![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
strona: kt
1:
EPITHALAMIVM
2:
NA WESELE
3:
Iáśnie Wielmożnego Pá
4:
na/ Páná Leoná Sápiehi Kánclerzá nay=
5:
wyżſzego W. X. Lith. Słonimſkiego/ Párnáwſkiego/
6:
Mohilowſkiego/ ꝛć. ꝛć. Stároſty.
7:
Y
8:
Oświeconey Kśiężny ná Birżách z Dubinek
9:
Pánny Elżbiety Rádźiwiłowny Woiewodzanki
10:
Wileńſkiey.
11:
Przez mię
12:
Ianá Sápiehę Stároſtę Párkowſkiego/
13:
Miádźielſkiego/ Iáſwońſkiego/ ꝛć. ꝛć. Syná
14:
y ſługę Ich Mśći vprzeymie
15:
nápiſáne.
16:
Honorabile connubium in omnibus, & thorus
17:
immaculatus. Hæb. 13. Cap.
18:
W WILNIE
19:
W Drukárni Ianá Kárcaná
20:
Roku Páńſkiego 1599.
strona: ktv
1:
grafika
2:
Z
Niwá mego pierwſzy kłos nioſęć niedoyrzáły/
3:
Oycże drogi/ bom w ćiele ſam ieſt do tąd máły.
4:
Przeto z máłym podárkiem/ tum ſię przed ćię ſtáwił/
5:
Ale coż rzec? młody wiek to moy wſzytko ſpráwił.
6:
Ledwie ſię co dotknęłá młoda Muzá moiá
7:
Helikońſkich ogrodow/ párnáſkiego zdroiá.
8:
Y ták przed ćię z ofiárą ſtánąć mi kazáłá/
9:
Ktora/ proſzę by przyſtęp pierwſzy otrzymáłá.
10:
Godźienbyś był y złotá/ ktore powiádáią/
11:
Gryfowie pázurámi z źiemie wyrywáią.
12:
Iż y o to nie trudno/ łácniey wierzę temu/
13:
Ze daſz przodek v śiebie ritmowi moiemu.
strona: A2
1:
EPITHALAMIVM.
2:
W
Ten cżás/ gdy z Oceanu głębokiego zorze
3:
Rumiáne ſię podnoſzą/ á w iáſney komorze/
4:
Phœbus złoty ná świát ſię pokázáć gotuie/
5:
Y biáłemu noc ćiemna dniowi vſtępuie;
6:
Vſpokoił ſen twárdy młode moie ćiáło/
7:
Niezwycżáynym práwie ſię ſpánim zábáwiáło.
8:
Alić z twarzą weſołą ſtánął mąż przedemną/
9:
W rękách lutnię trzymáiąc/ ſtrách ſię wſzcżął nádemną.
10:
Potym on przy mym boku ſtáwił ćichą nogę/
11:
A ſłowy łágodnymi z ſercá ſpędźił trwogę.
12:
Odłoż boiaźń/ rzecże mi/ chćiwy wod Aońſkich
13:
Synu zacny/ á ſtrożu pánien Helikońſkich.
14:
Ieſtem dźiedźic cnych Bogow/ ia niebo ſklepione
15:
Oświecam/ y przez mię ieſt pięknie vzdobione
16:
Gwiazdámi: złoty on wiek miał mię w wadze ſobie/
17:
Dowćip ludźiom przynoſzę/ dałem go też tobie.
18:
Ia Apollo/ zdrowie ſwe gotowem położyć
19:
Przy cnym domie Sápiehow/ niechćiey ſię iuż trwo=
:
(żyć.
20:
Acżem przez cżás niemáły fráſunku záżywał/
21:
Zal z ſercá nie wychodźił/ łzámim ſię zálewał.
