[zaloguj się]
metryczka tekstuautor:   Stanisław Kołakowski
tytuł:   Cathemerinon
rok wydania:   1593


strona: kt

1:
CATHEMERI=
2:
NON.
3:
Xięſtwá Słuckie=
4:
go/ z żałobliwym lámentem ná pośpie=
5:
ſzną śmierć/ ſławney pámięći Xiążąt
6:
Słuckich/ Gerzego/ Iána Siemioná/
7:
y Alexándrá/ Oſtátnich
8:
Dźiedźicow.
9:
grafika
10:
Przez Stániſłáwá Iáćwięzyuſzá Kołakow=
11:
ſkiego Vcżynione.
12:
Onmia Tranſibunt; nos ibimus, ibitis, ibunt:
13:
Chari non chari, conditione pari.
14:
W WILNIE.
15:
W Drukárni Mámonicżow.
16:
Roku Páńſkiego 1593.

strona: A2

1:
Iáśnie Wielmożnym Pánom Ich M. Pá=
2:
nom Chodkiewicżom. Iego Mśći. P. Ge=
3:
rzemu/ Stárośćie Ziemie Zmodzkiey ꝛć. y Iego
4:
M. Pánu Hieronimowi Koniuſzemu
5:
Wielkiego X. Lit. ꝛć.
6:
G
Dyſz po śmierći/ iáko Monárchow wiel
7:
kich/ ták też y rownieyſzego ſtanu ludźi:
8:
Wielmożni M. Pánowie/ nic więt=
9:
ſzego áni zacnieyſzego nie zoſtawa/ nád
10:
ſławę/ ktora ſámá tu ná źiemi wiecżną á nieśmiertel=
11:
ną ieſt. Thedy ia też tych to przezacnych w Sármá=
12:
cyey Kxiążąt Słuckich/ nie dawno z niemáłą żáłoś=
13:
ćią wſzytkiey ſnaśći Europy/ z świátá zeſzłych: z zná=
14:
mienitą ſławą ktorą po ſobie v wſzech ludźi zoſtáwi=
15:
li/ będąc pobudzony/ y miłośćią powinną iáko dobro
16:
dźieiow wielkich wzruſzony: też to/ nieśmiertelną ſła
17:
wę o nich/ do wiecżney pámięći (ácż ſámá przez ſię y
18:
z innych ſtron/ znácżnie y wiecżnie świetnąca ieſt)
19:
ludzkiey podáiąc/ te kxiążecżki przez P. Stániſłáwá
20:
Iáćwięzyuſzá Kołakowſkiego nápiſáną/ wydruko=
21:
wáć dałem: vkázuiąc iákiſzkolwiek znák chęći á żalu
22:
teráźnieyſzego mego/ z tey pośpieſzney śmierći ich M.
23:
A będąc z dawná ſługá Wielmożnego domu W. M.
24:
moich. M. Pánow: Zá málucżki dar one W. M.
A ijſwym


strona: A2v

1:
ſwym M. Pánom/ iáko tym ktorym to według kre=
2:
wney bliſkośći włáśćiwie náleży/ poſyłam. Proſząc
3:
pokornie/ áby to W. M. moi M. Pánowie/ nie
4:
ták dar ktory bárzo máły ieſt/ iáko wielką chęć moię
5:
vważywſzy/ iáko od ſługi ſwego Miłośćiwie á łá=
6:
ſkáwie przyiąć racżyli. Ktorym od Páná Bogá w=
7:
ſzechmogącego w błogoſłáwieńſtwie iego ś. á w for=
8:
tunnym pánowániu/ długie á poćieſzne wieki wy=
9:
żyć/ winſzuiąc/ powolne á vniżone służby ſwe w
10:
Miłośćiwą łáſkę Zálecam. Z Wilná 10. dniá
11:
Kwietniá. Roku. 1593.
12:
W. M. Moich M. Pánow.
13:
Zycżliwy á powolny
14:
ſługá.
15:
Marćin Okuń.

strona: A3

1:
CATHEMERINON.
2:
Xięſtwá Sluckiego/ z żáłobliwym Lámen=
3:
tem/ ná pośpieſzną śmierć ſławney pamięci
4:
Kxiążąt Słuckich/ Ierzego/ Iáná Siemioná/
5:
y Alexándrá/ Dźiedźicow
6:
oſtátnich.
7:
S
Koro świátłorumiána zorzá ſię znácżyłá/
8:
A Cynthya Phoebowi wrotá otworzyłá.
9:
Ná Horyznot Sármácki/ áſzći głos teſkliwy
10:
Vſłyſzę/ y lámentow orſzak żáłobliwy.
11:
Idąc ku mnie znienagłá/ w tym oſobá ſtáłá/
12:
Poſtáć ſnaſzći pánieńſką/ álbo wdowią miáłá.
13:
Włoſy z ſpániáłey głowy ſwoiey rozpuśćiłá/
14:
A śláchetna twarz łzámi iey ſkropiona byłá.
15:
Odźienie ſtráſznocżarne podobne ćieniowi/
16:
Głos iey Thelegońſkiemu rownał ſię płácżowi.
17:
Strách mię zeymie/ żegnam ſię/ widząc ią przed ſobą/
18:
Ktora rzecże: poſłuchay co chcę mowić z tobą.
19:
Poſtáć Kxięſtwá Słuckiego.
20:
Y
Tákżeś ſnem zábáwił myśl y pioro ſwoie/
21:
Ktoryś przedtym náwiedzał Aoniſkie zdrowie.
22:
Y pieśniámi záłoſne ćieſzyłeś Boginie/
23:
A teraz ſię mnie lękaſz będąc w tey kráinie.
A iijNieie=


