[zaloguj się]
metryczka tekstuautor:   
tytuł:   Historyja o Helijaszu proroku
rok wydania:   1572


strona: kt

1:
Hiſtoria.
2:
O Heliaſzu Proroku/ s trzećich
3:
kſiąg Krolewſkich.
4:
Teraz nowo Drukowána.
5:
Cum Gratia & Priuilegio, S.R.M.
6:
Z Drukárnie Mácyeyá Wirzbyęty.
7:
Roku/ 1572.

strona: ktv

1:
Przemowá/ ku Cży=
2:
telnikowi.
3:
D
Obrze ieden powiedział: Niemaſz nic nowego/
4:
Zeby przed tym ná ſwiecie/ nie było iuż tego.
5:
Bo gdy ſobie przypomniſz/ ony dawne cżáſy/
6:
Y iáko ſie rządzili/ też przodkowie náſzy.
7:
Naydzieſz/ iż v cnotliwych/ zacne ſpráwy były/
8:
A źli przedſię wykrętem/ y przewrotnie żyli.
9:
Iednáż przedſię wſzytkim chuć/ iżeby co mieli/
10:
Lecż drudzy w ſwoich ſpráwach/ oſobnych ſłynęli.
11:
Ktorzy ſwoiey oycżyznie/ powinnie ſłużyli/
12:
A ći ſławy y dárow/ wielkich godni byli.
13:
Ktorzy záſię w roſkoſzy/ tylko domá żyli/
14:
Ci też iáko dobytek/ żywot ſwoy końcżyli.
15:
Ale Pan Bog cżłowieká/ nie k temu obroćił/
16:
Zeby wſzytko ſwe cyáło/ iákoby woł tucżył:
17:
Ale mu dał táki ſmyſł/ y rozum wyſoki/
18:
Ze też może rozeznáć/ gwyazdecżne przeſkoki.
19:
Sámego też przyrownał/ k ſwoiey podobnośći/
20:
A to wſzytko vcżynił/ s ſwey dobrotliwośći.
21:
Aby go cżłek wyznawał/ iáko Páná ſwego/
22:
A ták/ iák go náucżył/ dawał chwałę s tego.
23:
Miałbyś wiele przykłádow/ Cżytelniku miły/
24:
Iák ſie ludzie pobożni/ ná ſwiecie rządzili.
Ktorych mę=


strona: [A2]

Przedmowá.
1:
Ktorych mężow przykłádem/ iákoby po ſznurze/
2:
Mogłbyś tám być/ gdzye też ſą y oni ná gorze.
3:
Złych też ludzi/ złe mytá/ dobre oſtrzegáią/
4:
A przed káżdym iákoby/ oſtry miecż trzymáią:
5:
Ieſli iednę przeſtąpiſz/ lecż drugą podetną/
6:
A ku wiecżney niewoley/ w głęboki doł zepchną.
7:
Przeto tá rzecż przednieyſza/ v wſzytkich niech będzye/
8:
Aby ludzye pobożni y cnotliwi wſzędzye/
9:
Iednoſtáynym vmyſłem/ Páná Bogá ſwego/
10:
Chwalili/ przyſtrzegáiąc/ ſwiętey woley iego.
11:
Bowiem widziſz iáki lud/ námnożył ſie śiłny/
12:
A káżdy w ſwoiey ſpráwie/ bárzo ieſt omylny.
13:
Iuż więc drudzy y cnoty/ y Bogá nieznáią/
14:
Kiedy ſie oni ſámi/ bárzo dobrze máią.
15:
Ale ná to obycżay/ v przednich ieſt w ręku/
16:
By cżynili obycżay/ káżdemu cżłowieku:
17:
Aby káżdy powinność/ w ſwym ſtanie záchował/
18:
A Rzecży poſpolitey/ złą ſpráwą nie pſował.
19:
Dobrze było y Zydom/ poki to trzymáli/
20:
Iáko oni mężowie/ ſwięći náucżáli.
21:
Bo y Pan Bog mnożył ie/ y záwſze fortunił/
22:
Y od wſzech nieprzyiacioł/ bárzo mocno bronił.
23:
Samże z nimi rozmawiał/ y tuż z nimi mieſzkał/
24:
A gdy było co trzebá/ dáć im nie omieſzkał.
25:
Ale ſkoro żydowie/ Bogá opuśćili/
26:
Sámi ſie wnet ze wſzytkim/ w niwecż obroćili.
Nie był ich


strona: [A2]v

Przedmowá.
1:
Nie był ich kto hámuiąc/ bo ſámi krolowie/
2:
Ku wſzytkiemu ſzaleńſtwu/ byli powodowie.
3:
Aby byłá pobożność/ v przednich zoſtáłá/
4:
Pewnie żeby y w drugich/ też tám być muſiáłá.
5:
Iáko wſzytko obacżyſz/ Cżytelniku miły/
6:
Co zá ſpráwy zá cżáſu/ Heliaſzá były/
7:
Gdy przecżytaſz ty kſiąſzki/ więc náznácżyſz ſobye/
8:
Coby ſie też ná potym/ mogło przydáć tobye.
9:
Naydzyeſz Abdyaſzowe/ tu ſpráwy cnotliwe/
10:
Naydzyeſz też y niewieſcie/ chytrośći ſzkodliwe.
11:
Naydzyeſz iáko pobożne/ ludzye Bog miłuie/
12:
Z duſzą y też z ich ciáłem/ ku ſobye prziymuie.
13:
A źli ludzye/ ktorzy ſą/ vporu krnąbrnego/
14:
By w ſwey woley buiáli/ zá żywotá ſwego.
15:
Y tu niſzcży/ y potym/ wiecżnie karáć będzye/
16:
A ich wſzytkę pámiątkę/ da ná poſmiech wſzędzye. grafika

strona: B

1:
Hiſtoria o Heliaſzu
2:
Proroku.grafika
3:
N
A ten cżás gdy Zydowye/ dobrodzyeiá ſwego/
4:
Páná wſzego ſtworzenia/ á Bogá wiecżnego
5:
Wzgárdzili/ lekce ważąc/ ony wielkie dziwy/
6:
Ktoremi okázował/ iáko Bog prawdziwy/
7:
Táką zacną wielmożność/ Máyeſtatu ſwego/
8:
Iż mu nigdziey ná ſwiecie/ nie było rownego.
9:
Zápomniawſzy vmowy/ ktorą mu ſlubili/
10:
Aby Bogu iednemu/ ſámemu ſłużyli:
11:
Bogáctwá y roſkoſzy/ ſobie vlubili/
12:
A wſzytko ſwoie ſzcżęſcie/ ná tym záſádzili.
13:
Gdy ſie ták roſkocháli/ w oney dobrey myſli/
14:
Pátrz ku cżemu nákoniec/ ták hániebnie przyſzli.
15:
Procż tego iż cżynili/ co ſie komu zdáło/
16:
Ale ieſzcże y ná tym/ przeſtáć było máło.
17:
Iákieś ſproſne báłwány/ ſobie pocżynili/
18:
Ty iák ini pogáni/ zá Bogi chwalili.
19:
W ten cżás nád Izráelem/ Achab ſyn Amrego/
20:
Krolował cżłek niezbożny/ ktory wieku ſwego/
21:
Tym nawięcey nád ſwoie/ pirwſze przodki ſłynął/
22:
Ze ie złoſcią przechodził/ potym márnie zginął.
23:
Ten nád inſze ieſli gdy vcżynił błazeńſtwo/
24:
To oſobne po ſobye okazał ſzaleńſtwo.
25:
Ze nie kwoli/ ktorey był/ od pogánow doſtał/
26:
Tymże iáko y oná pogáninem zoſtał/
BKoſcioł


