Naydźieli ſię táki drugi w tey koronie teraz.
24:
Echo. Nie teraz.
25:
B. Wieſz że w Polſzcże godni ludźie w wielkiey cenie v nas.
26:
Echo. Nie v nas. | B. Owom |
strona: E4
| grafika |
1:
B. Owom ia ieſt táki drugi náſzego wieku Ian.
2:
Echo. Kuian.
3:
B. Acżem tu w ten lás do bydłá ták ná przekory dan.
4:
Echo. Korydan.
5:
B. Coż o mnie ſławnym Bátráchu więc nie rozumieſz nic?
6:
Echo. Vmieſz nic.
7:
B. Muſzę ſię wżdy ſam pochwálić/ bo dźiś bez tego nic/
8:
Echo. Z tego nic.
9:
B. Cżynię wierſze/ ſámá ſię rzecż z wielkich náuk leie.
10:
Echo. Ná vkleie.
11:
B. Coż tuſzyſz? co Bátrách cżyni gdy ták wierſze leie.
12:
Echo. Sżeleie.
13:
B. Będąć wierſze iedno ſię z tey cżáſze nápiy ſkorze.
14:
Echo. Ná piſkorze.
15:
B. Trzebá wierſzá doźrzeć/ nápijáć ſię przy dozorze.
16:
Echo. Do zorze.
17:
B. Nie ládá to głowká Bátrách/ iedno go chciey poznáć.
18:
Echo. Znáć.
19:
B. Trzebá cżćić tákowe ludźi/ vpominki iem dáć.
20:
Echo. Kiięm dáć.
21:
B. Vcżyłem ſię bárzo pilno/ znáć to po poſtáwie.
22:
Echo. Po ſtáwie.
23:
B. Przetoż Greckie dobrze vmiem/ Połáćinie práwie.
24:
Echo. Nie práwie.
25:
B. Tekst grecki
26:
Echo. Máthys.
27:
B. Tekst grecki
28:
Echo. Dupo. | B. Accer |
strona: E4v
| grafika |
1:
B. Accerſit infortunium, qui quæ facis, facit.
2:
Echo. Cyt.
3:
B. Ni ſponte diſcedis foras. cogam te repere.
4:
Echo. Terepere.
5:
B. Ni po Grecku ni po Rzymſku/ nie daſz mi goworzyć.
6:
Echo. Owo rzy & ć.
7:
B. Idź do kátá/ iuż tu ſzydźi/ iákoć ſię tu widźi.
8:
Echo. Idźi.