[zaloguj się]
metryczka tekstuautor:   Jan Kochanowski
tytuł:   Wykład cnoty
rok wydania:   1589


strona: B3

grafika
1:
I. KOCHANOWSKIEGO
2:
Wykład Cnoty.
3:
C
Notę y w nieprzyia=
4:
ćielu/ y w nieznáiomych mi=
5:
łuiemy. Ale to ſłowo cno=
6:
tá wiele w ſobie zámyka.
7:
Naprzód mądrość/ któ=
8:
ra/ czego ſzukáć/ á czego ſię
9:
chronić/ vczy.
10:
Potym ſpráwiedliwość/
11:
którá káżdému/ co iego ieſt/ dáć każe.
12:
Trzećia wielkość vmyſłu/ która ná wzgárdze=
13:
niu rzeczy doczeſnych zależy.
14:
Czwarta/ ſkromność ták w mowie/ iáko y w
15:
vczynkách.
16:
A z tych cztérech cnót/ iáko cztérech ſtudźien/
17:
wiele inſzych cnót pochodźi/ któré obyczáie ludzkié
18:
nápráwiáią.
19:
Ná rozumie záśię náuki ſię prziymuią/ których
20:
ieſt wiele: Napiérwſzé mieyſce/ rycérſkié/ y prá=
21:
wné/ po nich náuki wyzwoloné máią.
22:
Dwie tedy rzeczy człowieká ſzláchćią/ obyczá=
B iijie/ á


strona: B3v

O Cnoćie.
1:
ie/ á rozum: obyczáie z cnót pochodzą/ á rozum z
2:
náuk: obiedwie rzeczy w ſobie mieć/ rzecz nieprze=
3:
płácona ieſt człowiekowi. Ale ieſli przy iednéy tyl=
4:
ko maſz zoſtáć/ ráczéy przy cnoćie/ niż przy náuce
5:
zoſtań: bo náuká bez cnoty/ iáko miecz v ſzaloné=
6:
go/ y ſobie y ludźióm ſzkodźi: Cnotá choć dobrze
7:
ſámá będźie/ chwalebna ieſt/ y pożyteczna.
8:
Miłuią tedy ludźie cnotę/ á przy cnoćie náukę:
9:
miłuią téż y pożytki. A proſtych ludźi niczym ry=
10:
chléy nie przywabiſz/ iáko hoynośćią/ á dáry. Ale
11:
táki przyiáćiél trwáły nie ieſt: ábowiém datek wię
12:
céy/ niż ćiebie/ miłuie: á kiedy nie będźie co dáć/ y
13:
przyiaćielá nie będźie/ okrom którzy ná dobrodźiey=
14:
ſtwá pámiętáią/ których bárzo máło.
15:
Trzebá tedj dwu rzeczy w téy mierze. Naprzód
16:
ábyś ták dawał/ iákobyć záwżdy doſtawáło. Dru=
17:
ga/ ábyś tym dawał/ którzy tego ſą godni: bo do=
18:
brému dobrze czyniąc/ ſobie dobrze czyniſz.
19:
Ale y ſłowy może człowiek pożyteczen bydź dru=
20:
giému/ kiedy mu w iego potrzebie porádźi/ kiedy go
21:
z iákiéy nieprzyſtoynéy ſpráwy wyſtrzeże: zá to
22:
wſzytko człowieká ludźie miłuią.
23:
Trzeći ſpoſób ieſt záchowánia doſtawáć/ kiedy
24:
kto komu ieſt ku roſkoſzy: w czym tegͦ trzebá prze=
25:
ſtrzegáć/ áby dla podobánia komu przećiwko cno=
ćie/ á