strona: Bv

Hiſtoria
1:
Koſcioł też tám zbudował/ Baalá poſtáwił/
2:
Nowotnego iákiegoś/ Bogá Zydom zyáwił.
3:
Nuż przed onym Báłwánem/ co zá dudkowánie/
4:
Náſmiałbyś ſie do woley/ pátrzáiąc tám ná nie.
5:
Ale że im z hoynośći/ roſkoſz przychodziłá/
6:
Ktora ie w ty ſzałeńſtwá/ od prawdy zwodziłá/
7:
Pan Bog/ iáko przycżynę/ tákiey wſzetecżnośći/
8:
Pocżął im też vmnieyſzáć/ onych obfitośći.
9:
❡HELiaſz z miáſtá Tyzbe/ Prorok ſwięty powſtał/
10:
Gáláádckich ludzi cżłek/ ále s krolem ſproſtał/
11:
Do ktorego przyſzedſzy/ ták ſmiele powiedzyał/
12:
Zywye Pan Bog powiádam/ Achábie byś wiedzyał.
13:
Przez trzy látá y roſy/ y deſzcżu nie będzye/
14:
A wielki głod powſtánie/ w tym kroleſtwie wſzędzye.
15:
A Pan Bog był powiedzyał/ do mężá ſwiętego/
16:
Abyś koniecżnie wyſzedł/ záraz z mieyſcá tego/
17:
Heliaſzu/ á ná wſchod ſłońcá ſie vdaway/
18:
W dole Cherith/ przećiwko Iordanu ſie ſchoway.
19:
Zimną wodę y cżyſtą/ s ſtrumieniá będzyeſz pić/
20:
A iam krokom roſkazał/ żeć będą ieść nośić.
21:
Poſzedł tedy Heliaſz/ iáko Pan powiedzyał/
22:
Do onego ſtrumieniá/ támże w dole ſiedział.
23:
Z oney ſtrugi wodę pił/ krucy go żywili/
24:
Chleb á mięſo poránu/ y wiecżor nośili.
25:
Gdy tám ledwie nieborak/ z oney drogi wytchnął/
26:
Ali potym nie długoż/ onże ſtrumien wyſchnął/
27:
(Rozumiey po wſzey ziemi/ dzdzá w ten cżás nie było/
28:
A Słońce gorącoſcią/ ſwą ziemię ſuſzyło)
29:
Pan rzekł/ idź do Sárepti/ Sydońſkiego miáſtá/
30:
A tám cie oto prziymie/ iuż iedná niewiáſtá.
Ktora


strona: B2

o Heliaſzu.
1:
Ktora wdowá/ z woley mey/ będzye cye żywiłá/
2:
Y wſzelákie potrzebne/ poſługi cżyniłá.
3:
A ten to vſłyſzawſzy/ do Sárepti idzye/
4:
A gdy był bliſko miáſtá/ áż ku bronie prziydzye.
5:
Vyrzy vbogą wdowę/ á oná drwá zbira/
6:
A od głodu práwie iuż/ ná poły vmiera.
7:
Rzecże k niey: Dobra żono/ day mi trochę wody/
8:
Proſzę cie iuż w cżym możeſz/ wſzák w tym nie maſz ſzko
:
(dy.
9:
Bym prágnienie vſmierzył/ y też ſie ochłodził/
10:
Bom od ſłońca vtrapion/ á nogi też ſchodził.
11:
Oná vboga wdowka/ wnetże vſłucháłá/
12:
A gdy záraz do domu/ po wodę iść chciáłá:
13:
On záś zá nią záwołał: Weźḿ y chlebá máło/
14:
(Iákoż z drogi niemáłey/ ieść mu ſie iuż chciáło)
15:
Wdowá to vſłyſzawſzy/ w głowę ſie záſkrobie/
16:
Mowiąc/ ach ſwięty mężu/ nimam go y ſobye.
17:
Pánem Bogiem tym ſwiádſzę/ ktoremu ty ſłużyſz/
18:
Zeć więcey mąki nie mam/ ále y ſam vyrzyſz/
19:
Iedno garść w iednym ſądku/ y oleiu máło/
20:
Ze go tám w iedney báni/ ledwie co zoſtáło.
21:
Ale oto ſam widziſz/ nálázłám dwie drewnie/
22:
Abym s tego oſtátku/ vcżyniłá pewnie/
23:
Cobym s ſwym ſynem zyádłá/ przed tym niż głod zmorz/
24:
Bo iuż zátym do końcá/ pewnie nas vmorzy.
25:
Heliaſz iż Pan Bog ieſt/ mocny dobrze wiedzyał/
26:
Nie boy ſie nic ty wdowo/ ták iey odpowiedział/
27:
Ale idź/ á vcżyń ták/ iáko to powiádaſz/
28:
Lecż mnie naprzod málucżki/ podpłomyk vdzyáłaſz.
29:
Potym ſobye vcżyniſz/ y ſynowi ſwemu/
30:
A o tym wiedz zá pewne/ y wierz ſłowu memu.
B ijTák Pan


strona: B2v

Hiſtoria
1:
Ták Pan Bog Izráelſki/ mowi/ iż ten ſtátek/
2:
Będzye záwżdy mąki miał/ co trzebá doſtátek.
3:
A w tey báni oleyu/ nigdy nie vbędzye/
4:
Do tąd/ áż záś Bog ſpuśći/ deſzcż ná zyemy ę wſzędzye.
5:
Ná ty ſłowá nátychmiaſt/ do domu bieżáłá/
6:
Y vpiekſzy podpłomyk/ Prorokowi dáłá.
7:
Sámá ſobie y s ſynem/ potym vdzyáłáłá/
8:
Y ze wſzytką cżeládzyą/ iáko wiele chciáłá.
9:
Potym mąki oleiu/ záwżdy doſtawáło/
10:
Ták iż kożde nacżynye/ pełne zoſtawáło.
11:
Gdy ſie to iuż ták dzyeie/ áli w krotkim cżáſie/
12:
Przyſzłá znowu przygodá/ drugi kłopot záſię.
13:
Oneyże goſpodyniey/ dzyecyę záſtękáło/
14:
Aż od wielkiey boleśći/ duſze w nim niesſtáło.
15:
Pocżnie z nowu nárzekáć/ záś vboga wdowá/
16:
Do Heliaſzá z żalem/ mowiąc tákie ſłowá.
17:
Abomći vcżyniłá/ iuż iákie przykrośći/
18:
Ześ przyſzedł przypomináć/ moie dawne złośći.
19:
Mężu Boży/ żeś zábił/ tego ſyná mego/
20:
Wielkiś ſmutek y cięſzkość/ vcżynił mi s tego.
21:
Odpowiedzyał Heliaſz: Day mi ſyná ſwego/
22:
W krotkim cżáſie weźmieſz záś/ odemnie żywego.
23:
Wziąwſzy go wnioſł ná ſalę/ tám gdzye w then cżás mie=
:
(ſzkał/
24:
Y położył ná mieyſce/ á ſam nie omieſzkał/
25:
Ale wołał do Bogá/ mowiąc: miły Pánye/
26:
Y tęś wdowę vtrapił/ ktora miáłá ná mię
27:
Táką bácżność/ iákowey ſtrudnábym tu nabył/
28:
A ty zá tę iey dobroć/ y ſynáś iey zábił.
29:
Potym ręce trzy rázy/ rozſzyrzywſzy nád nim/
30:
Przykłádał/ á wołáiąc/ ták ſie modlił zá nim:
Pánye Bo=