22:
Gdy ſroga Proſerpiná mátkę nieżegnáną/
23:
Wźięłáć w wieku dźiećinnym/ tobie pożądáną
24:
Mátkę;
w ktorey goſpodę wſzytkie cnoty miáły/
25:
Zdomu możnych Fierleiow/ nic ná to nie dbáły
26:
Niebłagáne Boginie/ ktorych áni ludźi
27:
Smiertelnych prośbá ruſzy/ ni ofiárá wzbudźi | A ij | Sláche= |
strona: A2v
1:
Sláchetne Nereides/ głos ſwoy ták żáłoſny
2:
Kłádły w vſzy do mśćiwey Proſerpiny ſproſny/
3:
Abyć był przywrocony klenot pożądány/
4:
Znowu (mátká namilſza) klenot nieżegnány.
5:
Wielu żalem ná ten cżás ſercá ſkámieniáły/
6:
A z ſwoich wod wylewáć ocżu nieprzeſtáły.
7:
Lutniá moiá w tym ſmutku w kąćie gdźieś leżáłá/
8:
Ręká moiá ſubtylna iuż o nię niedbáłá.
9:
Y ták chćiáłem zátopić wiek moy wſzytek łzámi/
10:
A tułáć ſię z niemymi w puſzcżách źwierzętámi.
11:
Ali po długim cżáśie Cintius Złotowłoſy
12:
Krzyknął śmiáło/ weſele podnioſł pod niebioſy.
13:
Y rzekł mi/ o Apollo niefráſuy ſwey głowy/
14:
Tákże y tey záłoſney zániechay rozmowy.
15:
Swiátu znácżne dwá domy złącżyły śię z ſobą/
16:
Zrzuć żáłobę z twey twarzy/ ia dźiś weſoł z tobą.
17:
Puść fráſunek ná ſtronę/ ty Apollo dawny/
18:
Kánclerz wielki zdrow żyie/ Kánclerz ludźiom ſławny.
19:
Ktorego ſpraw pobożnych świát ieſt nápełniony/
20:
Ktorych zátrzeć niemogą y lat miliony.
21:
Slicżną Kśiężnę Boginie w opiekę mu dáią/
22:
Zdomu cnych Rádźiwiłow Kśiężnę mu zlecáią.
23:
Przemożnych Rádźiwiłow Kśiężnę mu prowádzą/
24:
Ci pogánom ſą ſtráſzni/ o pokoiu rádzą.
25:
Znácżne ktorych poſtępki Orzeł prętkolotny/
26:
Zánioſł tám gdźie prowádźi konie ſwe ochotny
27:
Phœbus:
y Arábowie gdźie złoto kopáią/
28:
Gdźie Indiycżyk z Murzynem złoty bránt zbieráią. | Gdźie |
strona: A3
1:
Gdźie okrętem ſwym Hiſzpan/ Włoch Ocean porze/
2:
Y tám ſkąd ſię wynoſzą pałáiące zorze.
3:
Sławy głos ſię roſpłynął wáſzey o Kśiążętá
4:
Możni Rádźiwiłowie/ ſławá wáſzá wźięta/
5:
Niech licżą Fábiuſá/ niech tyśiącmi kłádą/
6:
Cámiluſow/ ſą przedni ták woyną iák rádą/
7:
Krolom znácżne Kśiążętá cni Rádźiwiłowie/
8:
Ktorzy nie raz poháńcom dawáli po głowie/
9:
Niech Maro woyny piſze y ſpráwy Troiáńſkie/
10:
Niech ſwym rytmem prowádźi y bitwy Szpártáńſkie.
11:
Achileſá zbroynego/ niech wierſzem máluie/
12:
Z Vliſeſem iáko chce niech ſię pokázuie.
13:
Wſzyſcy ći ſtáną ćieniem przed Kśiążęty cnymi/
14:
Máią nád nie ſpráwámi ſwymi walecżnymi.
15:
Licż ty Rzymie Tryumfy Decyuſow mężnych/
16:
A my záś Rádźiwiłow nád one potężnych.
17:
Licż y Pompeiuſá co ieſt zwyćiężony/
18:
Ale dom Rádźiwiłow nigdy niezwalcżony.
19:
Przeto rychło Apollo ſtronámi złotymi
20:
Lutnię náwiąż (niemieſzkay) pálcy ſubtylnymi.