strona: A3v

1:
Nieieſtemći Lámia áni Perſephoná/
2:
Ieſtem Kxięſtwá Słuckiego Kxiążęca Koroná.
3:
Ktora po miłych ſynách á dźiedźicách ſwoich/
4:
Otom iuż owdowiáłá: y koniec lat moich
5:
Bierzę/ w ćięſzkiey żáłośći prowádząc ſię z świátá/
6:
Sławę tylko á pámięć tu ná wiecżne látá
7:
Zoſtáwuiąc/ z ſtolicą zácnym Succeſorom/
8:
A ſámá poſtępuię ku Niebieſkim chorom.
9:
Poniewaſz moc Niebieſka ták loſy podáłá/
10:
Zebym dźiedźicow ſwoich w Niebie náydowáłá.
11:
Gdyż tám iuſz ná Kroleſtwo z tego Kxięſtwá poſzły/
12:
Z docżeſnych iuſz ná wiecżne Páńſtwá ſię przenioſły.
13:
Bowiem ich myśli Páńſkiey á Krolewſkiey práwie/
14:
Kochánie było wſzyſtkim ſtáwić ſię łáſkáwie.
15:
Sławę wiecżną á pamięć po ſobie miłuiąc/
16:
Y wiele głoſow w Niebo zá ſobą wotuiąc.
17:
Ze ieſliby od Bogá on kres náznácżony/
18:
Ná nich przyſzedł/ y los padł/ iuſz nie vchroniony.
19:
Aby w Niebie pośiedli ſzerokie Kroleſtwá/
20:
Zá te źiemſkie nietrwáłe fráſowliwe Páńſtwá.
21:
W ktorych ſię myśl śláchetna ich kocháć nie chćiáłá/
22:
Y zá podłe ſtanowi ſwemu rozumiáłá.
23:
Przetoſz woleli ſnadź ći poſtąpić zá ſwemi/
24:
Prádźiády teſz y dźiády/ ſobie namilſzemi.
25:
Przeſławnemi Kxiążęty Ruſkiey Sármácyiey/
26:
Oſtátni Potomkowie tey zacney Nácyiey.
Inſz


strona: A4

1:
Iuſz tu Olgierd vſtawa ktory Miemce bijał/
2:
Gdy Polſkiemu Krolowi ku pomocy bywał.
3:
Tu ſyn iego Włodymierz/ ktory ná Kijewie/
4:
Był Kxiążęćiem dźiedźicżnym: Tego potomkowie.
5:
Z ſyná iego Olelká Olelkiewicżámi
6:
Słyną/ Słuckiemi będąc potym Kxiążętámi.
7:
Bowiem tego przewáżni oni dwá ſynowie/
8:
To ieſt Siemion y Michał/ iák dwá Hektorowie.
9:
Murem mocnym y miecżem byli ná Tátáry/
10:
Ze do Polſki do Litwy pátrzáli przez ſpáry.
11:
Zwłáſzcżá gdy Krol Káźimierz w Pruſiech zábáwio=
:
(ny
12:
Był/ y vśmierzał hárde Krzyżáckie Teuthony.
13:
Náten cżás ći dwá bráćia Tátárow gromili/
14:
Ze żádnego do Ordy żywo nie puśćili.
15:
Oycá ſwego dźielnośći y ſpraw náśláduiąc/
16:
Y wiecżney ſławy męſtwem ſwoim popráwuiąc.
17:
Ktory teſz pod Kopylem trzy kroć bieł Tátáry/
18:
Y w więźienie zábierał/ ich przednieyſze Cary.
19:
Tego to tedy Oycá zacnego ſynowie/
20:
W ſławie nie tylko w Kxięſtwie tym ſucceſsorowie.
21:
Od Monárchow Sármáckich byli miłowáni/
22:
Ná Kxięſtwá y ná Páńſtwá wielkie wokowáni.
23:
Abowiem Micháyłowi dla dźielnośći iego/
24:
Dano wielki Nowogrod y inſze do tego
25:
Wołośći: áby rządźił te Ruſkie kráiny/
26:
A Słuckie y Kopylſkie/ oycżyſte dźiedźiny.
doſtáły


strona: A4v

1:
Doſt[á]ły mu ſię z dzi[a]łu/ [a] bratu Kijewſkie
2:
Kxięſtwo/ y inne ktemu wołośći Oycowſkie.
3:
O ktorym to w kroynikách Słowieńſkich piſano/
4:
Ze go dwá kroć ná Kxięſtwo Litewſkie wzywano.
5:
Lecż gdy z ſzedł bez potomſtwá/ więc záś Báżylemu/
6:
Kxięſtwo dano ſynowi iuſz Micháyłowemu.
7:
Ktore wźiąwſzy Káźimierz woiewodę ſwego/
8:
Zoſtáwił ná Kijewie Gaſztołdá ſławnego.
9:
A Bázylemu Pińſk dał/ y Kopyl ku temu/
10:
Z tąd tytuł woiewodſtwá Kxięſtwu Kijewſkiemu.
11:
Ktory gdy zmárł/ Symeon Micháyłow ſyn inny/
12:
Trzymał weſpoł y Słuckie y one kráiny.
13:
Ktory też zá PRypiećią Tátáry pogromił/
14:
Gdy z Litewſkim Hetmánem áż ich w Hordę gonił.
15:
Ten zoſtáwił po ſobie potomká Ierzego/
16:
Ná tymto Kxięſtwie Słuckim ſobie podobnego.
17:
Bowiem ſam ośm tyſięcy Tátárow pogromił/
18:
Ná Rutku zá Kijewem gdy ich mężnie gonił.
19:
Y potym bárzo cżęſto Turki y Tátáry/
20:
Wyganiał zá gránice/ y bijał bez miáry.
21:
Tego záś ſyn nie tylko imię wźiął właśćiwe
22:
Od Oycá/ lecż y ſpráwy onego podćiwe.
23:
Bowiem Moſkwie/ Tátárom/ ſwoiemi pocżtámi/
24:
Ktore on z Litewſkiemi wyſyłał woyſkámi.
25:
Bywał ſrogi y trudny: ná dálekie ſtrony/
26:
Słynął ktemu Bogáctwy nieprzewyćiężony.
Ná