strona: B3

o Heliaſzu.
1:
Pánie Boże moy wiecżny/ vſłyſz prośbę moię/
2:
A niechay ſie tá duſzá/ wroći w ćiáło ſwoie.
3:
Wnet wyſłuchał Pan prośbę/ cżłowieká ſwiętego/
4:
Y wroćiłá ſie duſzá/ do ciáłá ſwoiego.
5:
Dziwna rzecż ono dzyecyę/ co bez duſze było/
6:
Ná prośbę Heliaſzá/ nátychmiaſt ożyło.
7:
Ktore wzyąwſzy Heliaſz/ s pokoiecżku ſwego/
8:
Znioſł ná doł/ oddał potym/ y rzekł mátce iego
9:
Iuż więcey nie nárzekay/ áni fráſuy głowy/
10:
Oto twoy ſyn ieſt żywy/ y ná wſzytkim zdrowy.
11:
Kthore wziąwſzy vboga/ mátká dziękowáłá/
12:
Mowiąc ześ ſługá Boży/ terazem doznáłá.
13:
A cokolwiek powiádaſz/ Bog to roſkázuie/
14:
A to rzecż nieomylna/ iákoż dobrze cżuię.
15:
Potym przez cżás niemáły/ práwie w trzećim roku/
16:
Rzekł Pan do Heliaſzá/ wynidź s tąd Proroku/
17:
A ſtaẃ ſie Achábowi/ onemu krolowi/
18:
Bo ſpuſzcżę deſzcż ná zyemię/ ſwoiemu ludowi.
19:
Poſzedł tedy Heliaſz/ áby ſie vkazał/
20:
Onemu Achábowi/ iáko Pan roſkazał.
21:
A w ten cżás w Sámáriey/ ták był głod niemáły/
22:
Ze też ludzye/ y ine dobytki zdycháły.
23:
Chował Acháb Ochmiſtrzá/ ná ſwym dworze cnego/
24:
Abdyaſzem go zwáli/ ktory ſławę s tego/
25:
Dobrą potym otrzymał/ iż był bogoboyny/
26:
Zywot też wiodł cnotliwy/ kożdemu przyſtoiny.
27:
Bo gdy oná Iezabel/ tego dowieść chciáłá/
28:
Aby chwałá prawdziwa/ Páńſka wyniſzcżáłá.
29:
Wſzytki Páńſkie Proroki/ mordowáć kazáłá/
30:
Práwie dobrze cżym byłá/ w ten cżás ſie znáć dáłá.
B iijTen cno=


strona: B3v

Hiſtoria
1:
Ten cnotliwy Abdyaſz/ widząc tákie złośći/
2:
A iż ludzye pobożni/ ćirpieli cięſzkośći.
3:
Sto prorokow wnet zebrał/ ze wſząd potáiemnie/
4:
Y zákrył rozdzyeliwſzy/ w dwie iáſkinie ciemne/
5:
Po pięćdzyeſiąt do káżdey/ támże ie záchował/
6:
A iáko mogł nalepiey/ żywnoſcią rátował.
7:
Tego Acháb wezwawſzy/ rzecże/ miły brácie/
8:
Wſzytkomći w moc porucżył/ y ſpuśćił ſie ná cyę/
9:
A ták ná wſzytki ſtrony/ iedźmy po wſzey zyemi/
10:
Aza wżdy iáką trawę/ gdzyekolwiek naidzyemy.
11:
Zeby konie y muły/ mogły ſie przeżywić/
12:
Bo ieſli wyzdycháią/ nie może gorzey być.
13:
Támże ſobye kráiny/ obá rozdzielili/
14:
Kędy ktory miał iecháć/ áby pewni byli.
15:
Acháb poſzedł ſwą drogą/ tám kędy iuż wiedzyał/
16:
Abdyaſz też záś w inſzą/ gdzye Achab powiedzyał.
17:
Gdy był w drodze Abdyaſz/ Heliaſz mu zábiegł/
18:
A Abdyaſz to widząc/ ná oblicże vległ
19:
Pocżćiwość wyrządzáiąc/ mężowi ſwiętemu/
20:
(Iákoż iednák przyſtoi/ właſna cżeść káżdemu)
21:
Powſtawſzy záś y rzecże: nie tyżeś moy pánie/
22:
Ieſt on Prorok Heliaſz/ iákoż ták me zdánie.
23:
Odpowiedzyał Heliaſz: iam ieſt iuż o tym wiedz/
24:
A idź pánu ſwoiemu/ iżem tu ieſt powiedz.
25:
Abdyaſz ſie záſmućił/ ná to/ y ták rzecże:
26:
Abom co iuż przewinił/ że mię w iego ręce/
27:
A práwie ná ſmierć wydaſz: Lecż to wiedz odemnie/
28:
Ze cye Achab s pilnoſcią/ wſzędy ſzuka pewnie.
29:
A Bogiem ſwiádſzę/ że iuż/ nie máſz mieyſcá tego/
30:
Gdzyeby cye nye ſzukáli/ ſłudzy Páná mego.
A gdy ſpy=


strona: B4

o Heliaſzu.
1:
A gdy ſpyta ktorego/ żeby cye powiedzyał/
2:
Káżdy mu ták odpowie/ iże cye nie widzyał.
3:
Przetoż to przyſięgáli/ ſnadź wſzytki kráiny/
4:
Ze o tobie nie może/ mieć pewney nowiny.
5:
Alboć nikt nie powiedał/ com w ten cżás ſpráwował/
6:
Gdy nie ieden zły cżłowiek/ proroki mordował/
7:
Ktore náſzá Iezabel/ ná to nápráwiłá/
8:
Iákoż iednák ich w ten cżás/ poginęło śiłá.
9:
Iákom zebrał ſto mężow/ ze wſząd potáiemnie/
10:
Y zákrył rozdzieliwſzy/ w dwie iáſkinie ciemne.
11:
Zywiąc chlebem y wodą/ iáko w ten cżás było/
12:
Bowiem prze głod niemáły/ doſtátku nie było.
13:
A ieſzcże roſkázuieſz/ o ſobye oznáymić/
14:
Abo o tym nic nie wieſz/ co potym może być.
15:
Bo iáko ia odeydę/ Duch cie wnet zánieſie/
16:
A kto wie gdzie cie ſzukáć/ ná polu cży w leſie.
17:
Bo ieſli mu oznáymię/ á on cie nie naydzye/
18:
Tedy mie ſmierć to iuż wiedz/ s tey przycżyny zaydzye.
19:
A ſługá twoy z młodych lat/ Páná Bogá ſwego/
20:
Wychwala wyznawáiąc/ ſwięte imę iego.
21:
Ná to mu rzekł Heliaſz/ żywy Pan Bog wiecżny
22:
Przed ktorego oblicżem/ tu ſtoię beſpiecżny.
23:
Ze ſam poydę do niego/ ábym ſie vkazał/
24:
Y to wſzytko vcżynię/ co mi Pan roſkazał.
25:
Poſzedł tedy Abdyaſz/ przećiw Achábowi/
26:
Onemu Zydowſkiemu/ ná on cżás krolowi.
27:
Y powiedzyał o przyſciu/ Proroká ſwiętego/
28:
A ten to vſłyſzawſzy/ wnet bieżał do niego/
29:
Vyrzawſzy go/ y rzecże/ á tyſz to ták broiſz?
30:
A tyſz to táką trwogę/ y roſterki ſtroiſz?
Odpowie