21:
Pokaż teraz náukę ſwoię wyprawioną/
22:
Zágray iuż pieśń weſołą/ kiedy poślubiona/
23:
Stáwiłá ſię przy boku/
y od Bogá daná
24:
Wielkiemu Kánclerzowi/ możnego Hetmáná
25:
Corká/ z twarzą wſtydliwą/ przy niey wielka cnotá/
26:
Ktora namniey niechybia bogátego złotá.
27:
By też z grobu Helená Troiáńſka powſtáłá/
28:
ELIZABET głádkośćią przodek otrzymáłá. | A iij | Elizá= |
strona: A3v
1:
ELIZABET, ktorą w rząd obráły Boginie/
2:
Y ták Kśiężná ślicżnośćią miedzy nimi ſłynie.
3:
Te ſłowá długie cżynił Apollo ſpániáły/
4:
W tym też cżłonki me młode ſen iuż opuſzcżáły.
5:
Zátym dźwięk wſzelkich głoſow powſtał rozmáity/
6:
Iam ſię porwał ze ſpánia/
iednák ták zákryty/
7:
Przeſtrách táiłem w ſobie/ máiąc zá nikcżemną
8:
Sen fráſzkę/ wſzákże cżułem weſele nádemną.
9:
Teraz prawdźiwie cżuię/ y znam to ná iáwi/
10:
Drogi Oycże/ iuż mię ſen morzony nie báwi.
11:
Widzę Zonę od Bogá być podáną tobie/
12:
Młody moy wiek tego on záwżdy życżył ſobie.
13:
Bacżę wſzytkich weſołych/ weſołey nowiny/
14:
Nápoił cżás ninieyſzy ſzyrokie kráiny.
15:
Spráwá święta/ rádośći wſzytkim przymnożyłá/
16:
Iákiey rownia po dźiś dźień w tych páńſtwách nie by=
:
(ła.
17:
Zewſząd widzę gmin wielki/ zacni ludźie ſtoią/
18:
Iáko kiedy ſię pſzcżoły pięknym wieńcem roią.
19:
Sátyrowie co w puſzcżách głębokich mieſzkáią/
20:
Wonne wſzyſcy ofiáry tobie zápaláią.
21:
Nimphy morſkie po pás ſię z wody vkázuią/
22:
Rożne głoſy z weſelem ſwoie wypráwuią/
23:
Prętkolotne Drijades z kwiatkow bárzo wonnych/
24:
Roſzcżki ślicżne przynioſły/ przyſzły z puſzcż poſtron=
:
(nych.
25:
Piękne Pánny z Párnázu wieńce kádźidłowe
26:
W rękách ſwoich trzymáią/ máią y bobkowe.
27:
Z puſzcż dálekich przybieżał Lew weſoło ſrogi/
28:
Ieleń tákże ſtáwił ſię/ przy nim prętko nogi. | Rzeki |
strona: A4
1:
Rzeki byſtro ſzerokie/ niehámowney wody
2:
Weſelą ſię; y źiemiá nád zwycżay vrody
3:
Puſzcża z śiebie;
á drzewá pożytkiem odźiane
4:
Dwoiſtym ſą w tym roku/ y kwiatki rumiáne.
5:
Biorą bárwę cudnieyſzą/ wſzytko ſię ráduie/
6:
Ptacy krzycżą/ źwierz dźiki z weſelem táńcuie.
7:
Zycżliwość komu proſzę táką pokázuią
8:
Przyrodzenia? komu chęć z weſelem gotuią?
9:
Bacżę dobrze przycżynę/ kto to wſzytko ſpráwił/
10:
Sam cżás przyſzły weſela tákiego nábáwił.
11:
W ktorym święta pobożność ślub poſtánowiłá/
12:
Tobie Oycże pobożny cną Kśiężnę zlećiłá.
13:
Pobożność ktora w ćiele twym páńſkim kroluie/
14:
Ty ią w wadze ſobie maſz/ oná ćię miłuie.
15:
Tá przy tobie trwáć będźie y wiecżną zoſtánie/
16:
Nád ktorą miedzy ludźmi więtſza nie powſtánie.
17:
Tá ćię przy twych poſtępkách w zgorę w prowádźiłá/
18:
Tá w ſercu twym ſwoy ſtolec znácżnie poſtáwiłá.