strona: B4

O Cnoćie.
1:
ćie/ á przyſtoynośći nic ſię nie wyſtępowáło. Chwa
2:
lić go nie ták w oczy/ iáko przed ludźmi/ kogo
3:
chceſz przyiaćielem mieć/ dobrze.
4:
Ale że ieſt rzecz niepodobna/ wſzytkim ſię po=
5:
dobáć (bo co ieden miłuie/ tym ſię drugi brzydźi)
6:
doſyć będzie/ kiedy ten który záchowánia ſzuka/
7:
cnotliwie á przyſtoynie ſię w káżdéy rzeczy zácho=
8:
wa/ przéczby go ſłuſznie káżdy miłowáć miał. Cze=
9:
go ieſli niedoſtąpi/ nie iego winá będźie (bo on
10:
wſzytko vczynił co mógł) ále tych/ którzy cnoty
11:
nie miłuią.
12:
Ale y wiele przyiaćiół ſobie iednáć/ nie ieſt do koń
13:
cá dobrze: ábowiém miłość roſtárgniona ná wiele
14:
częśći/ nie ieſt ták mocna/ iáko ſpólna/ á ſpoiona: á
15:
kto kogo pomáłu miłuie/ tego téż pomáłu miłuią.
16:
Moiá rádá tedy/ áby człowiek nie wiele przy=
17:
iaćiół miał/ ále tákich/ którymby ſię dufáć godźi=
18:
ło: iáko był Pylades/ á Oreſtes: iáko był Piritho=
19:
us/ á Thezeus: Damon á Pythiás: Scipio/ á
20:
Scæwolá.
21:
Tákich przyiaćiół doſtawáć/ ácz y to wſzytko
22:
ſłuży/ co ſię tám powiedźiáło/ wſzákóż oſobliwéy
23:
y tu náuki trzebá/ á nawięcéy powolnośći: wſzá=
24:
kóż ták iáko ſię powiedźiáło/ poki ſię cnoty nie tknie/
25:
á iáko Grekowie mówią/ po ołtarz.
Iedná=


strona: B4v

O Cnoćie.
1:
Iednákié téż obyczáie/ iednákié zábáwienia czło=
2:
wieká ku człowieku poſpolićie ćiągną: iáko żoł=
3:
niérz ku żołniérzowi/ myśliwiec ky myśliwcowi
4:
záwżdy ſię ma.
5:
Ale iáko złotá w ogniu/ ták przyiaćielá w po=
6:
trzebie doświadczamy: ieſli tedy ná towárzyſzá
7:
co prziydźie/ pomni/ że ná ten czás maſz mieyſce o=
8:
kazáć ſię/ ieſliś mu przyiaćielem: bo pochlébce/ pó=
9:
kiś w ſczęśćiu/ iáko ćień w iáſny dźień/ ták ćię ná=
10:
ſzláduią: iáko namniéy fortuná zmyli/ równie iá=
11:
ko y ćień/ kiedy ſłońce zá chmurę zaydźie/ áni wie=
12:
dźieć gdźie ſię podźieią. Przyſtoi tedy práwému
13:
przyiaćielowi/ ná złość fortunie/ która nieſtała ieſt
14:
przy towárzyſzu mocnie ſtać.
15:
Ale że fundámēt przyiáźni cnotá ieſt/ niech ſię o to
16:
człowiek naprzód ſtára/ áby co nalepſzym był: po=
17:
tym będąc ſam dobrym/ v dobrych przyiáźni ſzukał.
18:
Gnuśny/ vtrátny/ łákómy/ zwádliwy/ nie dobry
19:
przyiaćiél. Dobrodźieyſtwo/ nádźieiá/ miłość/ náu=
20:
ká/ powolność/ pochlébſtwo/ wſzytko to nam mi=
21:
łość v ludźi iedna.
22:
Herkules co czynił/ áby był miłowan?
23:
Dwie ſą przyczynie/ któré miłość w ludźiech po=
24:
budzáią/ rzecz właſna/ á to co w ſobie ma godność
25:
miłośći/ álbo co ieſt godno miłowánia.
26:
grafika