strona: B4v

Hiſtoria
1:
Odpowie mu Heliaſz/ bárzoś ſie omylił/
2:
Abym ia tákie trwogi/ y roſterki cżynił.
3:
Tyś ſam tego námnożył/ y dom oycá twego/
4:
Kiedyſcie opuśćili/ Páná Bogá ſwego:
5:
Y przykazánie iego/ ktore wam vſtáwił/
6:
A tyś iuż ná to mieyſce/ iákiś ſłup poſtáwił.
7:
Ktoregoſcie zá Bogá/ iuż ſobye obráli/
8:
Sproſnieſcie wżdy to iuż wiedz/ ty rzecży zrownáli.
9:
Lecż iuż teraz vſłuchay/ á vcżyń co każę/
10:
Wnet ia tobie iáki ieſt/ ten wáſz Bog okażę.
11:
Zgromádź ku mnie wſzytek lud/ z zyemye Izráelſkiey/
12:
Iżeby ſie tu zeſzli/ ná gorze Kármelſkiey.
13:
Cżterzy ſtá y pięćdzyeſiąt/ Báálá twoiego/
14:
Proroki też tu zgromadź przed Bogá moiego.
15:
Y owi też cżterzy ſtá/ niechay tu bywáią/
16:
Co przy dworze Iezabel/ hoino vżywáią.
17:
Acháb tedy do Zydow/ poſelſtwo wypráwił/
18:
Y ty wſzytki Proroki/ tám ná gorze ſtáwił.
19:
Kiedy ſie iuż wielka moc/ ludzi zgromádziło/
20:
Iżeby też widzyeli/ coby to tám było.
21:
Przyſtąpiwſzy Heliaſz/ ku wſzytkim ták rzecże:
22:
A długoż ná dwie ſtronie/ ták ſie chwiać będziecye?
23:
Ieſliżeć Pan ieſt Bogiem/ ku niemuż ſie mieycye/
24:
A ieſliże ten Báál/ tedy zá nim idźcye.
25:
Ná to mu żaden z ludu/ nic nie odpowiedział/
26:
A on záś z nowu do nich táką rzecż powiedzyał.
27:
A tom ia iuż iedno ſam zoſtał tu s ſług Páńſkich/
28:
Nuż cżterzy ſtá pięćdzyeſiąt też tu ieſt Báálſkich.
29:
Y owych też cżterzy ſtá co ſie w gáioch ſádzą/
30:
Niechayże nam oto tu wnet dwu wołu dádzą/
Oni ſobie


strona: C

o Heliaſzu.
1:
Oni ſobie iednego/ niechay obieráią/
2:
A obrawſzy cáłego/ ná ſztuki zrąbáią.
3:
Zrąbawſzy ná drwá włożą/ á nie podpaláią/
4:
Lecż ták niechay ſámy drwá/ ze wſzytkim goráią.
5:
Ia też tákże s tym drugim wołem będę dzyáłał/
6:
Zrąbam/ włożywſzy ná drwá/ nie będę podpalał.
7:
Wołaycye wy ſwych bogow/ imiony właſnymi/
8:
Lecż ogniá niech nie będzye/ nic pode drwy tymi.
9:
Ia tákże wzywáć będę/ Imię Bogá ſwego/
10:
A ktory z nich wyſłucha/ mieycye Bogá tego.
11:
Słyſząc to lud/ kożdy rzekł/ cżyſtą rzecż záłożył/
12:
Ten to Prorok Heliaſz/ ktorą tu przełożył.
13:
Zá tym onym prorokom/ Heliaſz ták powie/
14:
Obieraycye iednego/ wołu wſzyſcy ſobie.
15:
A wy naprzod pocżnicye/ ty rzecży ſpráwowáć/
16:
Wſzák y was też więcey ieſt/ káżdy to może znáć.
17:
Ci iż przed tym przed Dyabły/ wiele kuglowáli/
18:
Mnimáiąc iż y teraz/ temuby zrownáli.
19:
Wziąwſzy wołu iednego/ tákże z nim cżynili/
20:
Iáko ſie s Heliaſzem/ iuż ná to zmowili.
21:
Ieſzcże z ráná Báálá/ wołáli ſwoiego/
22:
Iżeby ich rátował/ y pomogł wſzyſtkiego.
23:
Aż iuż przyſzło południe kiedy ták wołáli/
24:
Lecż tám przedſię pomocy żadney nie vználi.
25:
Gdy iuż ſłońce w ſwey klobie/ iuż dobre południe/
26:
Heliaſz im przygániał/ przymawiáiąc cudnie.
27:
Więtſzym głoſem wołaycye/ mowi/ Bogá ſwego/
28:
Bowiem teraz podobno/ robi co inſzego.
29:
Albo w kárcżmie gdzye piyąc/ s chłopy roſpráwuie/
30:
Może też być y w drodze/ ieſliże wędruie.
CAle pewnie


strona: Cv

Hiſtoria
1:
Ale pewnie ieſli ſpi/ tedyć ſie ocući/
2:
Wżdy wáſz ten głos ták wielki/ ze ſnu go obudzi.
3:
Vſłucháli porády/ y bárziey wołáli/
4:
Nożmi y też brzytwámi/ do krwie ſie rzezáli.
5:
(Bo ten mieli obycżay) gdy ſpołudniá było/
6:
Słońce ſie też ſwą drogą/ k zachodu chyliło.
7:
A cżás ich też był przyſzedł/ iáko vſtáwili/
8:
Iż tedy Báálowi ofiáry cżynili.
9:
Nie było też nic ſłycháć/ ktoby co powiedzyał/
10:
Y o onym wołániu/ Báál nic nie wiedzyał.
11:
Rzekł Heliaſz do ludu/ chodźcieſz też ſám do mnie/
12:
Kiedy ſie przyſtąpili/ on potym nádobnie
13:
Páńſki ołtarz/ ktory był zepſowány ſpráwił/
14:
Ze dwunaſcie kámieni/ ktore tám był wpráwił.
15:
Według licżby dwunaſcie/ ſynow Iákobowych/
16:
Ktorzy byli przodkowie/ tych żydow ſwowolnych.
17:
Do tego był Iákobá/ Pan Bog ták powiedzyał/
18:
Izráel twoie imię/ będzye/ ábyś wiedzyał.
19:
S tychże tedy kámieni/ on ołtarz zbudował/
20:
W Imię Páńſkie y wſzytko/ co trzebá záchował.
21:
Nád to ieſzcże około/ ołtarzá onego/
22:
Dwie broźdzye też vcżynił/ by wodá v niego
23:
Zoſtawáłá/ potym nań/ drwá dobrze vłożył/
24:
Y wołu rozrąbawſzy/ támże ná drwá włożył.
25:
Potym rzekł przynieſcie tu/ wody cżtery ſędy/
26:
Przyniowſzy wnet wyleycie iuż ná ty drwá wſzędy.
27:
Y drugi raz y trzeći/ noſząc ták zlewáli/
28:
Ze ſie wody brozdámi/ w ieden doł zbiegáły.
29:
Kiedy iuż cżás przychodził/ żeby ofiárował/
30:
Naprzod ku Pánu Bogu/ táką rzecż ſpráwował:
Abráámow/