19:
Przy niey twe nabożeńſtwo kroluie ſpołecżnie/
20:
Ktore pámiętne będźie záwſze świátu wiecżnie.
21:
Páná w niebie z nabożnym Dawidem zgodliwie/
22:
Rytmem pięknym wyſłáwiaſz/ to cżyniſz chętliwie.
23:
To twoy cel cnoty świętey/ to twoie kochánie/
24:
Ná tym wſzytko ſtánęło twe chętne ſtáránie.
25:
Iák ſkoro dźień świátło ſwe rozwodźi po niebie/
26:
Przezeń śiedmkroć wychwala Boże wiecżny ćiebie.
27:
Nocli iáſność ſwym płaſzcżem przyodźieie dniową/
28:
Możność Páńſką wyznawaſz pieśnią Dawidową. | Rowny |
strona: A4v
1:
Rowny kto pobożnośćią/ nabożeńſtwem? Ale
2:
Y ſpráwiedliwość práwa/ áby trwáłá wcále.
3:
Maſz ná dobrym bacżeniu ſpráwiedliwość świętą/
4:
Bezecnośćią brzydźiſz ſię złych ludźi przeklętą.
5:
Sławna ſpráwá záiſte záwſze mężá tego/
6:
Poſpolite gdy dobro ieſt w ſtárániu iego.
7:
Gdźie ſię co práwem dźieie/ tám ſąd ſpráwiedliwy.
8:
Práwo prawdę miłuie/ ták rzekł on cnotliwy
9:
Aryſtydes/ te cnoty ná ſąd wyſádzony/
10:
Ma mieć káżdy rozumem by był obdárzony.
11:
Wielki vmyſł áby miał/ vſzy náchylone
12:
Ku cney ſpráwiedliwośći/ ręce odwrocone
13:
Od podárkow;
pobożność by przy nim mieſzkáłá
14:
Wagá z miecżem/ ſpániáłość by ſię go trzymáłá.
15:
Bo cokolwiek pocżyna práwem pobudzony/
16:
Ma ſię oprzeć o Bogá práwego tryony.
17:
Iákoż ćię názwáć nie mam być błogoſłáwionym/
18:
Oycże drogi? gdyś ieſt tym od Bogá vcżcżonym?
19:
Swiętey ſpráwiedliwośći twoiey doznawáią
20:
Ludźie nędzni/ á źli záś przez nię koniec máią.
21:
Ná ktorą głuche mury z dumieniem pátrzáły/
22:
Kiedy hárdé zá miecżem głowy táńcowáły.
23:
GRAY koſtką potym lepiey żebyś nie vtráćił/
24:
Zdrowym będąc wćiągnieniu/ z źiemią ſię niezbráćił.
25:
A wy mury każćie to śpiewáć ſwoiey głowie/
26:
Niechay będą nápotym wiedźieć potomkowie.
27:
W iákiey wadze mieć KROLA, poddáni więc máią/
28:
Niepoſłuſznym zapłátę iáką zá to dáią? | Powśćią= |
strona: B
1:
Powśćiągnąłeś ná ten cżás przećiwnym wędźidłá/
2:
Chćieli látáć wyſoko/ vćiąłeś im ſkrzydłá.
3:
Tákim ſądem roſtropnym Solon był vcżcżony/
4:
Iákimeś ty od Bogá Oycże obdárzony.
5:
Ty rádą/ ty pomocą mátce ſwey poſługi
6:
Cżyniſz miłey oycżyznie/ iák Cámillus drugi.
7:
Iey prace/ iey trudnośći znośiſz ná ſwey głowie/
8:
Dla niey widzę gotoweś położyć y zdrowie.
9:
Oná rádę ſynowſką twoię obacżyłá/
10:
Oná w przeſzłych fráſunkách tobą ſię cieſzyłá.
11:
Rádę/ ná ktorey ſenat mądry nie ſzwánkuie/
12:
Onę/ y krol potężny ná pokoy prziymuie.
