[zaloguj się]
metryczka tekstuautor:   Jan Kochanowski
tytuł:   Epithalamium na wesele ich m. ... Krysztofa Radziwiła ... i ... Katarzyny Ostrowskiej
rok wydania:   1584


strona: kt

1:
IANA KOCHANOWSKIEGO
2:
EPITHALAMIVM,
3:
NA WESELE ICH M.
4:
Páná ieo M. Kryſztofá Rádźiwiłá, Xiążę
5:
ćiá ná Birzách, y z Dubinek: Hetmáná pol
6:
négo, y Podczáſzégo Xięstwá wielkiégo Litewſkiégo, Boryſowskiégo, y
7:
Soleckiégo Stárosty.
8:
Y Iey M. Xiężny Kátárzyny Oſtro-
9:
wskiéy, Woiewodzanki Kiiowskiéy.
10:
27. Iulii.
11:
ANNO 1578.
12:
W Krákowie/
13:
W Drukárni Lázárzowéy/ Roku Páńſkiégo
14:
1584.

strona: A2

grafika
1:
IANA KOCHANOWSKIEGO
2:
EPITHALAMIVM
3:
NA WESELE ICH M.
4:
Páná ieo M. Kryſztofá Rádźiwiłá, Xiążęćiá ná Birzách, y z Dubinek:
5:
Hetmáná polnégo, y Podczáſzégo Xięstwá wielkiégo Litewſkiégo
6:
Boryſowskiégo, y Soleckiégo Stárosty.
7:
Y Iey M. Xiężny Kátárzyny Oſtrowſkiéy, Woiewodzanki
8:
Kiiowskiéy, etc.
9:
N
Ie záwżdy byſtré wiátry morzá przedymáią/
10:
Ani wáły gwałtowné w brzégi vdérzáią.
11:
Nie záwżdy niepogodá ná niebie pánuie:
12:
Czaſem ſię téż y Słońce wdźięczné vkázuie.
13:
Y wiátry vćicháią/ y morze gniewliwé
14:
Stánowi nawáłnosći ſwoie popędliwé.
15:
Y fortuná nie záwżdy groźno ſię nam ſtáwi:
16:
Bywa téż cżás/ że dobrą myśl w człowieku ſpráwi.
17:
Oto ia/ którym twego niedawno litował
18:
Nieſczęsćia/ y ná ſrogą Párkę ſię fráſował/
19:
Teraz/ nagrodę ſłyſząc/ y poćiechy twoie/
20:
O zacny Rádźiwile/ y ſam pióro ſwoie
21:
Tobie gwoli odmieniam/ á po Helikonie
22:
Kwiateczki wonné ſczypię ná twé głádkié ſkronie.
23:
Idźmy gdźie nas Bóg wiedźie / á dawnych niewczáſów
24:
Zápomniawſzy/ weſelſzych vżywaymy czáſow.
25:
Bijćie w bębny/ y w trąby: ále nie ná táki
26:
Ton/ iáko ſzalonému Marſzowi przyſmáki
A ijCzynią/