strona: B

1:
Ná ſwym tylko przeſtawał nie prágnął cudzego/
2:
W doſtátku wielkim miernie żył zá wieku ſwego.
3:
Máiąc Małżonkę z domu przeſławnych z Tęcżjnow
4:
Grábiow w Polſzcże przednieyſzych á Koronnych ſy=
:
(now.
5:
Wzakonie páńſkim wjżył tu ſwoy wiek ná źie=
:
(mi/
6:
Wiednákiej wierze trwáiąc z przodkámi ſwoiemi.
7:
Przeto go y w potomſtwie/ Bog y w máiętnośći/
8:
Błogoſłáwił niſz odſzedł w wiecżne ośiádłośći.
9:
Trzech ſynow Kxiążąt zacnych/ zoſtáwił ſzcżeśliwie/
10:
Wychowánych w náukach y we wſzem podćiwie.
11:
Stárſzy miał imię Ierzy/ od oycá ſwoiego/
12:
Siemion y Alexánder drudzy bráćia iego.
13:
Ci w młodych lećiech gdy ſię po oycu zoſtáli/
14:
Obycżáie cudzych źiem przewiedźieć żądáli.
15:
Przeto Wielmożna Mátká ſtanu Kxiążęcemu/
16:
Iáko przyſtáło dawſzy doſtátki káżdemu.
17:
Do cudzych źiem porządnie onych wyrządźiłá/
18:
A roſtropnym oſobam w dozor porucżyłá.
19:
Gdźie ſkoro ſię rozlicżnym kráiom przypátrzyli/
20:
Boiaźń Bożą pocżątkiem mądrośći bacżyli.
21:
Przeto przyięli wiárę ſtárodawną onę/
22:
Przez Apoſtoły ná świát wſzyſtek záleconę.
23:
W ktorey to áż do śmierći ſwey ſtátecżnie trwáli/
24:
A do Kośćiołow bogactw wiele nádawáli.
25:
A ták wielkim doſtátkiem tám kilká lat żywſzy/
26:
W rzecżach ſię godnych ſtanu ſwego wyćwicżywſzy.
Bná ſto=


strona: Bv

1:
Ná ſtolicę Oycowſką potym przyiácháli/
2:
Y miedzy ſobą roźdźiał w Kxięſtwie vdźiáłáli.
3:
A Mátká teſz Wielmożna onym vſtąpiłá/
4:
Z Kxiążęćiem Rádźiwiłem w małżeńſtwo wſtąpiłá.
5:
Z Kxiążęćiem ktory teraz nawyżſzym Hetmánem/
6:
Woiewodą Wileńſkim ieſt przeważnym Pánem.
7:
Y Rádą naprzednieyſzą Kxięſtwá Litewſkiego/
8:
Głową/ ozdobą/ domu Rádźiwiłowſkiego.
9:
Gdźie też Błogoſłáwieńſtwo Boſkie oglądáłá/
10:
Syná y ślicżną Corkę gdy z śiebie podáłá.
11:
Ktorych tu zoſtáwiwſzy Oycowi zacnemu/
12:
Sámá dług zápłáćiłá Bogu Wſzechmocnemu.
13:
Z tych źiemſkich do Niebieſkich poſzłá oſiádłośći/
14:
Dla nieznośnych po Synach ſwych miłych żáłośći.
15:
Po Synach á Kxiążętach Słuckich onych ſwoich/
16:
Ktorzy dźiś ſą przycżyną tych lámentow moich.
17:
Ktorym nieſzcżeſne Párki wieku vkroćieły/
18:
Y rozgośćić ſię w Páńſtwie ſwym nie dopuśćieły.
19:
Ierzy Kxiążę á ſtárſzy dźiedźic Kxięſtwá tego/
20:
Skoro ſię poſtánowił według ſtanu ſwego.
21:
Wźiąwſzy ſobie w małżeńſtwo z domu Wielmożnego
22:
Kiſzki á Woiewody kráiu Podláſkiego.
23:
Corkę z Chodkiewicżowny Zacney vrodzoną/
24:
Vrodą/ Cnotą śwętą/ we wſzem ozdobioną.
25:
O ktorego Kxiążęćiá wielkiey roſtropnośći/
26:
O świętych cnotach tákże o wielkiey ludzkośći.
v wſzech


strona: B2

1:
V wſzech ludźi wiecżnemi cżáſy nie vſtánie/
2:
Dobrorzecżenie wielkie y też wyſławiánie.
3:
Tego z świátá nieſzcżeſna Lácheſis porwáłá/
4:
Skoro dźiedźicżkę miłą oglądáć mu dáłá.
5:
Dźiedźicżkę z ktorey teraz ia Kxięſtwá Słuckiego/
6:
Koroná álbo poſtáć ćżáſu płácżu mego.
7:
Cieſzę ſię widząc przy niey iák Oycá miłego/
8:
Opiekuná á Páná we krwi nabliżſzego.
9:
Ktory poſtáć y vrząd dźielnośći y ſpráwy/
10:
Iáko potomek onych Chodkiewicżow práwy.
11:
Ktorzy wielką podporą Kxięſtwu Litewſkiemu
12:
Bywáli/ roſtropnośćią y męſtwem ku temu.
13:
Nośi ná ſwey oſobie: będąc Senatorem/
14:
Y wſzelákich cnot/ innym przykłádem y wzorem.
15:
Iednák ſię tym ſerce me nie może vkoić/
16:
Ani śmiertelnych rázow y Lámentow zgoić.
17:
Ktore mię zápaláią iák Słońce obłoki/
18:
Gdy Arkturá omija przez Dyon ſzeroki.
19:
Weyrzáwſzy á ono tákże Kłoto nieſzcżęſliwa/
20:
Drugiego brátá bierze/ iák burzá ſtráſzliwa.
21:
Gdy wáli tęgie dęby krzacżki omijáiąc/
22:
Ták Kxiążę Alexándrá ná młodość niedbáiąc.
23:
Z świátá nieſzcżeſna Párká/ tego obáliłá/
24:
Y w ćiemnym grobie kośći iego położyłá.
25:
Ktorego to Kxiążęćiá ślicżność y vrodá/
26:
Iáko kwiát Lilijowy w pośrzodku ogrodá.
B ijZdo=