strona: C2

o Heliaſzu.
1:
Abráámow/ Izáákow/ y też Izráelow/
2:
Boże tych náſzych Oycow/ twoich prziyacielow/
3:
Okaż to dziś żeś ty Bog/ Izráelſki Pánie/
4:
Ia też ieden ſłużká twoy ná twe roſkazánie.
5:
Wſzytkim rzecży vcżynił/ ktoreś mi powiedzyał/
6:
Niechayżeby ten to lud/ dobrze o tym wiedzyał.
7:
Ześ go ty ſam moy Pánie/ ku ſoby náwroćił/
8:
Ktory ſie był dáleko/ od ciebie odwroćił.
9:
Nátychmiaſt wielki ogień/ nagle vpadł z niebá/
10:
Ze też onę ofiárę/ pożárł iáko trzebá.
11:
A ony drwá popalił/ y ony kámienie/
12:
Wodę z dołu wyłeptał/ wypalił y zyemię.
13:
Pádli wſzyſcy ná zyemyę/ widząc tákie dziwy/
14:
Wołáiąc iż Pan Bog ieſt/ ſam Pan Bog prawdziwj.
15:
Powiedzyał im Heliaſz/ proroki imaycye/
16:
Báálſkie á żadnego/ nigdziey nie puſzcżaycye.
17:
Ktore gdy poimáli/ ſamże ie prowádził/
18:
Do iedney rzecżki Cyſon/ támże wſzytki zgłádził.
19:
Potym rzekł do Achábá/ iuż ná gorze byway/
20:
Piy/ iedz/ á cokolwiek maſz/ dobrego pożyway.
21:
Acháb tedy do ſwoich/ namiotow odchodził/
22:
A Heliaſz áż ná wirzch/ gory Kármel godził.
23:
Kiedy iuż był ná gorze/ ku ziemi twarz ſchylił/
24:
Między ſwoie koláná/ to gdy ták vcżynił.
25:
Rzekł ku ſłużce ſwoiemu/ idź ná koniec gory/
26:
A pátrzay przećiw morzu iákieykolwiek chmury.
27:
Służká ſzedſzy y poyrzał/ ku morzu onemu/
28:
Nie widząc nic wroćił ſie záś ku pánu ſwemu.
29:
Powiedáiąc iże tám nic nie widáć było/
30:
Coby z morzá onego/ ku gorze wſchodziło.
C ijOn go zá=


strona: C2v

Hiſtoria
1:
On go záſię drugi raz y ſiodmi poſyłał/
2:
By ku morzu onemu/ wſzytko ták poźirał.
3:
Aż zá ſiodmym obacżył/ ták obłocżek máły/
4:
Iáko wielki może być/ ludzkich nog trop cáły.
5:
On widząc to oznáymił/ wnet Heliaſzowi/
6:
Ktory go zaraz poſłał/ s tym ku Achábowi.
7:
Oznáymuiąc by wnetże/ roſkazał záprzęgáć/
8:
Bowiem deſzcżu wielkiego/ miał by ſie oſtrzegáć.
9:
Gdy ſie kręcą tám y ſam/ iáko to więc bywá/
10:
Kiedy iáką przygodę/ kto więc ná ſię miewa.
11:
Ali zá tym nie długoż/ niebo ſie záćmiło/
12:
Wielkich wiátrow z obłoki/ zárázem przybyło.
13:
Zátym y deſzcż ná wſzytki/ ſtrony ſpadł obfity/
14:
Wſzytkim rzecżam/ był w ten cżás/ iſcie známienity.
15:
Acháb tedy vieżdzał/ do do domu ſwoiego/
16:
A moc Boża rządziłá/ Proroká ſwiętego.
17:
Podpaſawſzy ſwe biodrá/ przed Achábem bieżał/
18:
A ieſzcże przodkiem niż on/ ná mieyſce przybieżał.
19:
Bo też oni przed deſzcżem/ prętko vieżdzáli/
20:
Aż do miáſtá ſwoiego/ Iezráel ie zwáli.
21:
Przyiechawſzy do domu/ Achab wnet powiedział/
22:
Swoiey żenie Iezabel/ o wſzytkim co wiedział.
23:
Iáko wielkie Heliaſz/ cudá tám ſpráwował/
24:
A iáko y proroki támże wymordował.
25:
Vſłyſzawſzy Iezabel/ co zá ſławá ſłynye/
26:
Nie bárzo wdzięcżna byłá/ oney to nowinie.
27:
Záraz do Heliaſzá/ ſługi ſwe poſłáłá/
28:
A prawie tymi ſłowy/ mowić roſkazáłá:
29:
Boday mię od mych bogow/ co złego podkáło/
30:
Ieſliby ſie też tobie/ tákże sſtáć nie miáło.
Iákoś też


strona: C3

o Heliaſzu.
1:
Iákoś też ty vcżynił/ tym Prorokom moim/
2:
Wiedz o tym iże iutro/ też tákże nád twoim/
3:
Ciele y właſnym zdrowiu/ będę dokázowáć/
4:
Ták ſie o tym ſtárániem/ ſwym będę prácowáć.
5:
Heliaſzowi o tym/ ſkoro powiedziano/
6:
Co názáiutrz nád iego/ zdrowiem cżynić miano.
7:
Wziąwſzy ſie záraz poſzedł/ gdzie go nioſły ocży/
8:
Myſląc o tey przygodzye/ co ſie nád nim tocży.
9:
Wſzedſzy do Berſábee/ miáſtecżká Iudſkiego/
10:
Támże ſłużkę zoſtáwił/ onego ſwoiego.
11:
A ſam ſie vdał w puſzcżą/ ná cáły dzyeń chodu/
12:
Przez ktory ták rozumiem/ iż poćirpiał głodu.
13:
Támże ſiadł pod Iáłowcem/ nieborak ſtrudzony/
14:
Nád to ieſzcże boiáźnią/ oną záſmucony.
15:
Rádſzyby iuż ſmierći był/ gdyby to mogło być/
16:
Przeto też iuż y Bogá/ pocżął o nię prośić.
17:
Doſyciem ſie ná ſwiecie/ námieſzkał moy Pánye/
18:
Wſzákem ia też nie lepſzy/ nád mych przodkow zdánie.
19:
Zwáliwſzy ſie tám w cieniu/ vſnął iáko trzebá/
20:
A Pan ſłudze ſwoiemu/ dał Anyołá z niebá.
21:
Ktory go iuż ze wſzech ſtron/ dobrze opátrował/
22:
Nád to ieſzcże ſpiącemu/ ieść y pić gotował.
23:
Zgotowawſzy obudził/ ieść pić roſkázuie/
24:
A Heliaſz nátychmiaſt/ ſkoro to pocżuie/
25:
Wſtánie wnetże y poźrzy/ áno wedle głowy/
26:
Cżáſzá wody á przytym/ podpłomyk gotowy.
27:
Ktory támże pożywał/ y wody ſie nápił/
28:
Potym ſie záś vkładſzy/ prętko ſpáć pokwápił.
29:
Anyoł záſię drugi raz/ zgotował iedzenie/
30:
A z nowu obudziwſzy/ dał tákie wiedzenie.
C iijHeliaſzu po=