strona: A2v

Epithalamium.
1:
Czynią/ kiedy żeláznym ſerdakiem odźiány
2:
Miedzy woyſki z lotnégo wozá śieie rány.
3:
Ale bijcie tym xtałtem/ iáko złotorucha
4:
Nieprziiaćiolka boiom Venus rádá ſłucha.
5:
Iáko tańce weſołé lubią y płeć biała/
6:
Y Bacchus wártogłowy/ y miłość nieſtała.
7:
Y wy/ których piſczałki łágodné ſłucháią/
8:
Y wy/ którym ſię ſtrony głośné ozywáią/
9:
Wſzyſcy Rádźiwiłowi Cnému gwóli grayćie/
10:
A ſwoie wdźięczné głoſy poſpołu znaſzayćie.
11:
Wśiáday ná ſwóy dźielny koń zacny Rádźiwile/
12:
Który/ iakoby czuiąc páńſkié krotochwili/
13:
Wdźięcznym głoſem poryza/ wędźidłá ſmákuie/
14:
Nogámi źiemię kopa/ páná vpatruie.
15:
Wſiáday w dobrą godźinę/ á wjédź ná bogáty
16:
Dwór Dubieńſki z ſwoiémi vcćiwémi ſwiáty.
17:
Tobie w koſztowną ſzátę świétną vbráłá/
18:
Tobie włoſy ozdobné ſwoie roſczoſałá
19:
Nadobna Kátárzyná/ Xiążęćia zacnégo/
20:
Y oycá Woiewody Corá Kiiowſkiégo.
21:
Patrzay/ iako twarz białą zdobi wſtyd rumiány.
22:
Tákiéy bárwy więc niebobywa/ gdy świt rány
23:
Złoté Słońce vprzédza: álbo gdy leliią/
24:
Z pięknym kwiátem różánym w ieden wieniec wiią.
25:
Z iéy oczu/ kiedy Bogów chce zágrzać/ oboię
26:
Záżégáć więc pochodnią zwykłá miłość ſwoię.
27:
Co pocznie/ gdźie ſię ruſzy/ wdźięcznosć ią ſpráwuie/
28:
Y wſzędy Niewidoma zá nią poſtępuie.
29:
Sczęśliwy Rádźiwile/ maſz chętliwé Bogi/
30:
Od których vpominek odnośiſz tak drogi.
31:
Ale/ niepochlébuiąc/ byłeś godźien dobrze/
32:
Którégoby nádáłá fortuná tak ſzczodrze.
Bo


strona: A3

Epithalamium
1:
Bo bych ćię miał z przodków twych/ y z zacnośći domu
2:
Zálécáć/ nie vſtąpiſz w téy mierze nikomu.
3:
Nikomu nie vſtąpiſz/ ták to imię dawné
4:
Rádźiwiłów/ pod śiedmią Trionów ieſt ſławné.
5:
Nie tylko z męſkiéy/ ále y z białéy płći ſtrony/
6:
Któré ná głowách ſwóich Xiążęcé korony/
7:
Y Królewſkié nośiły: Ale Rádźiwiłá
8:
Nie tylko iego przodków zacnosć ozdobiłá:
9:
Ozdobiłá go cnotá/ y ſpráwy vcćiwé/
10:
Y przy męſkiéy vrodźie ſerce nie lękliwé.
11:
Kto nád ćię koniá swego xtałkowniéy ośiędźie?
12:
Kto piękniéy czérſtwy iego biég ſpráwowáć będźie?
13:
Ták Pholus/ ták Eurytus ná koniech śiádáli/
14:
A proſtakom ſię zdáło/ że z nich wyraſtali.
15:
Aléś ty nie tylko zwykł dármo koniem toczyć/
16:
Albo z kopiią ráźną do piersćieniá ſkoczyć:
17:
Albo niedźwiedźie ſtrzéláć/ álbo dźikié świnie:
18:
Nie ieden twóy grot zoſtał w hárdym Moſkwićinie.
19:
Y Tátárzyn nie odnióſł w ſaydaku twéy ſtrzały/
20:
W boku rychléy przez páncérz/ y przez teléy biały.
21:
Iáko tedy dźiélnosćią/ ták y p;rzednieyſzemi
22:
Vrzędy przodki ſwoie sćigaſz: bo zá ſwémi
23:
Służbámi pocćiwémi/ zoſtałeś wielkiégo
24:
Podczáſzem/ y hetmánem/ Xięſtwá Litewſkiégo.
25:
Stáróſtw nie przypominam: bo za ſwą godnosćią
26:
Godźieneś ieſcze więcéy: ſwoią záś ludzkosćią
27:
Kogoś ſobie nie viął? kogoś niezhołdował?
28:
Kto hárdy/ próżno by ſię tego dokupował.
29:
Bóg ſam tę parę złączył. Aczći/ o Podczáſzy/
30:
Zá lat ieſcze dawnieyſzych y dźiádowie waſzy/
31:
Xiążę/ mówię/ Konſtantyn/ z Irzym Rádźiwiłem/
32:
Co ieſczey podźiś dźień ieſt w pámięći śiłem/
A iijWiel