strona: B2v

1:
Zdobił oycżyznę ſwoię w tey Polſkiey Koronie/
2:
Słynął iák niegdy Parys on w Troiáńſkiey ſtronie.
3:
Męſtwem ktemu vmyſłu wielką ſpániáłośćią/
4:
Káżdemu dobrze cżyniąc zbytnią łáſkáwośćią.
5:
Sercu by ſię ſnadź pádáć od wielkiey żáłośći/
6:
A ono żal zá żalem przydáie ćięſzkośći.
7:
Stęka ſerce/ á ocżom łzy poyrzeć nie dádzą/
8:
Aſzci nowe łámenty domnie ſię prowádzą.
9:
A Tropos iádowita brátá oſtátniego/
10:
Siemioná Kxiążę Słuckie mężá przeważnego/
11:
Ná cel loſow nieſzcżęſnych z przętká poſtáwiłá/
12:
Oſtátniego Dźiedźicá świáta pozbáwiłá.
13:
Skoro oſiadł ſtolicę zacną Oycá ſwego/
14:
Y poſtánowił ſwoy ſtan z przeyrzenia Bożego.
15:
To ieſt/ w Małżeńſtwo święte z domu przezacnego/
16:
Woiewody/ Podolſkich kráin/ Mieleckiego.
17:
Onego przezacnego wielkiego Hetmáná/
18:
Koronnego w dźielnośćiách ſnadź przedniego Páná.
19:
Ktorego zacne ſpráwy/ mądrość y zwyćięſtwá/
20:
On wielki vmyſł Páńſki/ roſtropność y męſtwá.
21:
Iák Phoebus w Europie świecą ſławą wielką/
22:
Słynąc miedzy Sármáty y Nácyą wſzelką.
23:
Tego to tedy corkę wźiął w małżenſtwo ſobie/
24:
Cnoty święte y ślicżność widząc w iey oſobie.
25:
Y to wſzyſtko nád co ſtan Pánieńſki nie może/
26:
Mieć więcey/ ku zacnośći przednie dáry Boże.
Sam


strona: B3

1:
Sam też będąc podobnjm ſnać Numie Rzymſkiemu/
2:
W nabożeńſtwie w iáłmużnách w ludzkośći ku temu.
3:
Oycżyźnie ſwey poćiechą y ozdobą wſzelką/
4:
Był/ y Koronie Polſkiey teſz podporą wielką.
5:
Mądrą rádą/ rozſądkiem onym známienitym/
6:
Y do wſzyſtkich cnot innym przykłádem okwitym.
7:
A by mu byłá Párká wieku nie ſkroćiłá/
8:
Iuſzby roſtropność iego doſzłá tego byłá.
9:
Cżego Kxiążęca iego godność pożądáłá/
10:
Ktora iednego tego iuſz dźiedźicá miáłá.
11:
Lecż Fatá nieſzcżeśliwe y cżás nieſkrowity/
12:
Aby ſtał przed Sąd Boży/ dał mu rok záwity.
13:
Nie dawſzy mu oględáć potomká miłego/
14:
Lecż wżáłośći ſowitey cną máłżonkę iego
15:
Zoſtáwiwſzy/ ćieniem go śmiertelnym odźiáły/
16:
Mnie w śieroctwie zoſtáwić tym nie żáłowáły.
17:
Iákoſz tu nie nárzekáć y rzewno nie płákáć/
18:
Iáko nie lámentowáć/ y ćięſzko nie wzdycháć?
19:
Vſtawam przed żáłośćią/ Boże świátá wſzego/
20:
Ktory wſzyſtko ſpráwuieſz według zdánia ſwego.
21:
Moc twoiá Boſka cżłeku ná świećie żyć dáie/
22:
Przez nię pocżątek bierze y przez nię vſtáie.
23:
Ktorey iżem podległá oney ſię poddawam/
24:
Ia przed żáłośćią mowić iuſz dáley vſtawam.
25:
O życżliwe świátłośći Niebá okrągłego/
26:
O żywioły y cżtery kąty świátá tego.
B iijo śiedmi=


strona: B3v

1:
O śiedmiſpherni władcy/ Olimpy y Skáły/
2:
Y Bogowie ktorzyby pod Niebem mięſzkáły.
3:
Zdeymićie zemnie ten żal y wielkie teſknośći/
4:
A puśććie mię do kráin iuſz wiecżnych rádośći.
5:
A potym fortunnemi podayćie wotámi/
6:
Zeby ślicżna dźiedźicżká tá z przyiaćiołámi.
7:
Od nawyżſzego Bogá poćieſzoná byłá/
8:
A ná Oycżyźnie wieki ſzcżeśliwie wyżyłá.
9:
Gdy vćichnie/ áſz obłok iáſny z pádnie z Niebá/
10:
Y támże onę poſtáć okryie iák trzebá.
11:
Sámę iuſz ledwe widząc głos ſłyſzę w świátłośći/
12:
Ku mocy Bożey mowiąc te ſłowá w ćichośći.
13:
Mocy Boża/ Zywioły otoć vſtępuią/
14:
Słyſząc głos twoy ſámi ſię coś mowić gotuią.
15:
Moc Boża.
16:
M
Oc Boża tocżąc Niebá świát nie vchronnemi
17:
Fatámi/ moderuię y loſy wiecżnemi.
18:
Ia wſzyſtko ia Moc Bożą rządzę od ſámego/
19:
Pocżąwſzy Namieſtniká ná świećie Bożego.
20:
Aſz do namnieyſzych rzecży ktore duſzę máią/
21:
Náwet owych wroblątek co z gniazdá ſpadáią.
22:
Wſzyſtkiemu temu żyćie dáie Pan Bog z ſiebie/
23:
Przezeń ſię ruſza wſzyſtko ná źiemi ná Niebie.
24:
A bez niego iák świecá bez ogniá vſtáie/
25:
W ćień ſie mieni Boſtwo nam być y vſtáć dáie.
26:
Ktoremu ſię dźiwuie świát z pocżątku ſwego/
27:
Y dźiwowáć ſię muśi bez końcá żadnego.
Cżemu?