strona: C3v

Hiſtoria
1:
Heliaſzu powiáda/ wſtań iedz miły brácie/
2:
Bowiem drogá niemáła/ przychodzi záś ná cie.
3:
Wſtawſzy tedy Heilaſz/ onego pożywał/
4:
Co był Anyoł zgotował/ potym ták wędrował.
5:
Cżterdzyeśći dni nie iedząc/ y cżterdzyeśći nocy/
6:
Co to wierz mi nie było/ bez Boſkiey pomocy.
7:
A do gory tey ſwiętey/ ktorą Oreb zwáli/
8:
Ná ktorey wielkie cudá/ cżęſtokroć widáli.
9:
Przyſzedſzy tám do gory/ wſzedł w iednę iáſkinie/
10:
Ktora iámá wilgotna/ ieſt w puſtey ſkálinie.
11:
Gdy tám był sſtał ſie ieſt głos/ od Bogá ſámego/
12:
Co tu cżyniſz Helia/ práwie ták do niego.
13:
A on záś odpowiedzyał: Bárzo mi żal tego/
14:
Iż widzę doległośći/ Páná Bogá ſwego.
15:
Zydowie twe vſtáwy/ Pánie odrzućili/
16:
Tákże wſzytki vmowy/ w niwecż obroćili.
17:
Ony twoie ołtarze/ z gruntu popſowali/
18:
Y ſługi twe Proroki/ też wymordowáli.
19:
Iam też przedſię ledwe ſam/ ieſzcże tu wżdy zoſtał/
20:
Y toby mię tuż zábił/ by mię ktory doſtał.
21:
Rzekł potym głos do niego/ wynidźże s tey dzyury/
22:
A sſtań oto przed Pánem/ ná kráiu tey gory.
23:
Pan też potym nie długo/ tuż imo oń miyał/
24:
A przed nim wiátr gwałtowny/ opoki rozbiyał.
25:
Ziemię z gruntu wywrácał/ lecż iemu nie ſzkodził/
26:
Y Pan ieſzcże w tym wietrze imo oń nie chodził.
27:
Kiedy ziemiá pocżnie drżeć/ y gory ſie chwieią/
28:
Przedſię w ſobie zámykáć/ Bogá tám nie ſmieią.
29:
Wnet ogień płomieniſty/ imo oń przechodzi/
30:
Lecż w tym ieſzcże rozumieć/ Bogá ſie nie godzi.
Zátym wiá=


strona: C4

o Heliaſzu.
1:
Zátym wiátrek leguchny/ świśnie imo vſzy/
2:
A Heliaſz nátychmiaſt/ ſkoro to vſłyſzy:
3:
Zákrył ſobye płaſzcżem twarz/ y wyſzedł z iáſkinie/
4:
A głos iáko y pirwey/ tenże záſię ſłynye.
5:
Co tu cżyniſz Helia/ práwie ták do niego/
6:
A on záś odpowiedzyał: Bárzo mi żal tego.
7:
Ze cye Pánie Zydowie/ wſzyſcy opuśćili/
8:
Y też twoie vmowy/ w niwecż obroćili/
9:
Ony twoie ołtarze/ z gruntu popſowáli/
10:
Y ſługi twe Proroki/ precż wymordowáli.
11:
A tom ieſzcże przedſię ſam/ ledwie tu wżdy zoſtał/
12:
Y toby mię wnet zábił/ by mię ktory doſtał.
13:
Potym mu Pan powiedzyał: iuż ſie názad wrácay/
14:
Ku Dámáſzku przez puſzcżą/ názad ſie obrácay.
15:
Przyſzedſzy Házáhelá/ wnetże gdy obacżyſz/
16:
Izráelſkim go krolem/ oleiem náznácżyſz.
17:
Potymże też y Iehu/ ſyná Námzowego/
18:
Ná Syriyſkie kroleſtwo/ pomáżeſz też iego.
19:
Helizeuſzá ſyná/ tám Sáphátowego/
20:
Ktory ieſt z Abelmelá/ oleiem też tego.
21:
Ná Proroctwo pomáżeſz/ á to iuż ták poydzye/
22:
Od Házáhelowego/ ktory miecżá vydzye/
23:
Tego Iehu drugi krol/ koniecżnie zábiye/
24:
Ieſli ieſzcże od tego/ kto ſie miecżá ſkryie.
25:
Ná Helizeuſzowe/ ręce iuż ten prziydzye/
26:
Táką ſmiercią zły cżłowiek/ od tych mężowzeydzye.
27:
A ſobye ia zoſtáwię/ w ludu Izráelſkim/
28:
Siedḿ tyſięcy cnych mężow/ ktorzy przed Báálſkim
29:
Onym ſproſnym báłwánem/ ieſzcże nie klękáli/
30:
Ani go tym ſpoſobem/ nigdy pozdrawiáli.
Iáko owo


strona: C4v

Hiſtoria
1:
Iáko owo więc drudzy/ rádzi to ſpráwuią/
2:
Iąwſzy rękę drugiego/ cżłowieká żáłuią.
3:
Poſzedł tedy Heliaſz/ wnet z mieyſcá onego/
4:
A práwie w drodze będąc/ vyrzał cżłeká tego.
5:
Helizeuſzá/ ktory/ był ná iedney roli/
6:
A orząc/ w dwunaſcie iarzm/ ſam poganiał woły.
7:
Ku temu przyſtąpiwſzy/ płaſzcż ſwoy nań zárzućił/
8:
A ſam záś ku ſwey drodze/ przedſię ſie obroćił.
9:
A ten to pobacżywſzy/ zá Prorokiem bieżał/
10:
Wołow y też wſzytkiego/ ná roli odbieżał.
11:
Proſząc moy ſwięty mężu/ pocżekay nie máło/
12:
Zebych ſwoie rodzice/ pożegnał wżdy cáło.
13:
On mu záś odpowiedzyał: idź ále ſie wrácay/
14:
A to comći vcżynił/ ná myſli obrácay.
15:
Poſzedſzy Helizeuſz/ wnet zábił dwá woły/
16:
S pługá ogień vcżynił/ y wárzył ná roli.
17:
Zgotowawſzy wnet ludzi/ ku temu też zwołał/
18:
A co było gotowo/ wſzytki tym cżęſtował.
19:
Potym zá Heliaſzem/ ſam záſię wędrował/
20:
A tego iuż iák páná/ ſwego náſládował.
21:
O Achábie ieſli co/chciałby ieſzcże wiedzyeć/
22:
Mogę iego nicżemność/ krotko ták powiedzyeć.
23:
Benádád krol Syriyſki/ wielkie woyſko zbirał/
24:
A práwie wſzytkę zyemię/ pod ſwą moc podbiyał.
25:
Inſzych krolow trzydzyeśći/ y dwá był zgromádził/
26:
Ty wſzytki po kroleſtwach/ woiuiąc prowádził.
27:
A w ten cżás też puſtoſzył/ Sámáriyſką zyemyę/
28:
Sámemu Achábowi/ dáiąc to wiedzenie/
29:
Krolowi Syriyſkiemu/ ták ſie podobáło/
30:
Iżebyś mu wſzytko dał/ coby mu ſie zdáło.
Srebro/