13:
Wſzyſcy wotá twe mądre w kśięgi ſwe w piſuią/
14:
A vchem ſię ſchylonym rádźie przyſłuchuią.
15:
Z ktorey płyną tyśiącmi pożytki obfite/
16:
Iáko wody ze zdroiu nigdy nie przebite.
17:
Co ma nád ćię on Neſtor przeſzłych lat wymowny?
18:
Ktoremuś ty we wſzytkim Oycze moy ieſt rowny?
19:
Ieśli wiedźieſz ſwoy ięzyk łáćinſkiemi ſłowy/
20:
Orſzak ludźi z pilnośćią ſłucha ćię gotowy.
21:
Iáko niegdy Didoná/ Æneáſá cnego
22:
Słucháłá/ o zginieniu Pryámá mężnego.
23:
Ták ty ſwoią wymową karmiſz ludzkie vſzy/
24:
Ze ćię być Vliſeſem káżdy ſłyſząc tuſzy.
25:
Z vſt twoich płyną ſłowá iák deſzcż ćichy z niebá/
26:
Cyceroná z wymową tu nam nie potrzebá.
27:
Spyta mię kto/ gdźie Phœbus/ gdźie y śioſtry iego?
28:
W głowie mieyſce záśiádły Kánclerzá mężnego. | B | Iego |
strona: Bv
1:
Iego ſławá z możnymi wſzędy ſię zrownáłá/
2:
Iego zacność poſtępkow przodek otrzymáłá.
3:
Roznioſłá ſię pod inſzych Monárchow Triony/
4:
Tám ćię niemáſz/ przedśięś tám oycże poſtáwiony.
5:
Nuż ty Muſa przypomni ſławę tego domu/
6:
Wieſz że zacność Sápiehow nie táyna nikomu.
7:
Ale kto tu wylicży ſtárożytność iego/
8:
Kto wypowie y Marſá onym przychylnego.
9:
Męſtwo znácżne kto piorem ſwoim wymaluie?
10:
Swiátu ſpráwy nietáyne onych wyryſuie?
11:
Kto ſię táki obierze/ ten ktory ſkoſztował
12:
Aońſkich wod/ w Párnáźie ktory ſię wychował.
13:
Cżytay ſpráwy dowieſz ſię puść vſzy do ludźi/
14:
Poznaſz/ ſtánieſz zdumiáłem/ w ten cżás ćię pobudźi.
15:
Zebyś ſobie tey ſławy/ iák oni nábywał/
16:
A w zacnośći y cnotách iáko oni pływał.
17:
W tey látárni świeći ſię/ y będźie świećiłá/
18:
Sławá mężnych Sápiehow/ pod niebo ſię wbiłá.
19:
Poydźie ná cżás potomny ten dom długo wiecżny/
20:
Nieprzyiaćiel go wſpomni poſtronny walecżny.
21:
Będźie pomniał Moſkwićin/ ſwoiey hárdey głowy
22:
Iáko cżęſto vmykał/ ieśli chćiał być zdrowy/
23:
Pálás/ Iuno/ Beloná/ ich zábáwá byłá/
24:
Tá przy boku krolewſkim záwſze ich ſádźiłá.
25:
Zá cżym weſzli z dawnośći w Senatorſkie koło/
26:
Y ták ieden po drugim ſtawáli ná cżoło.
27:
Ktorym ſtopniem y tyś ſię w tenże rząd poſtáwił/
28:
A to świętey pámięci mężny Krol ſpráwił/| Stephan |
strona: [B2]
1:
STEPHAN/ ktory obacżył dźielność Páńſką w tobie/
2:
Iż mądry był/ mądrego poſádźił przy ſobie.
3:
Tám Monárchy ſławnego łáſkę nieomylną/
4:
Káżdy widźiał ku tobie/ káżdy chęć vprzeymą.
5:
Vznawał drogi Oycże/ ktora dotąd trwáłá/
6:
Aż śmierć duchá do gornych pokoiow poſłáłá.
7:
ZYGMUNT trzeći ſtáwił ćię Krol niezwyćiężony/
8:
Przed śię; będąc ná Polſki Máieſtat wſadzony.