strona: B4

1:
Cżemu? Bo ſtátek Zduńſki nie rzecże zdunowi/
2:
Co chceſz zemną pocżynáć/ trudno podnoſzkowi.
3:
Nie tám ſtać gdźie mu Pánſkie roſkázuią nogi/
4:
Trudno ſię przed ſłońcem ſkryć ma ptaſzek vbogi.
5:
Boſtwo iſz gwoli ſobie ten świát poſtáwiło/
6:
Przeto teſz pod ſwe zdánie wſzyſtko położyło.
7:
Ták Anieli/ ták świátá wſzyſtkiego Mocarze/
8:
Do Portu ſwego ćiągną iák morſcy żeglarze.
9:
Nieśmiertelni Duchowie w ſwey nieśmiertelnośći/
10:
A źiemſcy mięſzkáńcowie w ſwoiey docżeſnośći.
11:
Vrząd ſwoy y powinność nioſą s przyrodzenia/
12:
Nie vſtępuiąc z kreſow Boſkiego przeyrzenia.
13:
A zwłaſzczá cżłowiecżeńſtwo/ o ktorym tu mowá/
14:
Ktore ná kochánie ſwe ſam ſtworzył Iehowá.
15:
Z źiemie ćiáło á duſzę ſwą iż wźięło z Niebá.
16:
Przeto z kąd wyſzło tám mu záś przyść z cżáſem trze=
:
(bá.
17:
Wſzákże nie káżda duſzá tám bywa wpuſzcżona/
18:
Tylko tá ktora grzechem nie ieſt oſzpecżona.
19:
Lecż ktora ſię ſpráwámi świátá obćiążylá/
20:
Y cżyſtość ſwoię pierwſzą przez grzech vtráćiłá.
21:
Vtráćiłá tá y moc przyść ná mieyſce ſwoie/
22:
Iuſz nie wzgorę/ nádoł ią ćiągną grzechow zdroie.
23:
A śmierć owá cżłowiecża nic nie ieſt inſzego.
24:
Iedno odſtąpić duſzy od ćiáłá ſwoiego.
25:
W cżym krzywdy áni duſzá áni ćiáło cżuią/
26:
Gdyſz záś w ſwe przyrodzone mieyſce odſtępuią/
27:
Ze cżterech żywioł ludźie cżłowiecżeńſtwo máią.
28:
Ktorym záś ich właſnośći po śmierći wracáią.
Ziemiá


strona: B4v

1:
Ziemiá bowiem odbiera/ źiemię álbo ćiáło/
2:
Wodá krew/ á wiátr oddech/ ten ktorym dycháło/
3:
Ogień teſz ćiepło bierze/ według przyrodzenia/
4:
Ták z cżłowieká iáko teſz z káżdego ſtworzenia.
5:
Duſzę iż teſz w cżłowieká ſam wlewa Bog z Niebá/
6:
Przeto záś tám z kąd wyſzłá oney przyść potrzebá.
7:
Otoſz duſze cnotliwe w Niebo ſię wracáią/
8:
A grzechem oſzpecone w ćiemnośćiách zoſtáią.
9:
Rzekſzy to błękitnymi zákreły ſię mgłámi/
10:
A cżtery kąty świátá ſwoiemi wiátrámi
11:
Zágrzmią/ dźwięk iákiś nioſąc/ ku mnie w tákie tony/
12:
A naprzod Eurus od gor Azyiſkich wzruſzony.
13:
EVRVS.
14:
Do Iáśnie Wielmożney Kxiężny Iey M.
15:
Paniey Zophiey Mieleckiey/ Małżonki Kxią
16:
żęćiá Słuckiego Ianá Siemioná.
17:
W
Ielmożna Páni płácżeſz/ Malżonká ſwoiego/
18:
Iż ćię tu prętko odbiegł/ zaſz nie widźiem tego.
19:
Iſz nie tylko onemu te loſy pádáią/
20:
Ale wſzyſtkim tym ktorzy ná źiemi mięſzkáią.
21:
Obeyrzyćie ſię iedno wte y w owe ſtrony/
22:
Vyrzyćie iſz iednáko/ ták męże iák żony.
23:
Pánienki/ Młodźieniaſzki/ tákże dźiatki máłe/
24:
Iáko młodźiucżkie kwiatki/ trawki niedoſtałe.
25:
Zárowno koſą gárnie śmierć nieuchroniona/
26:
Ták nie może iák w rzekách wodá być wśćiągniona.
Y iákoſz