strona: A3v

Epithalamium.
1:
Wielkiéy prziáźni z ſobą záwżdy vżywáli/
2:
Y ſpolnie możné woyſká Litewſkié wadzáli.
3:
Obá ći hetmánili/ gdy ná Olſzánicy
4:
Ná głowę porażeni Tátárowie dźicy.
5:
Y kiedy nád Kropiną woyſko niezliczoné/
6:
Moſkiewſkie nápoiło krwią ſwą polá płoné.
7:
Po śmierći Konſtántégo (wiek ludzki nie długi)
8:
Przybył dźiádowi twému dźiad po mátce drugi
9:
Téy vcćiwéy pánienki/ iáko w Krzesćiiańſtwie/
10:
Ták y po wſzytkim ſławny Tarnowſki poháńſtwie.
11:
Tych iáko cnotá naprzod/ y ſczérosć złączyłá/
12:
Ták záś potym y ſpólna potrzebá ſtoczyłá.
13:
Bo ten żołniérzem Polſkim/ á ów záś Litewſkim
14:
Ludem władnąc/ Stárodub wźięli pod Moſkiewſkim.
15:
Co mam oyce wſpomináć? Których ſpolnéy chęći/
16:
Lubo Belloná ſzablą robi lubo swięći/
17:
Wſzytek ten świát północny dobrze ieſt świádomy:
18:
Owa Bóg niesmiertelny/ wieczny włádogromy/
19:
Tychże dźiádów/ y oyców ſławnych vcćiwemu
20:
Zdárzy potomſtwu/ że też y ći panu ſwému/
21:
Y Rzeczypoſpolitéy w towárzyſtwie będą
22:
Godnie da pan Bóg mogli ſłużyć/ y záśiędą
23:
Té mieſcá/ któré záſśiésć ich przodkom nienowa:
24:
Ale to Bóg do czáſu ſwego niech záchowa.
25:
A ty oycze/ y mátko/ zacna krwi oboie/
26:
Weſołym/ y chętliwym ſercem dźiéćię ſwoie:
27:
W rękę mężowi dayćie: dźiećię miłé ſwoie:
28:
Aczći iuż/ właſnie mówiąc/ wáſzé ieſt oboie.
29:
Błogoſławćiéſz im ſpólnie: zacné to ſą rzeczy/
30:
Kiedy oćiec y mátká dźiatkom dobrorzeczy.
31:
Iáko záś rzadko komu ſczęśliwie ſię wodźi/
32:
Kiedy w przeklęctwie ſwoich rodźiców kto chodźi.
Lecz


strona: A4

Epithalamium.
1:
Lecz tá pará nie tego ſobie záſłużyłá:
2:
Godnieyſza z vććiwych ſpraw ſwoich żeby byłá
3:
W wiecznéy rodźiców łáſce, bo gdźie podobieńſtwo
4:
Więtſzą vcćiwosć nálesć/ więtſzę powoleńſtwo:
5:
Tákim ty wiek/ o Boże/ długi obiecuieſz.
6:
A nie wątpię/ że w wieku wſzytki záwięzuieſz
7:
Sczęśliwosći: bo coby po długim żywoćie/
8:
ieſliby go w nędzy wiésć przyſzło y w kłopoćie?
9:
Tákiego wieku tedy téy parze vcćiwéy/
10:
Wedle ſwéy obietnice życz nieobłędliwéy/
11:
Któryby łaſki twoiéy przećiw ſpráwiedliwym
12:
Swiátu wſzytkiému swiádkiem był nic niewątpliwym.
13:
Dayże im/ pánie/ zgodę/ y miłosć ſpółeczną/
14:
Y w twoim poſłuſzeńſtwie wytrwáć chęć ſtáteczną.
15:
Day im wdźięczné potomſtwo/ áby vćieſzyli/
16:
Swé rodźicé y ſámi vczeszniki byli
17:
Tychże poćiech: day w dobrym zdrowiu długo pozyć
18:
Fortun dźiedźicznych: á tóż ſpełná záś odłożyć
19:
Dźiećiom ſwoim: á ony nie tylko we złoćie
20:
Albo w ſzérokich włosćiách/ ále téż y w cnoćie/
21:
Y w ſpráwách ſławnych ſwoich przodków niech dźiedźiczą/
22:
A ród nie przerwánémi ſłopniámi niech liczą.
23:
Koniec.