9:
Záraz ſerce onego ćiebie ſię vięło/
10:
Sceptrum iego krolewſkie ćiebie ſię dotknęło.
11:
Rozum wielki obacżył/ y rádę życżliwą.
12:
Ktorą inſze celuieſz; więc zá to chętliwą
13:
Tobie łáſkę pokazał wielką/ krol potężny/
14:
Cżego záwſze vmyſł twoy potrzeuie mężny.
15:
Też wielkie cnoty twoie tobie to ſpráwiły/
16:
Ze ćię ná dwor krolowey świetny wyſtáwiły.
17:
Onáć laſkę w opieką/ dwor wſzytek zlećiłá/
18:
Ná cżym ſię (lecż ia milcżę) nic nie omyliłá.
19:
Wſzytkie ſpráwy zlecone były twoiey głowie/
20:
Co z twą ſławą wſpomináć będą potomkowie.
21:
Ale y tám twe cnoty; gdźie ſłońce záchodźi
22:
Zánioſły ſię/ y z kąd záś ſwym torem wychodźi.
23:
Y do twoich Romule murow ſławá iego
24:
Záſzłá; gdźie Tyber bieży Kánclerzá możnego.
25:
Do walecżnych Iberow/ táſz ſławá płynęłá/
26:
A tám przy świętym krolu w pokoiu ſtánęłá.
27:
Przeto gory wyſokie pierwey págorkámi
28:
Stáną; á págorki záś wielkimi gorámi. | D ij | Pierwey |
strona: [B2]v
1:
Pierwey byſtra Simois rzeká wſpák popłynie/
2:
Y drzewo gáłęźiſte z gory Idy zginie.
3:
Pierwey krzemienie twárde wodámi ſtopnieie/
4:
A Ocean głęboki wſzytek świát záleie.
5:
Odmieni ſię y Ielen we Lwá okrutnego/
6:
Niźli ſławá twa doydźie wieku śmiertelnego.
7:
O Boże day w mym żyćiu/ bym miał cżás tákowy/
8:
Przytym dowcip/ y ięzyk łágodney wymowy.
9:
Abym twoie mogł ſpráwy wierſzem wymálowáć/
10:
Y ręką ie ſubtylną znácżnie wyryſowáć.
11:
Nigdybymi y końcá/ y cżáſu nieſtáło/
12:
Pioro moie tymby ſię záwſze zábáwiáło.
13:
Bo iáko Tritonia vſtá pokázuie
14:
Rumiáne/ z ſklepow morſkich ná świát gdy wſtępuie.
15:
Y promieńmi oświeca okrąg vtwierdzony/
16:
Ták twoich cnot promienie/ w koło ná wſze ſtrony
17:
Rozeſzły ſię; tám gdźie ſą niedoyrzáne brzegi/
18:
Y gdźie Syton ná ſobie trzyma wiecżne śniegi.
19:
Ale co zá przycżyná/ y kto vgruntował/
20:
Kto náucżył by żonę mąż ſobie poymował?
21:
Y co zá kres pobożnym oblubieńcom bywa/
22:
Co zá koniec miłośći/ kto iey cnie záżywa.
23:
Powiec piękna Erato/ niebo to ſklepione/
24:
Zięmię płodno rodzącą/ morze niezieżdżone.
25:
Bog to wſzytko w mocy ma/ y on to ſam ſpráwił/
26:
Wſzákże cżłeká nád nimi przednieyſzym poſtáwił.
27:
Tego tedy z rozmyſłem przed inſzymi ſtworzył/
28:
Y Duchá mu mądrośći w iego ćiáło włożył. | Dárował |
strona: B3
1:
Dárował go światłośćią/ wymową dárował/
2:
By był cżuynym/ á zá to záwſze mu dźiękował.
3:
Vżywáiąc tych rzecży/ by ná tworcę ſwego
4:
Pomniał; dokąd nie wnidźie do gmáchu ćiemnego.
5:
A te mieyſca przez pychę w niebie opuſzcżone/
6:
Pobożnymi by ludźmi były nápełnione.