strona: C

1:
Y iákoć Słońce toru ſwego chybić może/
2:
Iáko ſię to odmienić ma przeyrzenie Boże?
3:
Acż ieſt trudna nie płákáć/ iáko trudno wáły
4:
Morſkie żeglarz/ ma wśćiągnąć niſzliby vſtáły:
5:
A zwłaſzcżá przyiaćielá nád ktorego inſzy/
6:
Ani był áni może być ná świećie milſzy.
7:
Nierychło więc śláchetne ſerce odżáłuie/
8:
Choć wie iſz Bog zá ſmutkiem poćiechy dáruie.
9:
Płákał też y Pan Chryſtus Lázárzá miłego/
10:
Nie śmierći iego płákał/ lecż być śmiertelnego.
11:
Tákći Pan Bog od wieku ten świát w gárśći trzyma
12:
Y żywych y nie żywych wſzytkich w mocy ſwey ma.
13:
Tę rozność tylko żywi máią z vmarłemi/
14:
Ze onych ćiáłá chodzą/ á tych leżą w źiemi.
15:
Lecż duſze ich y náſze iednáko ſię máią/
16:
Ták w ćiele iák bez ćiáłá gdyſz nie vmieráią.
17:
Nad śmierć nic pewnieyſzego/ mamy być gotowi/
18:
Bo gdy ſię nieſpodźieie cżłek śmierć go vłowi.
19:
Rácżey pátrzaymy dáley co nam loſy dádzą/
20:
Od Bogá wſzechmogącego/ y co nam prowadzą.
21:
Wola y dobrotliwość Bogá Wſzechmocnego/
22:
Ktory weſołych ſmući poćieſza ſmutnego.
23:
A co ſię z wolą Bożą zgadza nie ieſt zła rzecż/
24:
Przetoſz odrzućić żale y te fráſunki precż.
25:
Płákáć śmierći/ toćby teſz płákáć národzenia/
26:
Bo to oboie mamy rowno z przyrodzenia.
CPłákáć


strona: Cv

1:
Płákáć tego co vmárł/ ieſt iáko onego/
2:
Ktory wezwan ná gody Krolá Niebieſkiego.
3:
A ow płácże iż ſię tu zoſtáie ná źiemi/
4:
Ná plác z fráſunki żáłość/ z ludźmi śmiertelnemi.
5:
Gdyby kto z Niebá poyrzał ná ten ſwoy wiek mały/
6:
Ktory iáko ná morzu/ łotkę tłuką wáły.
7:
Tákowemi ſmutkámi/ dgy w iedney godźinie/
8:
Stotyśiąc raz y drugi tych pogrzebow minie.
9:
Nie inacżey iák owo/ gdy Auſter záchwieie/
10:
Liſt z drzewá lecąc iáko deżdż źiemię przyodźieie.
11:
Obacżyłby y płákał/ by iuſz nie zmárłego/
12:
Aleby płákał śiebie też być śmiertelnego.
13:
Trudno tych wrot ominąć/ ktoremi zchodźiemy
14:
Ná inny świát/ my wſzyſcy ktorzy ſię rodźiemy.
15:
ZEPHIRVS.
16:
Do Iey Mśći. Pánny Zophiey Kxiężny
17:
Słuckiey/ Kxiążęćiá Ierzego Corki/ pozo-
18:
ſtáłey Dźiedźicżki.
19:
Z
Ephiry w ten cżás młode láſy rozdymáły/
20:
Y przewdźięcżne Fáwony Alpes wypuſzcżáły.
21:
Ná horyzont Sármácki gdy rodźice twoie/
22:
Mieli z Niebá podáne dni weſołe ſwoie.
23:
Ktorych w ten cżás pułnocne kráie záżywáły/
24:
Y w nieśmiertelną pámięć do ludzi podáły.
Lecż


strona: C2

1:
Lecż iáko po iáſnym dniu chmury náſtawáią/
2:
Ták odmiánę w rzecżach ſwych ludźie vznawáią.
3:
Iáko Pellikan oćiec dawſzy ſerce z śiebie/
4:
Odſzedł ćię tu/ ſam przyiął być z przodkámi w Niebie.
5:
Z przodkámi á Kxiążęty/ w ſzerokich Niebieſkich
6:
Kroleſtwach/ y roſkoſzách okwitych Anielſkich.
7:
Odſzedł ćię tu málucżką z mátką twą w młodośći/
8:
Abyś ſię nie ſtrapiłá ſmutkiem: y w teſknośći
9:
Subtylney ſwey nátury byś nie obruſzyłá/
10:
Ktora ieſzcże fráſunkow nieświádoma byłá.
11:
Podánaś ieſt/ z wierzchnich rąk miłey matki ſẃoiey/
12:
W opiek Kxiążętō Stryiom/ gdźie w ślicżnośći two=
:
(iey
13:
Kocháiąc ſię/ tego teſz życżyli y ſobie/
14:
Aby mogli potomſtwo podobne mieć tobie.
15:
Lecż Fatá nieprzemożne inácżey podáły/
16:
Ciebie tu zoſtáwiwſzy im w Niebo kazáły.
17:
Ná ich mieyſce podáłyć iák oycá miłego/
18:
Stryiow onych to twoich brátá nabliżſzego.
19:
Ktory dźiś iáko Iowiſz álbo Hektor práwy/
20:
Noſząc ná ſobie wielkie Senatorſkie ſpráwy.
21:
O krzywdy y oycżyznę záſtáwia ſię twoie/
22:
Maſz z niego dźiś poćiechę y ozdobę ſwoię.
23:
Ten oycżyſtą ſtolicę y ſtan twoy ſzcżęśliwie/
24:
Ma poſtánowić z twoim nalepſzym właśćiwie.
25:
Zá tym iáko zá murem młodość twoiá ſtánie/
26:
Ten o tobie iák oćiec ma pilne ſtáránie.
C ijproś


strona: C2v

1:
Proś tylko Páná Bogá by iemu y tobie
2:
Vżycżáć racżył zdrowia/ ſzcżęśćia w káżdey dobie.
3:
AQVILO.
4:
Do Iáśnie Wielmożnego Páná Iego M.
5:
P. Ierzego Chodkiewicżá/ Stároſty Zmodzkie=
6:
go: y do Iego M. Páná Hieronimá Chod=
7:
kiewicżá/ Koniuſzego W. X. Lit. Stry=
8:
iow tey oſtátniey dźiedźicżki/ Kxiężny
9:
Iey M. Słuckiey/ y do innych
10:
Iáśnie Wielmożnych przy=
11:
iaćioł.
12:
C
Oſz ieſt? iż ſię trwożyćie? Zacni przyiaćiele/
13:
Prętką śmierćią tych Kxiążąt/ pátrzćie iáko wiele:
14:
Inſzych tákże pomárło/ zá wieku náſzego/
15:
Ták z Krolow iáko Kxiążąt/ y ſtanu rożnego/
16:
Iáko co rok nowiny y co cżás ſłyſzemy/
17:
W zyſku mamy tylko to/ że ieſzcże żywiemy.
18:
Lecż w iednęſz drogę idźiem á żaden nie zgádnie/
19:
Ná ktorego z nas pierwey/ los śmiertelny pádnie.
20:
Gdźie oni Monárchowie/ gdźie Mocarze możni/
21:
Gdźie Krolowie/ Kxiążętá/ Mędrcowie oſtrożni/
22:
Gdźie y oni co złotá śrebrá wielkość mieli/
23:
Izali tákże pomrzeć nie wſzyſcy muśieli?
wſzyſcy