strona: D

o Heliaſzu.
1:
Srebro/ złoto/ y żony/ y dzieći nie twoie/
2:
A co ieſt nalepſzego/ áby było moie.
3:
Y przyzwolił był Acháb/ przeto że ſie go bał/
4:
Lecż wżdy tákiey cięſzkośći/ ſobye cżynić nie dał.
5:
Bo s porády ſwych pánow/ walcżył przećiw niemu/
6:
A Bog też s ſwoiey łáſki/ dopomogł był iemu.
7:
Ze go Huffem niewielkim/ ná głowę poráźił/
8:
Y po wtore do gruntu/ iego był moc zráźił.
9:
Sámego też poimał/ krolá Syriyſkiego/
10:
Ktory przed tym nie dawno/ ſtał ná zdrowie iego.
11:
Mogąc ſie Acháb pomśćić/ krzywdy domu ſwego/
12:
Zábić nieſláchetniká/ pogániná złego.
13:
Procż tego iż ſámego/ przy zdrowiu záchował/
14:
Ale ieſzcże y miáſtá/ ze wſzytkim dárował.
15:
Brátem go ſwym miánował/ y wziął w przyiacielſtwo/
16:
Sproſnego pogániná/ (iákie to ſzaleńſtwo.)
17:
Lecż pewna rzecż by go był/ krol Syriyſki doſtał/
18:
Podobnoby Acháb żyw/ nie długo był zoſtał.
19:
Przeto mu Pan powiedzyał/ przez Proroká ſwego/
20:
Iże zá to ſzáleńſtwo/ miał zgubić ſámego.
21:
Był cżłek w mieſcie Iezráhel/ Nabotem go zwáli/
22:
Wiele go ludzi dobrych/ tám ná on cżás ználi.
23:
Miał ten piękną winnicę/ przy iednym páłacu/
24:
Krolewſkim nie dáleko/ ná wybornym plácu.
25:
Ktora ſie Achábowi/ bárzo podobáłá/
26:
Prze bliſkość/ tudzyeſz że ſie/ bárzo pięknie zdáłá.
27:
Pocżął ſie iey nápiráć/ żeby mu ią przedał/
28:
Ieſliżeby zá iną/ winnicę iey nie dał.
29:
On mu ták odpowiedział: Vchoway Bog tego/
30:
Iżebych miał vtráćić/ dobro oycá ſwego.
DWidząc A=


strona: Dv

Hiſtoria
1:
Widząc Acháb iż nie mogł/ nigdy temu ſproſtáć/
2:
Iákby oney winnice/ mogł od niego doſtáć.
3:
Vkładſzy ſie ná łożu/ bárzo ſie rozchorzał/
4:
A więcey iey żáłuiąc/ ták w chćiwośći gorzał.
5:
Zoná iego Iezábel/ wnet przyſzłá do niego/
6:
A iáko ieſt obycżay/ cieſzyłá chorego.
7:
Pytáiąc/ coby go to w niemoc przypráwiło/
8:
Abo ieſliby w ktorym/ cżłonku mu ſzkodziło.
9:
On iey ták odpowiedział/ że ſie oto ſtroſkał/
10:
Iż od tego Nabotá/ winnice nie doſtał.
11:
Pocżęłá go ſtrofowáć/ s tákiey nicżemnośći/
12:
Iże nie mogł nic ſproſtáć/ ſam ſwoiey chćiwośći.
13:
Sámá mu obiecáłá/ tey winnice doſtáć/
14:
Wnetże miał być iey pánem/ y dzyedzicem zoſtáć.
15:
Pátrzayże tu niewieſciey/ tey przewrotney zdrády/
16:
Nápiſáłá wnet liſty/ do cżelnieyſzey rády.
17:
Y piecżęcią krolewſką/ zápiecżętowáłá/
18:
Y przez ſługi/ imieniem/ krolewſkim poſłáłá.
19:
W liſcie było/ iżeby/ Nábotá pozwáli/
20:
Przed rádę/ y fałſzywe/ ſwiádki nań wydáli.
21:
Iákoby on miał bluźnić/ imię Bogá ſwego/
22:
Y ſłowy nie dobremi/ zelżył krolá ſwego.
23:
A ták żeby go zá to/ ná ſmierć oſądzili/
24:
Aiáko to bluźnircę/ hániebnie ſtráćili.
25:
Ci iák im roſkazano/ ták też vcżynili/
26:
Onego niewinnego/ cżłowiecżká zgubili.
27:
Tym ſpoſobem oney to/ winnice doſtáli/
28:
Ci ludzye niepobożni/ á zápámiętáli.
29:
Lecż Achábá Pan przeklął/ iż miał miárnie zginąć/
30:
Zá tego to Nabotá/ y nie dobrze ſłynąć.
Bo gdy A=


strona: D2

o Heliaſzu.
1:
Bo gdy Acháb dobywał/ Ramoth miáſtá ſwego/
2:
Ktore przed tym Syriyſki/ krol był wzyął od niego.
3:
Ná to wziął towárzyſtwo/ s krolem Iozáphátem/
4:
Ktory krol Iudſkiey zyemye/ był cżás práwie ná ten.
5:
Y obádwá weſpołek/ ná to zezwolili/
6:
By przećiw Syriyſkiemu/ krolowi walcżyli.
7:
Acżkolwiek ſie ták bárzo/ nagle nie kwápili/
8:
Ale pirwey Prorokow/ ſwoich ſie rádzili.
9:
Ieſliże ná tey woynye/ Bogby im poſzcżęśćił/
10:
Aby káżdy z oſobna/ dobrze im obwieśćił.
11:
Ale iż ſie Pan gniewał/ zá ich wielkie złośći/
12:
Dał w vſtá tym Prorokom/ duchá omylnośći.
13:
Ktory ie tám omamił/ iże to mowili/
14:
Cżego zły duch náucżył/ ktorym ſie ſzalili.
15:
Záraz káżdy z oſobná/ pocżął dobrze tuſzyć/
16:
Powiedáiąc zwycięſtwo/ dobrze woyſko ruſzyć.
17:
A ieden z nich cżelnieyſzy/ rogi ſobye ſpráwił/
18:
Zelázne/ ty iák błazen/ ná łeb ſobye wpráwił.
19:
Práwie ták wy/ powiáda/ wſzytko pobodziecie/
20:
Kiedy s krolem Syriyſkim/ woiowáć będzyecye.
21:
Lecż przedſię krol Iozáphát/ nie dowierzał temu/
22:
Ale wſzytko ku końcu/ przywodził pewnemu.
23:
Pytał ich/ ieſli tu ieſt/ iáki Páńſki Prorok/
24:
Ktoryby nam dał Boży/ doſtátecżny wyrok.
25:
Acháb mu Micheaſzá/ powiedzyał iednego/
26:
Lecż mu ten nie winſzował/ ieſzcże nic dobrego.
27:
Tego tedy Proroká/ ku ſobye wezwáli/
28:
A pewnego ſwiádectwá/ od niego pytáli.
29:
Ale ich ten záſmućił/ bo prawdę powiedzyał/
30:
Iże ye Bog opuśćił/ áby káżdy wiedzyał.
D ijNá tey woy=