7:
Małżeńſki ſtan vtwierdźił/ by z niego ſynowie
8:
Vcżćiwi ſię rodźili/ á záś potomkowie
9:
Ieden po drugim wſchodził; by rod nie záginął/
10:
Stop oycowſkich dochodząc/ káżdy w cnoćie ſłynął.
11:
Tá przycżyná małżeńſtwá/ y ten ſpoſob iego
12:
Bog w táki ſtan wprowádźił Kánclerzá wielkiego.
13:
Ale ſłyſzę miedźiánych bębnow głoſy wſtáią/
14:
Iuż y trąby pod niebo dźwięk rozny puſzcżáią.
15:
Wdźięcżne lutnie weſołe pieśni wypráwuią/
16:
Nowe rytmy cytáry grzmiące pokázuią.
17:
A wy piękne Chárytes/ kędy ſię śpieſzyćie/
18:
Dokąd idźieſz Orphee/ gdźie drogę cżynićie?
19:
Precż żelázny o wieku/ przyſzły złote látá/
20:
Sáturnowe ſą cżáſy/ wniwecż ſmętek świátá.
21:
Ten rok cny rodźićielu/ ſtánął w wielkie tobie
22:
Mieśiące; y ſzcżęśliwych dni przydáły ſobie.
23:
Niech ſzpálery koſztowne dáią wſkok ná śćiány/
24:
Niechay złotym obićiem/ będźie mur odźiany.
25:
Slicżne drogie vbiory/ y ſztucżne klenoty/
26:
W páłace iuż przynośćie/ y ſprzęt páńſki złoty.
27:
Bitwy krwáwe niech inſzy ſobie wſpomináią/
28:
Y Bellone woyſk ſrogich niechay wyſławiáią. | B iij | Nam |
strona: B3v
1:
Nam ſpolne dáry w ten dźień zá ich bitwy ſtáną/
2:
Precż niezgodni z weſela/ maćie plác zá śćiáną.
3:
Ktokolwiek był fráſunkiem przez ten cżás przykrytym/
4:
Nágrodźił mu weſelem dźień dźiśia ſowitym.
5:
W ktory oto Pan zacny weſele ſpráwuie/
6:
Iam ieſt weſoł/ wſzytko ſię z nim weſpoł ráduie.
7:
Ale nuż Muſæ znowu/ á ia rzecż zácżętą
8:
Poprowádzę z weſelem. Hymenee wźiętą
9:
Prowadz ſpráwę ſzcżęśliwie/ prowadź/ á kwiatkámi
10:
Wonnymi każ ſtoły trząść/ tu miedzy pániámi.
11:
Oblubieńce poſádzą Boginie ſpániáłe/
12:
Himenee iey wdźięcżne cżoło okazáłe.
13:
Wieńcem ozdob mirtowym; iey nadobne ſkronie
14:
Ozdob rożą/ kwiatkámi/ ktore w Helikonie
15:
Roſtą; nátkni weſołą twarz pięknowonnymi
16:
Himenee fiołkámi/ źiołmi przypráwnymi.
17:
Zácżni naprzod śpiewánie; pokaż znák miłośći
18:
Himenee weſoły; godźien życżliwośći
19:
Twoiey cżás ten dźiśieyſzy;
iuż teraz weſoło
20:
Himenee zácżynay tańcem pánnom koło.
21:
Bowiem zá nic v nas ieſt tákowe weſele/
22:
Himenee weſoły pocżynayże śmiele.
23:
Tańcu zgołá weſele v nas potrzebuie/
24:
Himenee dźieś ty ieſt/ tám y młodź táńcuie.
25:
Ty miękcżyſz ſwą oſobą y młodość ſpániáłą/
26:
Himenee łáſkáwy y płeć podſtárzáłą.
27:
Byś tám był gdźie Piramus z Tyzbą gárdło dáli/
28:
Himenee życżliwy/ zdrowiby zoſtáli. | Teraz |
strona: B4
1:
Teraz ćię tedy prośi zacny obłubieniec
2:
Himenee weſoły/ weź ná głowę wieniec.
3:
Doday gośćiom weſela/ iuż gráć pocżynáią/
4:
Weſela tu potrzebá/ drudzy iuż śpiewáią.