strona: C3

1:
Wſyſcy w tey goſpodźie nocleguią w źiemi/
2:
Y noclegowáć muſzą co idą zá nimi.
3:
Bo Náturá ieſt ludzka iák goſpodarz práwie/
4:
Ktora wſzyſtko prowádźi/ ku lepſzey napráwie.
5:
Ani to ieſt ſzcżeśliwſzy ktory dłużey żywie/
6:
Iedno ten ktory żywſży ná świećie cnotliwie.
7:
W Niebieſkie ſię przenośi one ośiádłośći/
8:
Niedbáiąc o docżeſne źiemſkie máiętnośći.
9:
Bo ſzcżeśliwość záwiſłá w cnoćie doſkonáła/
10:
Ktora tu y po śmierći wiecżnie będźie trwáła.
11:
A nie w tych źiemſkich dobrách/ ktore z cżáſem miną/
12:
Iey doſkonáłość/ lecż w tych co wiecżnie nie zginą.
13:
Ktora ſzcżeśliwość práwie ieſt Contemplátywá/
14:
Nie owá Politicá co do cżáſu bywa.
15:
To ſzcżeśliwy ná świećie co ſię mądrze rządźi/
16:
Y według ſpráwiedliwey wagi rzecży ſądźi.
17:
Nád co ná świećie niemáſz nic wybornieyſzego/
18:
Tu y po śmierći cżłeku pożytecżnieyſzego.
19:
Gdyſz iák nád ćiáło duſzá tyśiąckroć ważnieyſza/
20:
Ták też ſzcżeśliwość z wnętrzna nád zwierzchnią za=
:
(cniej
:
(ſza.
21:
Ták iż/ te z wiezchnie dobrá źiemſkie ośiádłośći/
22:
Vſtáią/ iák przed ſłońcem nikcżemne ćiemnośći.
23:
Albo iák ćiáło droſzſze nád ſwoie odźienie/
24:
Y Niebo iáko rozne od tey grubey źiemie.
25:
Ták z wnętrzne one duſzne á ſtátecżne dáry/
26:
Nie mogą mieć z z wierzchnemi wagi áni miáry.
C iijz kąd


strona: C3v

1:
Z kąd y ono v Mędrcow/ iſz nie ieſt to męſtwo/
2:
Bogáctwá zbieráć: Lecż ieſt áffectow zwyćięſtwo:
3:
Y fvność ſobie iednáć ſwey wyſokiey cnoty/
4:
Ktora przeważa świátá wſzyſtkiego kleynoty.
5:
Z tąd rzekł Aryſtoteles być to rzecż przyſtoyną/
6:
Cnotliwemu Kxiążęćiu miewáć rękę hoyną.
7:
Nád inſzych wielu: gdyż to ieſt ſkutek wolnośći/
8:
Zyć iáko chćieć/ bo ſługá nie ma tey możnośći.
9:
Z tądże miedzy poſpolſtwem/ przycżyná niezgody/
10:
Iſz nie rowną máiętność máią/ y ſwobody.
11:
A Wielmożny záś dla cżći nierowney ſwoiemu
12:
Stanowi/ y doſtátku więtſzego ku temu/
13:
Nie trzebá ſię dźiwowáć/ tedy/ w ludzkiem ſtanie/
14:
Iſz fráſunki/ kłopoty/ przychodzą więc tanie.
15:
Z roznych przycżyn/ á wſzákże vmyſłu wielkiemu/
16:
Y máło/ zda ſię wiele/ rad cżyni káżdemu
17:
Dobrze/ by teſz y Reſtem oſtátká dołożyć/
18:
Cnoty/ Sławy nábytey/ byle nie z vbożyć.
19:
Z tąd Mędrzec Boży mowi/ niemáſz nic lepſzego
20:
W świećie/ iák ſię weſelić z vcżynku dobrego.
21:
Błogoſłáwieńſzą rzecżą dáć niſz wźiąć Bog zowie/
22:
Vcżynić wielom dobrze/ ktoſz o tym źle powie?
23:
Przetoſz do was przyiaćioł rzecż ſwoię obrácam/
24:
A tym żal ſwoy y ſmutek álbo trwogę zkracam.
25:
Iż Fámilia zeſzłá tá/ więc ſię dźiwićie?
26:
Co zá nowiná/ máłoli tego widźićie.
Tu w pol=