strona: D2v

Hiſtoria
1:
Ná tey woynye/ powiáda/ wſzyſcy poginiecie/
2:
Kiedy s krolem Syriyſkiem/ woiowáć będzyecye.
3:
Ná ty ſłowá Prorockie/ namniey nic nie dbáli/
4:
Dawſzy go do ciemnice/ ſámi odiecháli.
5:
Gdy iuż byli ná plácu/ wnet bitwę ſtocżyli/
6:
A krolowie obádwá/ vbior ſwoy zwłocżyli.
7:
Iozáphát w co nalepſzą/ zbroię ſie przybirał/
8:
A Acháb też krolewſki/ vbior s ſiebie zbirał.
9:
Iákokolwiek od bitwy/ chcący ſie vchronić/
10:
Lecż przedſię żadną miárą/ nie mogł ſie obronić/
11:
Bo gdy ſie potykáli/ on ná zádku chodził/
12:
Owa przedſię ktożkolwiek/ z łuku weń vgodził.
13:
Iże ſtrzałá przez żywot/ iego przebieżáłá/
14:
Ták ſmierć temu błazeńſtwu/ márny koniec dáłá/
15:
Tám kreẃ y pśi lizáli/ Achábowę potym/
16:
Iáko ieſt opiſano/ w piſmie dobrze o tym.
17:
Ná ktorego mieyſcu záś/ ſyn iego krolował/
18:
Ochozyaſz/ lecż y ten/ oycá náſládował.
19:
W tey ſproſnośći pogáńſkiey/ iż báłwány chwalił/
20:
A ſwą myſl y też ſerce/ od Bogá oddalił.
21:
Pan też/ iáko niegodnym/ chciał wzyąć ſłużkę ſwego/
22:
Ták w tym ſmiertelnym ciele/ ieſzcże będącego.
23:
A w ten cżás gdy go iuż chciał/ s tego ſwiátá odnieść/
24:
A do ſwego przybytku/ dziwnym cudem przynieść.
25:
Szedł Heliaſz z Gálgálow/ y s Helizeuſzem/
26:
Ktorego iuż był obrał/ ſwoim towárzyſzem.
27:
Heliaſz też iuż wiedzyał/ co ſie z nim miáło sſtáć/
28:
Przetoż s Helizeuſzem/ chciał ſie iuż był rozſtáć.
29:
Mowiąc: iuż ty tu zoſtań/ á ia dáley ruſzę/
30:
Aż do ſámego Bethel/ miáſtecżká iść muſzę.
Lecż on záś


strona: D3

o Heliaſzu.
1:
Lecż on záś żądną miárą/ niechciał ná to przyſtáć/
2:
Zeby od Heliaſzá/ by namniey miał odſtáć.
3:
A gdy iuż ták obádwá/ do miáſtecżká przyſzli/
4:
Támże ini prorocy/ przećiwko im wyſzli.
5:
Bowyem z duchá nádchnienia/ o tym też wiedzyeli/
6:
A do Helizeuſzá/ ſzedſzy powyedzyeli/
7:
Wieſzli co ſie ma dziś sſtáć: Helizeuſz potym/
8:
Daycye iedno wy pokoy/ y iać też wiem o tym.
9:
Rzekł záś potym Heliaſz/ zoſtań ná tym mieyſcu/
10:
Bo ia wnet do Hiericho/ ſamże chcę iść ieſzcże.
11:
Helizeuſz záś przyſiągł/ że go nie miał odeyść/
12:
Swiádſzę Bogiem/ powiáda/ żeć mi tám s tobą być.
13:
Poſzli tedy obádwá/ do tego Hierycho/
14:
A Helizeuſzowi/ nic nie było ćicho.
15:
Więc też tám y prorocy/ w tymże byli mieſcie/
16:
Ktorzy tám przećiwko im/ wybieżeli ieſzcże.
17:
A do Helizeuſzá/ do ſámego przyſzli/
18:
Mowiąc: Co ſie dziś ma sſtáć/ y ty o tym wieſzli.
19:
Helizeuſz im záſię/ ták powiedzyał potym/
20:
Daycye iedno wy pokoy/ y iać też wiem o tym.
21:
Támże pocżął námawiáć/ Heliaſz onego/
22:
Iżeby iuż w tym mieſcie/ tám zoſtał od niego.
23:
Powiedáiąc/ iże ſam/ idzye do Iordaná/
24:
Puśćić ſie Helizeuſz/ nie chce ſwego páná.
25:
Poſzedł tedy Heliaſz/ zá nim Helizeuſz/
26:
A gdy tám nád Iordanem/ nád ſámym byli iuż.
27:
Zyąwſzy s ſiebye Heliaſz/ płaſzcż w koło záwinął/
28:
A Iordan/ rzeká wielka/ tuż pod nimi płynął.
29:
Tymże płaſzcżem Heliaſz/ ná wodę vderzył/
30:
Ktora ſie rozſtąpiłá/ po brzeg by vmierzył.
D iijTák iż po


strona: D3v

Hiſtoria.
1:
Ták iż po ſuchey ziemi/ kędy wodá byłá/
2:
Przeſzli ſobye obádwá/ iák byłá wyryłá.
3:
Gdy iuż przeſzli przez Iordan/ Heliaſz powiedzyał/
4:
Iuż teraz proś odemnie/ o cżymbyś ſam wiedzyał.
5:
Przed tym niżli od cyebye/ wzgorę będę wzyęty/
6:
Helizeuſz záſię rzekł/ miły oycże ſwięty.
7:
Niechay we mnie przebywa/ ten twoy duch dwoiáki/
8:
Odpowiedzyał Heliaſz: trudny to dar táki.
9:
Wſzákże kiedy oglądaſz/ gdy iuż będę wzyęty/
10:
Wiedz o tym iż dwoiákiem/ duchem będzyeſz zyęty.
11:
Gdy ták idąc obádwá/ ſobie rozmawiáli/
12:
O tych rzecżach/ o ktorych/ ſámi dobrze ználi.
13:
Woz ogniſty y konye/ ogniſte sſtąpiły/
14:
Ktore támże nátychmiaſt/ obu rozdzieliły/
15:
Y wſtąpił ták Heliaſz/ ná on woz do niebá/
16:
Helizeuſz tám widzyał/ wſzytko iáko trzebá.
17:
Konyec.