5:
Y iam weſoł z ſwą Muſą przy orſzaku ludźi/
6:
Do weſela/ pátrząc nań; y ktoż ſię nie wzbudźi?
7:
Y Boginie weſołe zemnąć ſię kłániáią/
8:
Ciebie/ Oycże moy drogi/ wdźięcżnie zálecáią.
9:
Ktore ćiebie z młodośći práwie wychowáły/
10:
Y wodą Káſtáliſką z źrzodłá nápawáły.
11:
Z kąd ſpániáłość vmyſłu/ y śiłá powſtáłá/
12:
Swiátłość náuk/ ktora ćię ludźiom pokazáłá.
13:
Zá twoimi cnotámi Pánnę pożądáną/
14:
Maſz oto przy twym boku/ złotem przyodźianą.
15:
Bądźćież iuż pozdrowieni/ z rádośćią witayćie/
16:
Słudze ſwemu/ mey Muźie/ twarz weſołą dayćie.
17:
Bądź ſzcżęśliwa o Kśiężno/ ktora ſwą głádkośćią
18:
Nimphy piękne przechodźiſz: á táką ślicżnośćią
19:
Rownaś ieſt Mágneſowi/ kruſzec ćiągnącemu/
20:
Y złotu (ktore Nylus podáie) iáſnemu.
21:
Twey ślicżney żaden nigdy niezgáni vrody/
22:
Niedoſtąpi iey miedzy ludzkimi narody.
23:
Znácżnaś twoią pięknośćią doſyć przed inſzymi/
24:
Przodekeś otrzymáłá cnotámi twoimi.
25:
Przeto zycżę małżeńſtwá/ áby ten ákt święty/
26:
Sam do końcá ſpráwował Pan Bog niepoięty.
27:
Was niechay dźień weſoły Boſką ręką ſpoi/
28:
Zgodą/ chećią/ miłośćią wiecżną niechay zdwoi. | Záżywayćie |
strona: B4v
1:
Záżywayćie mieſzkáiąc vprzeymych rádośći/
2:
Bowiem obá wiedźiećie dom ſwoiey zacnośći.
3:
Nie bez Páńſkiey porády wáſzá wola byłá/
4:
Wiárá Rzymſkiey ſtolice was dwoie złącżyłá.
5:
Wam ſię cżáſy ſzcżęśliwe obiecáły ſtáwić/
6:
Przy was można fotuná chce iuż ſwoy wiek báwić.
7:
Day Boże/ drogi Oycże/ bym twą drogą chodźił/
8:
Zeby k temu kreſowi młody moy wiek godźił.
9:
Gdźie ſię zacne twe ſpráwy Oycże opieráią/
10:
Iedná po drugiey iáko iáſne gwiazdy wſtáią.
11:
Zá ktoreć Pan Bog w niebie dáry nágotował/
12:
Ktorych cżłowiek śmiertelny dotąd nie ſkoſztował.
13:
Cżás Muſæ iuż przychodźi/ pocżęty konayćie
14:
Wierſz weſelu/ á pieśni weſoło śpiewayćie.
15:
Winſzuyćie oblubieńcom zdrowia w ſtanie świętym/
16:
Niech Pan Bog náwſzem ſzcżęśći ich ſpráwom zácżę=
:
(tym.
17:
Tobie iuż drogi Oycże Bog niech błogoſłáwi/
18:
Niech do końcá ſzcżęśliwie ten ákt święty ſpráwi:
19:
Ty tákże ślicżna Pánno godná Mężá tego/
20:
Záżyway w ſpołecżnośći zdrowia ſzcżęśliwego.
21:
On ſię w tobie zákochał/ práwie przed inſzymi/
22:
Zwyćiężyłáś go ſobie cnotámi wielkimi.
23:
Niechay Párki ſzcżęśliwie przędą wáſze látá/
24:
Záżywayćie w weſelu záwſze tego świátá.
25:
Do tąd/ áż wáſzych poćiech táką oglądaćie
26:
Licżbę; iák wiele piaſku w Wiślney wodźie mácie.
27:
AMEN.