strona: C4

1:
Tu w Polſzcże/ tákże w Litwie/ w Ruśi domy zacne/
2:
Iáko ſię teſz wywiodły Fámilie znácżne.
3:
Ktorych tu nie wſpominam/ gdyſz widźićie ſámi/
4:
Iáko ſię wſzyſtko mieni y zchodźi z cżáſámi.
5:
Gdyſz świát Boſkiemu zdániu poſłuſzny być muśi/
6:
Prożno ſię kto y myślić przećiw temu kuśi.
7:
A ty záś zacny Pánie należy ktoremu/
8:
Dáć podporę dźiedźictwu temu to Słuckiemu.
9:
Iák maſz zacne meritá/ w Rzecży Poſpolitey
10:
W Kroleſtwá/ ták teſz pracey y tu nie żáłuy tey.
11:
Iák nabliżſzy przyiaćiel we krwi dźiedźicowi/
12:
Bądź z brátem ſwym/ obroną możną pogotowi.
13:
Pod obroną potężną rámieniá wáſzego/
14:
Ku poćieſze oſobney/ tego oſtátniego
15:
Dźiedźicá/ błogoſłáwi Bog nawiżſzy z Niebá/
16:
Ktory ſam wie/ y widźi/ da co komu trzebá.
17:
AVSTER.
18:
Do Wielmożney Pániey Iey M. P. Bar
19:
báry Kiſzcżanki Sapieżyney/ Stárośćiney Ho=
20:
melſkiey/ Mátki Iey M. Kxiężny
21:
Słuckiey.
22:
V
Mie Pán Bog ná świećie wſzyſtkiemu dogodźić/
23:
Iego ſądow trudnoby rozumem dochodźić.
C iiijOd Nie=


strona: C4v

1:
Od Niebá áſz do źiemie złoty ſznur plećiony/
2:
Ná ktorym ná kxtałt wiádrá ludzki záwieſzony.
3:
Wiek/ álbo żywot/ ſtárſzy Mędrcy málowáli:
4:
Przez co ludźiom ná źiemi to známionowáli/
5:
Iſz świát ná pálcu Bożym záwiſł/ tákże cżłowiek/
6:
Poki go Niebo trzyma/ poty ma teſz ſwoy wiek.
7:
A dla tego ná niſkość od Nieba ſpuſzcżony/
8:
Zeby widząc mizerne źiemſkie Phlegetony.
9:
Rozumu ſię trzymáiąc nie nápełnił złośći/
10:
Zácżymby muſiał wpuſzcżon być w wiecżne ćiemno=
:
(śći
11:
Bo on ſznur złoty w Niebie trzyma ſpráwiedliwość
12:
Dotąd/ poki go źiemſka nie oſzpećiłá złość.
13:
Y táſzto ſpráwiedliwość w Niebo záś przywodźi/
14:
A bez ſpráwiedliwośći wſzyſtko nádoł zchodźi.
15:
O by tę ſpráwiedliwość ludźie miłowáli/
16:
Y długoby ná świećie y ſzcżeśliwie trwáli.
17:
Lecż iſz to wiádro álbo żywot ſwoy on złoty/
18:
Nápełnią ćiężarámi grzechow iáko błoty/
19:
Przeto przed cżáſem przerwie ſię y ták vpada/
20:
Tylko go ten rátowáć może kto tym włada.
21:
Od Bogá żywot y śmierć/ od Bogá pochodźi/
22:
Y wſzelką krzywdę Pan Bog wie iáko nágrodźi.
23:
Zoſtáwuie poćiechę miłą Mátko tobie/
24:
Nie ludźiom gwoli iedno kwoli Pán Bog ſobie.
25:
We wſzyſtkich rzecżach zbytek álbo názbyt ſzkodźi/
26:
Albo przedſię pożytku namniey nie przywodźi.
Wiem


strona: C5

1:
Wiem że Sláchetne ſerce tych ludźi żałuie/
2:
Y ná ták pośpieſzną śmierć onych lámentuie.
3:
Coſz cżynić? coſz rzec? trudno ſłonće záhámowáć/
4:
Co minęło pośćignąć álbo ſtrzałę chwytáć.
5:
Niech was Bog błogoſłáwi ktorzy tu żywiećie/
6:
Aſz teſz gdy wáſz cżás przyidźie tám weſpoł będźiećie.
7:
Gdy my cżterzey wiátrowie z cżterech kątow świá=
:
(tá
8:
Zgromádźiem weſpoł wſzyſtkich co ich miáły látá
9:
Od pocżątku do końcá/ gdy w trąbę vderzy
10:
Archánioł/ źiemiá wſzytkie groby teſz otworzy.
11:
Zátrząſną Niebem gromy/ á źiemię ogniámi
12:
Zátopią/ y zápalą morze z żywiołámi.
13:
Vćichł/ zátym on ſtráſzny dźwięk/ a ia to wiedząc/
14:
Co ſię dźieie iák gromem ogłuſzony śiedząc.
15:
Porwę/ ſięoglądam ſię/ cżuiąc iż ná iáwie/
16:
Táki wizerunek álbo ſen mię obiął práwie.
17:
Widzę tylko brunatne obłoki w krąg ſiebie/
18:
A prętkie błyſkáwice po błękitnym Niebie.
19:
W tym Muſa co Minerwie Nektár podawáłá/
20:
Abym to lotnym piorem ſpiſał roſkazáłá.
21:
grafika

strona: C5v

1:
Do Cżytelniká
2:
Author.
3:
N
Ad wſzyſtkie ktore może świát mieć ſzcżęśliwoś=
:
(ći/
4:
Nád wſzytki zyſki náſze/ ozdoby ślicżnośći.
5:
Nie mamy nic w tym wieku náſzym nalepſzego/
6:
Iáko brzegu doſtąpić Zeglárſtwá náſzego.
7:
To ieſt/ iák dobrze vmrzeć/ bo nie ieſt zacnieyſza
8:
Rzecż/ przed Bogiem y w Niebie wſzyſtkim nawdźię
9:
cżnieyſza.
10:
Z tąd Mędrzec Boży mowi/ ná śmierć pomni káżdy/
11:
A ták ſię vwiárowáć grzechow możeſz záwżdy.
12:
Bo śmierć ieſt ſkutkiem żyćia cżłowieká káżdego/
13:
Iák kto żyie ták vmrze/ nic ieſt pewnieyſzego.
14:
Nie może ten źle vmrzeć ktory dobrze żywie/
15:
Przetoſz nawięcey o śmierć nam idźie prawdźiwie.
16:
Bo dobrzy ſię ráduią kiedy vmrzeć máią/
17:
A źli/ gwałt/ Strách/ y trwogę okrutną miewáią.